ΓερμανοΤουρκικός Άξονας εναντίον Ελλάδας

Οι Γερμανοί δεν ήταν ποτέ φίλοι στην Ελλάδα αν και μπορεί να ήταν φίλοι κάποιων στην Ελλάδα. Ας μην τα μπερδεύουμε αυτά τα δύο.Οι Γερμανοί δεν βοήθησαν την Επανάσταση αν τους θεωρούμε μέσα σε αυτό που λέμε προστάτιδα «Ευρώπη» αν και ανέλαβαν την διοίκηση με τον Όθωνα. Η Γερμανία δεν υπήρχε ουσιαστικά κατά την Επανάσταση ενώ η Αυστροουγγαρία ήταν αντίθετη.

Υπάρχει μια διακριτή μισελληνική στάση στον βορρά από παλιά θαρρείς. Ακόμα και οι Γερμανοί Ενγκελς-Μαρξ ήταν μισέλληνες και κατά των Ρώσων και υπέρ των Οθωμανών-Μουσουλμάνων. Τώρα πως έφτασε οι θεωρίες τους να εφαρμοστούν στην αγροτική Ρωσία και όχι στην βιομηχανική Κεντρική Ευρώπη για την οποία τις προόριζαν, είναι ένα καπρίτσιο της ιστορίας. Όμως αυτή η στάση ίσως επηρέασε και με την χρηματοδότηση του Κεμάλ από τους Μπολσεβίκους και την Συνθήκη της Μόσχας το 1921 ενώ αρνητικό ήταν και το ΚΚΕ κατά την εκστρατεία του 1922 αλλά και το 19541 και μετά…

Οι Γερμανοί δεν έδειξαν αλληλεγγύη ούτε με τα μνημόνια. Φερθήκαν σκαιότατα κατά την εκστρατεία δυσφήμισης της Ελλάδας και υποθήκευσης της περιουσίας της. Οι Γερμανοί βλέπετε είχαν φίλους στην Ελλάδα κυρίως από την Κατοχή αλλά και πιο πριν. Οι σχετικές συμπάθειες «έπαιζαν» στην πολιτική του 20 αιώνα τουλάχιστον και χαρακτήριζαν μέλη της βασιλικής οικογένειας και πολιτικούς (πιο πριν είχαμε κυρίως το Γαλλικό, Αγγλικό, Ρωσικό κόμμα). Φτάσανε μέχρι την παράδοση της Ανατολικής Μακεδονίας, ενώ το Δ’ Σώμα στρατού που είχε επιφορτισθεί με την φύλαξή της και δεν το έκανε, φυγαδεύτηκε στο Γκέρλιτς της Γερμανίας

Οι φιλίες όμως της Κατοχής είναι πιο σημαντικές γιατί μπορεί μεν το ναζιστικό καθεστώς να έχασε τον πόλεμο δεν σημαίνει όμως το υπόλοιπο σύστημα δεν επέζησε. Ας μην ξεχνάμε ότι οι βασικές εταιρίες που στήριξαν και στηρίχτηκαν από το ναζιστικό καθεστώς και τα στελέχη τους έμειναν άθικτες. Εταιρίες που μεγαλούργησαν επί καθεστώτος ναζί και συνεργάστηκαν ή ευνοήθηκαν από αυτό ήταν οι Siemens, Volkswagen, Bayer, Krupp, Deutsche Bank, Henkel, Deutsche Bank με σημαντική παρουσία και στην Ελλάδα. Μάλιστα κατά διάφορες μελέτες οι εταιρίες αυτές μεγαλούργησαν λόγω των ευνοϊκών εργατικών συνθηκών μετά, του σχεδίου Μάρσαλ και της περικοπής χρέους της Γερμανίας το 1953 (που η Ελλάδα συμφώνησε χωρίς να ευνοηθεί επίσης) και όταν η Γερμανία δεν συμφωνεί σήμερα ούτε σε περικοπή των χρεών αλλά ούτε και στην πληρωμή πολεμικών αποζημιώσεων.

