ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΟΖ

Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από την αποφράδα ημέρα της 25ης Ιανουαρίου 2019, οπότε και ολοκληρώθηκε με τον πλέον ειδεχθή τρόπο και ενάντια στην βούληση του Ελληνικού λαού, η καταστροφική για την πατρίδα μας, Συμφωνία της Λίμνης των Πρεσπών.

‘Eνας χρόνος πέρασε και είναι λίγοι αυτοί που δεν έχουν αντιληφθεί ή δεν θέλουν να αντιληφθούν τους κινδύνους που εμπεριέχονται στο ανιστόρητο, απαράδεκτο και επικίνδυνο για τα εθνικά μας συμφέροντα κείμενο. Ο Ελληνικός λαός καθυβρίστηκε, απειλήθηκε και τιμωρήθηκε από αυτούς που παρουσιάζονται ως Δημοκράτες και παραβιάζουν κάθε έννοια δημοκρατικότητας!

Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις τη δεκαετία του 1980 και ο μητροπολίτης Σεβαστιανός

Η “περίεργη” έκθεση Αβέρωφ για το βορειοηπειρωτικό (1945) που είδε το φως της δημοσιότητας το 1978 

- Ο θάνατος του Τίτο και τα πρώτα σημάδια διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας 

- Το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία 

- Η πολιτική του Α. Παπανδρέου απέναντι στην Αλβανία 

- Ο μητροπολίτης Σεβαστιανός: ένθερμος πατριώτης ή εθνικιστής; 

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιόδους των ελληνοαλβανικών σχέσεων, ήταν αναμφίβολα η δεκαετία του 1980. Άλλωστε, η συγκεκριμένη δεκαετία ήταν γενικότερα περίοδος κοσμογονικών εξελίξεων, ειδικά στο λυκόφως της.

Θεόδωρος Καρυώτης : Οριοθέτηση ΑΟΖ- Υφαλοκρηπίδας άμεσα πρώτα με την Αίγυπτο

Ο πατέρας της «Ελληνικής ΑΟΖ» Θεόδωρος Καρυώτης , μιλώντας στον 98.4 επέμεινε ότι η παρουσία του Oruc Reis σε ελληνικά ύδατα , κατέδειξε και την θέση «κλειδί» του συμπλέγματος του Καστελόριζου και την ανάγκη καταγραφής με χάρτες και στίγματα των εξωτερικών ορίων της υφαλοκρηπίδας μας και την ανάγκη για άμεση οριοθέτηση ΑΟΖ με τα άλλα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου, με πρώτη την Αίγυπτο. 

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στην εκπομπή "Παρέμβαση"

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στην εκπομπή "Παρέμβαση" με τον Κ. Παπαζαφειρίου. Metropolis 95.5

2 Φεβ 2020

Με θέμα : Γεωπολιτικά, Εξελίξεις, Τουρκία

Γερμανία και Τουρκία… Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος και διαχρονικός

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΤΡΙΝΟΥ

Για τη μεταπολιτική Γερμανία, ιδιαίτερα, (αλλά ίσως, υπό μια έννοια, και για τη γερμανική αυτοκρατορία από την ίδρυσή της το 1871) οι οικονομικές σχέσεις αποτελούν έναν πολύ σημαντικό παράγοντα αλληλεξάρτησης σε διακρατικό επίπεδο. Για τη γερμανική αντίληψη, η οικονομική ισχύς αποτελεί παράγοντα εξαιρετικής αποτελεσματικότητας προκειμένου να εδραιωθεί η κυριαρχία τους επί των άλλων χωρών. Ανεξαρτήτως αν για τη Γερμανία η κυριαρχία επιτυγχάνεται, τελικά, μέσω της πολιτικοστρατιωτικής ισχύος, όταν αυτή δεν είναι εφικτή, η οικονομική εξάρτηση των άλλων χωρών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να δημιουργηθούν οι όροι για την τελική κυριάρχηση.

Οι γερμανοτουρκικές σχέσεις ανάγονται από την εποχή της γερμανικής αυτοκρατορίας και της αντίστοιχης Οθωμανικής (στο τέλος του 19ου αιώνα), και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Οι σχέσεις τους είναι πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές. Οι δύο αυτοκρατορίες συμβίωναν εκείνη την περίοδο με βάση τη στρατηγική τους συμπληρωματικότητα, αλλά με διαφορετικές προοπτικές.

Ο αφανισμός της Ελλάδας

Ο εξευτελιστικός αφελληνισμός μας απαιτεί, να επαναληφθούν τα αμήχανα αλλά αυτάρεσκα γλυκοχαμόγελα τύπου Νίκου Κοτζιά, όταν ξεπούλαγε στο ΝΑΤΟ τη Μακεδονία – συνεπής κατάληξη μιας, εκτρωματικής ιστορικά, πολιτικής χαμέρπειας. Οι άνθρωποι πολεμάνε, όταν θέλουν να μη χάσουν κάτι, που χωρίς αυτό η ζωή τους δεν έχει νόημα. Σήμερα αυτό το «κάτι» είναι μόνο το χρήμα. Γι’ αυτό και οι πόλεμοι μόνο για μισθοφόρους.

Ξένη Δημοσίευση 

Πανέτοιμοι για να κατακτηθούμε

– του Χ. Γιανναρά

Στη διάρκεια μιας και μόνο γενιάς τα δεδομένα και οι προϋποθέσεις κρατικής άμυνας έχουν αλλάξει στην Ελλάδα ριζικά.

Ενδεικτικό (συμβατικό) ορόσημο είναι η δικτατορία 1967-1974. Μέχρι τότε, η υπεράσπιση της «πατρίδας», της κρατικής ανεξαρτησίας, της ελληνικής ιδιαιτερότητας (των «παραδόσεων») ήταν κάτι κοινά αυτονόητο. Στη γενική επιστράτευση που κήρυξαν οι δικτάτορες το 1974, με αφορμή την πολεμική εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, η ανταπόκριση του ελλαδικού πληθυσμού ήταν μουδιασμένη, αλλά αυτονόητα πάγκοινη. Αποκαλύφθηκε, βεβαίως, και το «μπάχαλο» (η οργανωτική διάλυση και παντοδαπή ασυναρτησία) του κρατικού μηχανισμού, όπως και η γελοιότητα της εθνικιστικής ρητορείας. Αλλά δεν εμπόδισαν και οι δυο αυτές παράμετροι να δηλωθεί εμφατικά η κοινωνική ετοιμότητα για υπεράσπιση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας.