Ναύπλιο, 27 Σεπτεμβρίου 1831, στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, στις 5.35 το πρωί, ο Ιωάννης Καποδίστριας, δολοφονείται. Είχε προλάβει να κάνει αρκετά, όχι όλα όσα ήθελε και πίστευε. Το όραμα του να γίνει η Ελλάδα χώρα ουδέτερη, ειρηνική, χώρα πολιτισμού, κράτος Ιερόν για όλη την ανθρωπότητα,πνίγηκε στο αίμα.
Η συνέχεια γνωστή:
Ακολούθησαν 7 πόλεμοι, 3 εμφύλιοι, 6 πτωχεύσεις… Σ΄ όλη αυτή τη πολύ δύσκολη πορεία, πάντα μας κατατρέχει το “σύνδρομο του προστάτη”. Όπως και τότε που σκοτώσαμε τον Καποδίστρια ο οποίος έγραφε: « Πρέπει η Ελλάς να κηρυχθεί ομοφώνως δια των Μεγάλων Δυνάμεων χώρα αφιερωμένη αποκλειστικά και μόνο εις τας Επιστήμας και την διαφώτιση του ανθρώπινου γένους, το έδαφος της να κηρυχθεί εκ των έξω απρόσβλητο, εσωτερικά δε να κρατηθεί μακράν πάσης ξένης αναμίξεως….. τέλος οφείλει η Ελλάς να κηρυχθεί δια όλη την ανθρωπότητα κράτος Ιερόν, κέντρο εκπαιδεύσεως όλων των Εθνών!”
Ακολούθησαν 7 πόλεμοι, 3 εμφύλιοι, 6 πτωχεύσεις… Σ΄ όλη αυτή τη πολύ δύσκολη πορεία, πάντα μας κατατρέχει το “σύνδρομο του προστάτη”. Όπως και τότε που σκοτώσαμε τον Καποδίστρια ο οποίος έγραφε: « Πρέπει η Ελλάς να κηρυχθεί ομοφώνως δια των Μεγάλων Δυνάμεων χώρα αφιερωμένη αποκλειστικά και μόνο εις τας Επιστήμας και την διαφώτιση του ανθρώπινου γένους, το έδαφος της να κηρυχθεί εκ των έξω απρόσβλητο, εσωτερικά δε να κρατηθεί μακράν πάσης ξένης αναμίξεως….. τέλος οφείλει η Ελλάς να κηρυχθεί δια όλη την ανθρωπότητα κράτος Ιερόν, κέντρο εκπαιδεύσεως όλων των Εθνών!”