Δεν θα αναφερθούμε, για οικογένειες δοσίλογων και περιουσίες και τζάκια που έγιναν μέσα στην Κατοχή. Ενδεικτικά, ο Μερτενς, ένας πρώην ναζί που διέφυγε από την Ελλάδα επί Καραμανλή κάτω από αμφιλεγόμενες συνθήκες. Μετά βρέθηκε στην Αμερική… Εκεί αναφέρθηκε ότι έκανε εμπόριο όπλων και ίσως συνεργάστηκε με την CIA and BND σε γερμανικό ντοκιμαντέρ. Η συνεργασία αυτών των μυστικών υπηρεσιών έχει αναφερθεί και σε άλλες περιπτώσεις. Όπως παρεμπιπτόντως πολλά στελέχη της κρατικής μηχανής των ναζί ασχέτως αν αποκήρυξαν ή δήλωσαν πολέμιοι υπηρετούν αργότερα σε θέσεις στις ΗΠΑ (πχ von Braun-NASA) ή στο ΝΑΤΟ (πχ Hans Speidel) κάτι που είναι ενδιαφέρον των συσχετισμών.

Οι Γερμανοί όμως ήταν και σύμμαχοι των Τούρκων στον Α ’Παγκόσμιο αλλά και σήμερα έχουν πολλές επενδύσεις εκεί. Γερμανοί αξιωματικοί εκπαίδευσαν τον Οθωμανικό στρατό στον 1ο παγκόσμιο και μετά τον Νεότουρκων επί Κεμάλ. Επίσης δυο πολεμικά πλοία τους είχαν παραχωρηθεί στο Οθωμανικό ναυτικό αλλά με Γερμανική διοίκηση, το SMS Breslau (ως Midilli δηλ. Μυτιλήνη…) 1914-1918 και το SMS Breslau (που ονομάστηκε Yavuz Sultan Selim) που 1914-1954). Κάποιοι Γερμανοί αξιωματούχοι θεωρούνται και υπεύθυνοι για εγκλήματα κατά Ελλήνων και Αρμενίων στην Μικρά Ασία. Όπως ο Otto Liman von Sanders που η Ελλάδα άφησε να διαφύγει και Hans Freiherr von Wangenheim. Ενώ ο Χίτλερ λέγεται ότι παραδειγματίστηκε από την γενοκτονία από τον Κεμάλ. Η Τουρκία υπέγραψε και συνθήκη φιλίας με τους Ναζί το 1941 αφήνοντας σκάφη τους να περάσουν στην Μαύρη Θάλασσα απογοητεύοντας τους Σοβιετικούς κάτι που οδήγησε σε επιδείνωση των σχέσεων μετά τον πόλεμο. 

 
Εμπόριο μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ/Γερμανίας

Το σύνολο του εμπορίου Γερμανίας-Τουρκίας ανέρχεται σε $36 δις σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΕΛΙΑΜΕΠ.

Αποτελεί το μεγαλύτερο μέρους του εμπορίου Τουρκίας-ΕΕ (που είναι και αδασμολόγητο) ανέρχεται σε € 140 δις περίπου (εισαγωγές και εξαγωγές από €68 δις σχεδόν ισοσκελισμένα) Η ΕΕ απορροφά το 83% της παραγωγής αυτοκινήτων της Τουρκίας η οποία αποτελεί τον μεγαλύτερο προμηθευτή της σε οχήματα κάτι που αντιπροσωπεύει το 24% των εισαγωγών της ΕΕ.

Η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής στην Τουρκία. Μεταξύ 2003-2018 σε συνολικά $209δις ξένων επενδύσεων από μόνο $15 δις μεταξύ 1973-2002 με την ΕΕ να αντιπροσωπεύει ένα ποσοστό κοντά στο 70%. Η Ολλανδία ήταν η βασική προέλευση με το 15,7% των εισροών (εδώ βέβαια πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι πολλές επενδύσεις γίνονται μέσω εταιριών κελύφων στην Ολλανδία για φορολογικούς σκοπούς όπως και για το Λουξεμβούργο από όπου προέρχεται το 6,2%) και ακολουθούν ΗΠΑ 7,7%, Κράτη του Κόλπου με 6,8%, ΗΒ 6,6%, Ισπανία και Γερμανία με 6,1%. Ανερχόμενο και το ποσοστό από το Αζερμπαϊτζάν τελευταία που ανέρχεται στο 4,2% πάνω από την Ρωσία με 4,1%. Από το σύνολο των ξένων επενδύσεων στην Τουρκία, το 24% κατευθύνθηκε στην βιομηχανία το 11,7% στην ενέργεια και στις τράπεζες/χρηματοοικονομικά το 34%.

