Follow the Money - Αξίας 112,9 δισ. το -μέχρι τώρα- κυπριακό αέριο

Την στιγμή που ανακοινώνεται από την ελληνική κυβέρνηση ότι το 2024 θα κλείσει όλες τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ --δηλαδή θα αφαιρέσει από την χώρα το 30% της ενεργειακής της παραγωγής-- ουδείς γνωρίζει μέχρι σήμερα με σαφήνεια από τι ακριβώς η ενέργεια αυτή θα αντικατασταθεί. Επίσης, ποιο ακριβώς θα είναι το κόστος αυτής της ενεργειακής αντικατάστασης για τον Έλληνα πολίτη. 

Η καλύτερη περίπτωση αντικατάστασης δεν θα πρέπει να είναι από τις πανάκριβες επιδοτούμενες από το Δημόσιο ΑΠΕ, ή από εξαιρετικά μακρινές εισαγωγές φυσικού αερίου αλλά θα μπορούσε να είχε καλυφθεί από εγχώριες ενεργειακές πηγές κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Οι τελευταίες όμως --λόγω γραφειοκρατίας-- δεν έχουν καν τύχει ακόμη ανακάλυψης, πιστοποίησης ή αντίστοιχης εκμετάλλευσης.

Διασπορά ψευδών ελπίδων

Μία ύφεση που διαρκεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν δημιουργεί μόνο βραχυχρόνια μεγάλα προβλήματα σε μία οικονομία – αλλά, πολύ χειρότερα, επιδεινώνει τις συνθήκες μελλοντικής ανάπτυξης της, καθιστώντας τη χώρα σημαντικά φτωχότερη στο διηνεκές. Ειδικότερα, αφενός μεν σημειώνεται μείωση της συνολικής παραγωγικής της δυναμικότητας λόγω της διεξαγωγής λιγότερων επενδύσεων, αφετέρου προκαλούνται ποιοτικές ζημίες στο εργατικό της δυναμικό – επειδή οι ευκαιρίες εκπαίδευσης και ποιοτικής εξέλιξης των εργαζομένων περιορίζονται σημαντικά, οπότε μειώνεται το εργασιακό επίπεδο τους. Οι νέοι που δεν βρίσκουν δουλειά δεν εξελίσσονται, ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι χάνουν ένα μεγάλο μέρος των επαγγελματικών τους δεξιοτήτων – πόσο μάλλον σε ένα εργασιακό περιβάλλον που αλλάζει διαρκώς, λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης. Ως εκ τούτου, οι ποιοτικές ζημίες του εργατικού δυναμικού, σε συνδυασμό με την έλλειψη επενδύσεων σε νέες παραγωγικές δυνατότητες σημαίνουν ότι, οι μελλοντικές προοπτικές της χώρας περιορίζονται συνεχώς – ευθέως ανάλογα με τα χρόνια που είναι βυθισμένη στην ύφεση. 

Η 5η Νοέμβρη και η Συνωμοσία της Πυρίτιδας

Ή αλλιώς η απαρχή του V for Vendetta (μια βεντέτα Καθολικών Προτεσταντών)

Remember, remember, the 5th of November 

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα 

Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι γνωρίζετε την κινηματογραφική ταινία «V for Vendetta», ένα αμερικανικό δυστοπικό περιπετειώδες θρίλερ, παραγωγής 2005 σε σκηνοθεσία Τζέιμς ΜακΤιγκ. 

“Χορός θανάτου” γύρω και πάνω από την Τουρκία: Ο Ερντογάν δεν είναι ευπρόσδεκτος στις ΗΠΑ

Ο Λευκός Οίκος το βράδυ. Φωτογραφία Hellas Journal

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Το διπλό κτύπημα της Αμερικανικής Βουλής στην Τουρκία, με την αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας και την ψήφιση του νομοσχεδίου για επιβολή σκληρών κυρώσεων στην κατοχική δύναμη, δεν πρέπει να ιδωθεί ως μία απόφαση της στιγμής ή δύο πράξεις που έτυχε να συμβούν την ίδια στιγμή. 

