Νέα προσπάθεια διάχυσης ευθυνών με αιχμές στους συνδικαλιστές

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI

Το γνωστό αφήγημα «όλοι φταίμε», και τις αιχμές προς τους συνδικαλιστές, παρά το γεγονός ότι επί μήνες προειδοποιούσαν για τα προβλήματα ασφαλείας, επανέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και στην τακτική συνάντησή του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Με τη γνωστή αυτοαναφορικότητά του, ο πρωθυπουργός παρουσιάστηκε για μια ακόμη φορά προκλητικός, θέτοντας τον εαυτό του υπεράνω ευθυνών, λέγοντας ουσιαστικά ότι ο ίδιος θα εγγυηθεί ότι «όλα θα γίνουν με απόλυτη διαφάνεια και με τη μέγιστη ταχύτητα για να αποδοθεί δικαιοσύνη».

 

Είπε μεταξύ άλλων: «Δεν θα διστάσω να αξιοποιήσω και κάθε ευρωπαϊκή βοήθεια η οποία μπορεί να είναι διαθέσιμη. Έχω ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Αρχή Σιδηροδρόμων να εκπονήσει άμεσα ένα πόρισμα με προτάσεις για τα πώς μπορούμε να βελτιωθούμε, αυτό το πόρισμα να είναι αμέσως δημόσιο από τη στιγμή που θα επιδοθεί. Από την άλλη οφείλουμε να κάνουμε άμεσες διορθωτικές κινήσεις για να βελτιώσουμε το επίπεδο ασφάλειας των τρένων μας και σε αυτή τη κατεύθυνσή κινήθηκαν και οι χθεσινές μου εξαγγελίες, τα τρένα θα επαναλειτουργήσουν το ταχύτερο δυνατό με τη μέγιστη ασφάλεια με δύο σταθμάρχες σε κάθε σταθμό και σε κάθε βάρδια». 

 

Βαδίζουμε ολοταχώς προς ακόμη ένα μνημόνιο

Θεωρούμε δεδομένη την επιβολή ενός νέου μνημονίου, αν και μάλλον με μία καλυμμένη μορφή και με ένα διαφορετικό όνομα – καθώς επίσης τη συνέχιση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και των πλειστηριασμών της ιδιωτικής, έως ότου αλλάξει εντελώς το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Ελλάδας. Τι σημαίνει αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος; Απλά πως όλα όσα έχουμε, θα μεταφερθούν στα χέρια ξένων – με τους Έλληνες να παραμένουν φθηνοί σκλάβοι χρέους των νέων ιδιοκτητών της χώρας τους. Με την Ελλάδα δε αποικία και εξοχικό τους, για την κάλυψη των τουριστικών τους αναγκών – καθώς επίσης χώρο, για την πώληση των δικών τους προϊόντων. Εδώ θα μπορούσε εύλογα να αναρωτηθεί κανείς εάν υπάρχει λύση. Ασφαλώς υπάρχει, θα ήταν η απάντηση, με μία σωστή διαχείριση των οικονομικών μας και χωρίς να είναι απαραίτητη καμία σύγκρουση με κανέναν – κάτι που όμως δεν μπορεί να συμβεί χωρίς τη στήριξη ολόκληρης της κοινωνίας, η οποία έχει πεισθεί δυστυχώς από τις κυβερνήσεις των μνημονίων πως δεν υπάρχει λύση. Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η μετατροπή μας από καταναλωτές εισαγομένων σε παραγωγούς, η χρησιμοποίηση των δικών μας ενεργειακών αποθεμάτων, οι επενδύσεις στον πρωτογενή μας τομέα κοκ., είναι μερικές μόνο από τις λύσεις που υπάρχουν – ενώ πρέπει να σταματήσουμε επιτέλους να δανειζόμαστε, για να καταναλώνουμε ξένα προϊόντα.

.