Συνέντευξη Ν. Λυγερού με τον Γ. Καρποδίνη

Συνέντευξη Ν. Λυγερού με τον Γ. Καρποδίνη, Albedo

3 Νοεμβρίου 2019

Με θέμα : Γεωπολιτικά, Εξελίξεις,  πΓΔΜ, Συμφωνία, Μετανάστες

Το τρίτο Ράιχ του 21ου αιώνα

Ελάχιστοι έχουν κατανοήσει πως αναβιώνουν υπό τις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, τα δύο συστήματα που καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό την ιστορία του 20ου αιώνα: (α) ο εθνικοσοσιαλισμός στη Γερμανία, στη χώρα της απάτης και της διαφθοράς που θέλει να μετατρέψει την Ευρώπη στο 4ο δικό της Ράιχ και (β) ο κομμουνισμός στην Κίνα, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας που επιτρέπει πλέον την αποτελεσματική λειτουργία μίας κεντρικά κατευθυνόμενης οικονομίας. Ο παράγοντας βέβαια που θα καθορίσει της εξελίξεις, εκτός από τις Η.Π.Α., είναι η Ρωσία – η οποία όμως από τη μία πλευρά προσπαθεί να συνεργασθεί με τη Γερμανία, ενώ από την άλλη στηρίζει την Κίνα, μη εκτιμώντας σωστά τη δυναμική της. Μπορεί δηλαδή να υπερέχει σήμερα στο στρατιωτικό σκέλος, αλλά είναι μία πολύ μικρή οικονομία του 1,5 τρις $ ΑΕΠ (χαμηλότερο από το ιταλικό) – ενώ ο πληθυσμός της είναι μηδαμινός σε σχέση με αυτόν της Κίνας, με την οποία συνορεύει.

Πως η Γερμανία εξόντωσε την μισή Ευρώπη σε μόλις 15 χρόνια με τη "Συνθήκη σταθερότητας" και το σκληρό ΕΥΡΩ

Η ‘κατάκτηση της Ευρώπης’ από την Γερμανία επετεύχθη σε τρία στάδια. Στο πρώτο στάδιο, η Γερμανία επέτυχε την ενοποίηση της Δυτικής με Ανατολική γερμανία, κάνοντας καραμπόλα εκμετάλλευσης. Αφενός εκλεισε Ανατολικογερμανικές παραγωγικές εταιρίες και φτωχοποίησε 15 εκατομμύρια εργατικό δυναμικο, της Ανατολικής πλευράς (οι μισθοί των δυο περιοχών ακόμη και τωρα δεν εχουν εξισωθεί) ρίχνοντας το δικό της κόστος, και διευρυνοντας την αγορά της σε βαρος αλλων γερμανων! 

Ο γεωπολιτικός εκμηδενισμός της Ελλάδας

Είμαστε ένα νέο ιδιότυπο πολιτικοκοινωνικό αλλά και πολιτειακό πείραμα της ΕΕ, τύπου Βοσνίας – όπου εκεί απέτυχε λόγω της αντίδρασης των δύο συνιστωσών οντοτήτων της «χώρας». Εδώ πιστεύουν πως θα επιτύχει, εφόσον βέβαια καταφέρουν προηγουμένως να αντικαταστήσουν ένα μεγάλο τμήμα του γηγενούς, ανυπάκουου πληθυσμού – μέσω της μετανάστευσης των καλύτερών ατόμων του στο εξωτερικό και της μαζικής εισαγωγής υπάκουων, ανειδίκευτων τριτοκοσμικών. Ωστόσο, αφού κατάφεραν αναίμακτα να μας επιβάλλουν τρία μνημόνια, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και σύντομα της ιδιωτικής, γιατί να μην πιστεύουν πως θα επιτύχουν επί πλέον τη δημογραφική αλλαγή; Οι επιτυχίες τους και η δειλία μας, ο αυτιστικός ατομισμός και η μικρόνοια του ελληνικού λαού, τους δίνει κάθε δικαίωμα να πιστεύουν πως θα το πετύχουν.

Η αλήθεια για τον πόλεμο στη Συρία – Οι πετρελαιοπηγές, η Τουρκία, οι αμερικανικοί σχεδιασμοί

A vehicle belonging to Turkey-backed Syrian rebel fighters is parked next to a Turkish military bulldozer in the Syrian town of Ras al Ain, as seen from the Turkish border town of Ceylanpinar, in Sanliurfa province, Turkey, October 30, 2019. REUTERS/Kemal Aslan 

Γράφει ο Παναγιώτης Σωτήρης 

Η Συρία δεν υπήρξε ποτέ μια κυρίως πετρελαιοπαραγωγός χώρα. Διαθέτει κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά όχι ιδιαίτερα μεγάλα. Μάλιστα, ήδη πριν από τον πόλεμο η παραγωγή πετρελαίου είχε υποχωρήσει από τις 610.000 βαρέλια/ημέρα στις 385.000 βαρέλια/ημέρα. Αντίστοιχα, είχε μια σημαντική παραγωγή φυσικού αερίου. Ο κύριος όγκος πήγαινε για την εσωτερική κατανάλωση, όμως υπήρχαν και εξαγωγές. 

Το «στρατηγικό σοκ» στη Μέση Ανατολή

Οι εξεγέρσεις στο Λίβανο και το κλείσιμο των τραπεζών του, δεν οφείλονται μόνο στα προβλήματα διαφθοράς, στις εισοδηματικές ανισότητες, στο νεποτισμό και στις ελλείψεις των κρατικών δομών του – αλλά στο σοκ που αντιμετωπίζει η περιοχή, προειδοποιώντας μας πως στη Μέση Ανατολή «επωάζεται» σιωπηλά μία μεγάλη αναταραχή, με σημαντικές επιπτώσεις για ολόκληρο τον πλανήτη. Το σοκ αυτό διαπιστώνεται από την κατάρρευση της καθιερωμένης τάξης πραγμάτων – με τις Η.Π.Α. να αποχωρούν και με το δόγμα Wolfowitz (= αμερικανική υπεροχή στην περιοχή) να φτάνει στο τέλος του. Φυσικά δεν θα πρόκειται για ένα γεγονός που θα συμβεί από τη μία ημέρα στην άλλη, αλλά σταδιακά – με δύο βήματα έξω και με ένα μέσα. Εν τούτοις, όλοι όσοι επωφελούνταν από το συγκεκριμένο δόγμα, από την παλαιά τάξη πραγμάτων, έχουν ήδη πανικοβληθεί – όπως οι εισοδηματικά ισχυροί ή το Ισραήλ, το οποίο αναζητεί επειγόντως συμμάχους διαισθανόμενο τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσει.

Θ. Κατσανέβας: Η Λιβανοποίηση και το τέλος της Ελλάδας

Μάζες παράνομων Μουσουλμάνων μεταναστών και όχι προσφύγων φυσικά, εισβάλλουν στην Ελλάδα ανενόχλητοι και με αυξανόμενους ρυθμούς από τα ανατολικά θαλάσσια και χερσαία σύνορά μας, μετατρέποντάς την από χώρα σε χώρο. 

Σε αντίθεση με το παρελθόν, το μεγαλύτερο μέρος τους θα παραμείνει εδώ, αφού οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν κλείσει ερμητικά τα σύνορά τους. Ακολουθώντας το «γράμμα» της συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ, όπου την ευθύνη για τους μετανάστες έχει η πρώτη χώρα εισαγωγής τους στην ΕΕ, επιστρέφονται στην Ελλάδα όσοι συλλαμβάνονται χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα οπουδήποτε σε ευρωπαϊκές χώρες. 

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Πολύ συχνά τα ΜΜΕ ανακοινώνουν περιχαρή ότι, εξαρθρώθηκαν κυκλώματα διακινητών που παρέχουν σε μετανάστες πλαστά έγγραφα και διευκολύνσεις για τη μεταφορά τους στην Ευρώπη. Όμως, σχεδόν ποτέ δεν ακούγεται σύλληψη διακινητών που μεταφέρουν μετανάστες στην Ελλάδα. Επιτρέπεται δηλ. η είσοδος, συχνά και με τη συνδρομή του Ελληνικού Λιμενικού, αλλά απαγορεύεται η έξοδος προς το βορρά. Η Frontex που είναι εγκαταστημένη στη χώρα μας όπως και Γερμανοί αστυνομικοί, αυτόν ακριβώς τον σκοπό εξυπηρετούν. Nα μην επιτρέπουν δηλ. την φυγή των μεταναστών σε ευρωπαϊκές χώρες, ενώ αδιαφορούν ή και βοηθούν την είσοδό τους. 

Μετανάστευση, το νομοσχέδιο για το άσυλο

Σε μία Ελλάδα που είναι βυθισμένη στην κρίση, δεν μπορεί η Πολιτεία να επιδοτεί τους μετανάστες – αφού κάτι τέτοιο μπορεί να θεωρηθεί ως ρατσισμός εναντίον των δικών της Πολιτών. Οφείλουμε δε να σημειώσουμε εδώ πως όταν οι Έλληνες πήγαν στην Αμερική ή στη Γερμανία, δεν τους δόθηκαν επιδόματα και δωρεάν σπίτια – ούτε βέβαια τους υποσχέθηκαν πολυπολιτισμικό υπόβαθρο αλλά, αντίθετα, απαίτησαν αφομοίωση στις κοινωνίες τους και σκληρή δουλειά. Από την άλλη πλευρά, είναι γνωστό πως οι μεταναστευτικές ροές είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση. Ειδικότερα, η διακίνηση ανθρώπων είναι μια δραστηριότητα που αποφέρει τεράστια έσοδα και κέρδη – ενώ σε κάποιες περιπτώσεις υπερβαίνει αυτήν από τα ναρκωτικά, συνδεόμενη με υποθέσεις εκβιασμών και εξαναγκασμού. Θεωρείται δε πως μόνο το 2015 απέφερε 1 δις δολάρια στους διακινητές – ενώ μεταξύ των ετών 2000 και 2014 περί τα 14 δις €

Ηλ. Κονοφάγος : Ποιος κερδίζει από την μη εξόρυξη φυσικού αερίου στην Ελλάδα

Μιλώντας στον 98.4 ο Δρ. Ηλίας Κ. Κονοφάγος , Χημικός Μηχανικός και μέλος της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών, σημείωσε με νόημα ότι οι διαρροές χθες για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, νοτίως της Κρήτης, που επιβεβαιώνουν τις δικές του μελέτες ακριβώς στον ίδιο αριθμό ποσοτήτων πριν από 6 χρόνια , αποδεικνύουν γιατί πρέπει οι έρευνες και οι εξορύξεις φυσικού αερίου να προχωρήσουν ταχύτατα στην Ελλάδα. 

Αντ. Φώσκολος : Εθνικό Έγκλημα η ιδιωτικοποίηση των ΕΛ.ΠΕ

Πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου νότια της Κρήτης Ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και μέλος της Γεωλογικής Εταιρείας - Ινστιτούτο του Καναδά, ο Αντώνης Φώσκολος μιλώντας στον 98.4 , τόνισε ότι ο πλούτος του φυσικού αερίου νότια της Κρήτης είναι αμύθητος και μπορεί να αναγορεύσει τα ΕΛ.ΠΕ σε βασικό κορμό ανάπτυξης της χώρας , αφού οι ποσότητες αυτές μπορούν να λύσουν το ενεργειακό ζήτημα της Ε. Ε. για τα επόμενα 70 χρόνια. 

Συνέντευξη Ν. Λυγερού στο Hellas FM New York με τον Δ. Φιλιππίδη

Συνέντευξη Ν. Λυγερού στο Hellas FM New York με τον Δ. Φιλιππίδη

1 Νοεμβριου 2019

Με θέμα : Γεωπολιτικά, Εξελίξεις, Ενέργεια

«Η Τουρκία εξεπλάγη με το μέγεθος της κατακραυγής της εισβολής - Κίνδυνος χιονοστιβάδας»

Η στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στη βορειοανατολική Συρία ποτέ δε θα ήταν δημοφιλής. Στόχος είναι να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα που μόνο η Τουρκία αντιμετωπίζει και το οποίο, όπως φαίνεται, αφορά μόνο την Τουρκία. Παρόλα αυτά, η διεθνής αντίδραση στην επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης", όπως την αποκαλεί η Τουρκία, εξέπληξε τους Τούρκους αξιωματούχους. Ανέμεναν την αποδοκιμασία τους, αλλά η αυστηρότητα με την οποία καταδικάστηκε η Τουρκία είναι κάτι νέο.

 

Ahvalnews.com - James Snell

Παρουσίαση Freepen.gr

Οι ξένοι πολιτικοί ζήτησαν από την Τουρκία να υποστεί κυρώσεις. οι ξένοι αξιωματούχοι χρησιμοποίησαν τις θέσεις τους για να ενημερώσουν τον εχθρό της Τουρκίας και τα ξένα μέσα ενημέρωσης ήταν σχεδόν καθολικά στην καταδίκη της.

Οικονομικός «Αρμαγεδδών» απειλεί τον πλανήτη: Υπέρογκο χρέος «πνίγει» τις ΗΠΑ & οδηγεί σε παγκόσμια κρίση – Μη αναστρέψιμη η κατάσταση

Τι συμβαίνει ακριβώς με το αμερικανικό χρέος; Απλούστατα έχει γίνει πλέον τόσο μεγάλο που δεν είναι διαχειρίσιμο για τον πλανήτη. Έτσι η παγκόσμια οικονομία δεν το αντέχει πλέον και το τύπωμα δολαρίων επειγόντως θα πρέπει να σταματήσει καθώς δημιουργεί μια τεράστια «φούσκα».

Ρεπουμπλικάνοι και δημοκρατικοί ωστόσο, μετά από τουλάχιστον σαράντα χρόνια, είναι αποφασισμένοι να μην αλλάξουν πολιτική, αυξάνοντας το εθνικό χρέος των ΗΠΑ.

Το χρέος βρίσκεται σήμερα σε σταθερή άνοδο, ανερχόμενο στα 22.925.000.000.000 δολάρια. Ένα άτομο θα μπορούσε να περάσει ώρες κοιτάζοντας το ρολόι του χρέους καθώς προστίθονται δεκάδες χιλιάδες δολάρια κάθε δευτερόλεπτο. Αλλά είναι κάτι περισσότερο από απλούς αριθμούς σε μια οθόνη. Το οικονομικό μέλλον αυτού του έθνους φαίνεται πιο ζοφερό από ποτέ, γράφει το national interest.

"Οι Παρδαλές Επαναστάσεις"

- By John.k

Όλες οι "παρδαλές επαναστάσεις" της Νέας Τάξης, βασίζονται στα ευρήματα του Gene Sharp... 

Δοκιμασμένα πράγματα, που λειτουργούν....

Έχουν γίνει πρόσφατα σχετικά στην Ουκρανία, και σε πολλά άλλα μέρη... στην Συρία, στην Ρωσία, στην Ελλάδα, στην Αμερική ... κλπ

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στο Style 100

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στο Style 100

30 Οκτωβρίου 2019

Με θέμα : Γεωπολιτικά, Εξελίξεις, Ενέργεια

Το τέταρτο κύμα

Η επιχειρούμενη παγκοσμιοποίηση, δεν είναι πανίσχυρη όπως νομίζουν πολλοί. Έχει και αυτή την αχίλλειο πτέρνα της, ένα ευάλωτο σημείο. Ενώ θέλει ανοιχτά εθνικά κράτη, για την απρόσκοπτη ικανοποίηση των συμφερόντων της, ταυτόχρονα στηρίζει την ύπαρξή και τη δράση της σε κλειστά συγκεντρωτικά εθνικά πολιτικά συστήματα, για να τα ελέγχει εύκολα, με τη συνεργασία πάντα της εσωτερικής «πέμπτης φάλαγγας» δηλαδή των απόλυτα ταυτισμένων εθνικών ολιγαρχών. Η λύση εδώ, που είναι και το αντίπαλο δέος της παγκοσμιοποίησης, είναι η αποκέντρωση της εξουσίας εντός των κρατών προς τα χέρια των πολιτών. Μιλάμε δηλαδή για ουσιαστική δημοκρατία. Η διεθνής ελίτ ελέγχει εύκολα έναν πρωθυπουργό και μέσω αυτού την κυβέρνησή του και την στρατευμένη πλειοψηφία στη Βουλή. Αν όμως η πολιτική εξουσία διαχεόταν μέσα στην κοινωνία, τότε δεν θα μπορούσε να ελεγχθεί εύκολα ολόκληρος λαός.

Η μεταναστευτική φρίκη της Σουηδίας

Σχετικά πρόσφατα προβλήθηκε από το κεντρικό τηλεοπτικό κανάλι της Δανίας ένα ντοκιμαντέρ που αναφερόταν σε τρία κορίτσια, τα οποία προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ με τη θέληση τους, χωρίς να έχουν παντρευτεί κάποιο μουσουλμάνο ή να συμβαίνει κάτι άλλο. Όλα τα κορίτσια είχαν το ίδιο «υπόβαθρο», με την έννοια ότι προέρχονταν από διαλυμένες οικογένειες με μεγάλα προβλήματα αλκοολισμού. Τα κορίτσια αυτά δεν είχαν καμία δομή και κανένα πλαίσιο στη ζωή τους, βρίσκοντας το τελικά στον ισλαμισμό, ο οποίος ρυθμίζει τα πάντα: τον τρόπο που ντύνεται κανείς, το φαγητό, το πώς να προσεύχεται, πώς να κοινωνικοποιείται, πώς να συμπεριφέρεται ως σύζυγος και ούτω καθεξής. Το συμπέρασμα ήταν πως στην Ευρώπη, ειδικά στη Σουηδία, διεξάγεται μία πνευματική μάχη εκ μέρους του Ισλάμ, με κίνδυνο να εξαφανιστεί σταδιακά ο πολιτισμός της

Ν. Λυγερός: ΑΟΖ, Ελληνισμός, Ε.Ε, ΗΠΑ και Μ. Ανατολή

Ν. Λυγερός: ΑΟΖ, Ελληνισμός, Ε.Ε, ΗΠΑ και Μ. Ανατολή. DNV GL Hellas

29 Οκτ 2019

Με θέμα : Γεωπολιτικά, Εξελίξεις,  Μ.Ανατολή, ΗΠΑ

Ερευνα- καταπέλτης: 77 νόμοι ψηφίστηκαν το 2018, κανένας δεν πληροί τις προϋποθέσεις καλής νομοθέτησης

( John.k - Και φυσικά για αυτό και η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο .. που δεν έχει Συνταγματικό Δικαστήριο. Για να μην χαλάσει την νιρβάνα των τόσο «Δημοκρατικών» κυβερνήσεων που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια της μεταπολίτευσης. Έτσι το εκάστοτε κόμμα που κυβερνάει μπορεί να νομοθετεί ότι γουστάρει, χωρίς να υπάρχει θεσμική αρχή ελέγχου, ώστε οι πολίτες να αναγκάζονται να να κινηθούν μεμονωμένα και ανά περίπτωση με περιορισμένα μέσα, και να έχουν να αντιμετωπίσουν  το κράτος που διαθέτει απεριόριστα…. Τόση «Δημοκρατία» είχαμε να δούμε από την χούντα !!! ) 

Καταπέλτης είναι τα αποτελέσματα έρευνας του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών- Μάρκος Δραγούμης, σύμφωνα με την οποία κανένας από τους νόμους που ψηφίστηκαν το 2018 δεν πληροί τις προϋποθέσεις καλής νομοθέτησης, που ορίζει τόσο ο ισχύων (4622/2019) όσο και ο προηγούμενος (4048/2012) σχετικός νόμος. 

Το 2018 ψηφίστηκαν 77 νόμους (41 νόμοι και 36 κυρώσεις). Αυτοί αριθμούν 9.541 σελίδες, 3.027 άρθρα, 9.820 παραγράφους. Οι τροπολογίες φτάνουν τις 248 συνολικά- από τις οποίες 212 άσχετες με τα περιεχόμενα των νόμων και 178 εκπρόθεσμες- οι εξουσιοδοτήσεις για υπουργικές αποφάσεις φτάνουν τις 1.110, ενώ τα προεδρικά διατάγματα υπολογίζονται στα 29. 

Κόλαφος για την Τουρκία: 405 βουλευτές υπέρ της αναγνώρισης της Αρμενικής Γενοκτονίας, μόνο 11 κατά

Με ψήφους 405 υπέρ και 11 κατά, η αμερικανική Βουλή αναγνώρισε το τουρκικό έγκλημα της Γενοκτονίας εναντίον των Αρμενίων.

Το αποτέλεσμα είναι καταπέλτης και κόλαφος για την Τουρκία και προσωπικά τον πρόεδρό της, Ταγίπ Ερντογάν. 225 Δημοκρατικοί και 178 Ρεπουμπλικάνοι ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης της Γενοκτονίας. Έντεκα Ρεπουμπλικάνοι ψήφισαν εναντίον της αναγνώρισης

Η κρίση του τουρκικού ισλαμισμού

Γράφει ο Νίκος Μούδουρος* 

Είναι γεγονός ότι ο πόλεμος στη Συρία έχει επικαλύψει με «θεαματικό τρόπο» την καθημερινότητα στην Τουρκία. Ωστόσο στο παρόν στάδιο δεν πέτυχε να ακυρώσει ένα από τα σημαντικότερα θέματα της αντιπαράθεσης που σχετίζεται με το μέλλον του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Ηλεκτρονικά και συμβατικά ΜΜΕ έστρεψαν την προσοχή τους στο μέτωπο του πολέμου, όμως είναι γεγονός ότι το ερώτημα εάν «το Κόμμα Δικαιοσύνης βρίσκεται σε διαδικασία κατάρρευσης», συνεχίζει να επιβιώνει αναπαράγοντας μια βασική αντιπαράθεση μετά τις δημοτικές εκλογές του 2019. Ο βασικός λόγος εμφάνισης αυτής της αντιπαράθεσης είναι η πρόθεση πρώην στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, όπως ο Αλί Μπαμπατζιάν και ο Αχμέτ Νταβούτογλου, να προχωρήσουν στην ίδρυση νέων κομμάτων.

Το Brexit φοβίζει την γερμανική Ευρώπη

From left to right: Mr Xavier BETTEL, Luxembourg Prime Minister; Mr Mark RUTTE, Dutch Prime Minister; Ms Angela MERKEL, German Federal Chancellor; Mr Emmanuel MACRON, President of France. Photo via European Union 

Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Την ώρα που το Brexit κρέμεται από μια κλωστή ο Μακρόν έκανε επίδειξη πατριωτικής –ή «εθνικιστικής»– πολιτικής και έβαλε βέτο στην είσοδο της Αλβανίας και των Σκοπίων στην Ε.Ε., δυσαρεστώντας σφόδρα τη Γερμανία. Το μήνυμα είναι απλό: Αν η Ε.Ε., υπό την αιγίδα της Γερμανίας, απορρίπτει ως επίτροπο τη Γαλλίδα υποψήφια, τότε το Παρίσι θα δείξει τα δόντια του. Τα περί οικονομικών σκανδάλων της Γαλλίδας, ως αιτία της απόρριψης, να τα πούνε αλλού, υπονοεί ο Μακρόν. Η εξίσου Γαλλίδα κ. Λαγκάρντ έχει οριστική καταδίκη για λοβιτούρες αλλά αντί να οδηγηθεί φυλακή (είναι έξω με αναστολή) πάει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στη θέση του Ντράγκι!

Τρία πράγματα που δεν γνωρίζατε για το απόλυτο κραχ της Wall Street τον Οκτώβριο του 1929

Τρία πράγματα που δεν γνωρίζατε για τη Μαύρη Πέμπτη του 1929 

Στις 24 Οκτωβρίου 1929 - πριν από 90 χρόνια αυτή την εβδομάδα – έλαβε χώρα η γνωστή «Μαύρη Πέμπτη».

Η αμερικανική χρηματιστηριακή αγορά είχε βρεθεί σε ιστορικά υψηλά τον προηγούμενο μήνα, στις 3 Σεπτεμβρίου 1929, με το δείκτη Dow Jones να φτάνει στο ρεκόρ των 381 μονάδων.

Όμως, όλο το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, οι νευρικοί επενδυτές άρχισαν να προχωρούν σε πωλήσεις μετοχών.

Και σε διάστημα τριών ημερών στα τέλη Οκτωβρίου (συμπεριλαμβανομένης της μαύρης Δευτέρας), η Wall Street έχασε περισσότερο από το 30% της αξίας της.

Ενενήντα χρόνια αργότερα, θα ήταν συνετό να εξετάσουμε τρεις βασικές ιδέες από την ιστορική αυτή κρίση, ξεκινώντας από:

Σπύρος Στάλιας – Δημοσιονομική Πολιτική: Η νοικοκυρά της Σουηβίας και ο παραγκωνισμός

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος Ph.D

Σύμφωνα με τους μετακεϋνσιανούς (σχολή που έλκει την καταγωγής της από τον Μάρξ, Καλέτσκι, Κέϋνς, Σράφα με κοινή επιστημονική βάση την ενεργό ζήτηση) και από τα μαθήματα που έχουμε πάρει από την μεγάλη κρίση του 1929 αλλά και από τις μεταγενέστερες, το κράτος που εκδίδει το νόμισμα του, έχει την θεμελιώδη υποχρέωση να διατηρεί το επίπεδο της εθνικής δαπάνης-ζήτησης σε εκείνο το επίπεδο έως ότου επιτύχει την πλήρη απασχόληση του εργατικού δυναμικού και των πόρων, την προστασία της αξίας του νομισματος, την δίκαιη κατανομή του εισοδήματος και του πλούτου και την σταθερότητα του πιστωτικού συστήματος. 

Ο «εμφύλιος» πόλεμος των καπιταλιστικών συστημάτων

Οι δομικές διαφορές μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στα εκάστοτε μισθολογικά καθεστώτα τους – όπου ενώ σε μία συντονισμένη οικονομία, όπως αυτή της Γερμανίας, μία ενορχηστρωμένη στρατηγική συγκράτησης των μισθών είναι πολύ εύκολη, σε μία μικτή οικονομία με τα ανταγωνιζόμενα συνδικάτα ή/και πολιτικά κόμματα της, καθώς επίσης με το ανάλογα κατακερματισμένο σύστημα καθορισμού των μισθών, όπως αυτή της Ιταλίας, είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η σημασία τώρα των διαφορετικών μισθολογικών καθεστώτων, όσον αφορά τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των κρατών, έχει ερευνηθεί από πολλούς οικονομολόγους – όπου εμείς συντασσόμαστε με την άποψη, κατά την οποία η σχέση μεταξύ τους έχει τη μορφή του U. Εν προκειμένω, όσο αυξάνεται ο βαθμός συγκέντρωσης του καθορισμού των μισθών (συλλογικές συμβάσεις κλπ.), τόσο μειώνεται η ανταγωνιστικότητα – όπου όμως, από ένα σημείο αντιστροφής και μετά (turning point), αρχίζει ξανά να αυξάνεται. Το μεγάλο πρόβλημα όμως εδώ είναι ο χρόνος που έχει η εκάστοτε οικονομία στη διάθεση της – όταν οι άλλες λειτουργούν αντίθετα.

Ο νεοφιλελεύθερος παραλογισμός

Θεωρούμε γελοίες τις αναφορές στην ανάγκη ιδιωτικοποιήσεων και ξένων επενδύσεων σε χώρες όπως η Ελλάδα, στην οποία διεξάγεται η μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών – αφού δεν πρόκειται να ωφεληθούν ούτε στο ελάχιστο οι Έλληνες, οι οποίοι θα χάσουν ότι έχουν και δεν έχουν παραμένοντας χρεωμένοι στο διηνεκές. Ντρεπόμαστε επί πλέον για την παγίδα, στην οποία έχουμε οδηγηθεί ως κοινωνία, όσον αφορά επενδύσεις όπως της ELDORADO ή αποκρατικοποιήσεις όπως της FRAPORT – όπου επιχειρήσεις που δεν έχουν καμία πρόθεση να τηρήσουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις εκβιάζουν τη χώρα, τοποθετώντας τη μία κοινωνική ομάδα απέναντι στην άλλη και το ένα πολιτικό κόμμα εναντίον του άλλου. Αναγκάζουν δε ακόμη και τους εργαζομένους τους να πολεμούν για τα συμφέροντα τους, εκμεταλλευόμενες τη φτώχεια και την ανεργία στην Ελλάδα. Τα γεγονότα αυτά μας υπενθυμίζουν τη διπροσωπία του δημοκρατικού ουμανισμού, η οποία φαίνεται από την αντιπαραβολή κειμένων του Alexis de Tocqueville (ύμνησε τη δημοκρατία στην Αμερική) – αφενός μεν εναντίον της δουλείας, αφετέρου υπέρ της αποικιοκρατικής πολιτικής στη χειρότερη της μορφή.