H EBRD έχει επίσης χρηματοδοτήσει 320 έργα στην Τουρκία ως σήμερα με 12,8 δις € H EIB ενεργοποιείται από το 1965 στην Τουρκία και έχει χρηματοδοτήσει 261 έργα με €30,4 δις ως σήμερα. Και αυτό χωρίς η Τουρκία να είναι μέλος της ΕΕ….

Η Τουρκία λειτουργεί ως παραγωγική βάση για πολλές ευρωπαϊκές βιομηχανίες ή βιομηχανίες που εξάγουν στην ΕΕ παρέχοντας χαμηλότερου κόστους εργατικό δυναμικό ενώ δεν υπόκεινται τους Ευρωπαϊκούς περιορισμούς, τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό με ένα κράτος μέλος της ΕΕ και μπορεί να εξάγει αδασμολόγητα στην ΕΕ. Παράγει για την Renault, Fiat Chrysler, Toyota, Hyundai, Ford, Mercedes-Benz. Άλλη σημαντική παραγωγή είναι στις ηλεκτρικές συσκευές όπου είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς τηλεοράσεων (πολλές ως υπεργολάβος).

Ενδιαφέρον ότι και οι δύο αυτοί τομείς έχουν εφαρμογή σε αμυντική βιομηχανία όπου οι ίδιες εταιρίες που παράγουν ιδιωτικά οχήματα παράγουν και στρατιωτικά/τεθωρακισμένες, οι εταιρίες ηλεκτρικών όπως η Vestel (drone και συστήματα), όπως και τα ναυπηγεία εξάλλου που χρησιμοποιούν και Έλληνες εφοπλιστές! Επίσης παράγει υφάσματα και ρούχα (σημαντική κλωστοϋφαντουργία), χάλυβα και τρόφιμα. Και φυσικά έχει σημαντικό τουρισμό, κυρίως στα παράλια της Μ. Ασίας που δημιουργεί περί το 6% του ΑΕΠ της απευθείας. Αυτό είναι μικρότερο ποσοστό από την Ελλάδας αλλά με περισσότερους τουρίστες και υψηλότερη μέση δαπάνη από ότι στην Ελλάδα!

Όμως η Τουρκία έχει πρόβλημα ενέργειας. Η ηλεκτροπαραγωγή γίνεται σε μεγάλο ποσοστό από άνθρακα (εισαγόμενου) και λιγνίτη σε εργοστάσια που είναι ξεπερασμένης τεχνολογίας και μολύνουν. Και όμως δεν επιβαρύνεται με το κόστος ρύπων της ΕΕ! Σκέψεις για φόρο άνθρακα δεν έχουν προχωρήσει δημιουργώντας ένα μειονέκτημα για Ελλάδα που επιβαρύνεται με πρόστιμα και ακριβές ΑΠΕ. Αλήθεια πως γίνεται η κλιματική αλλαγή να σταματά στα σύνορα της Ελλάδας; Επίσης εξαρτάται από εισαγόμενο φυσικό αέριο αλλά αρκετό από αυτό από την Ρωσία με την οποία έχει αντικρουόμενα γεωστρατηγικά συμφέροντα. Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία διαμηνύει ότι θέλει να αυξήσει την ενεργειακή ανεξαρτησία ενώ χτίζει και πυρηνικά εργοστάσια. Σίγουρα η Ευρωπαϊκή βιομηχανική ελίτ θα ενδιαφέρεται για την τροφοδοσία των εργοστασίων της στην Τουρκία όπως και της κοινωνίας γιατί διαφορετικά θα υπάρξει αύξηση του εργατικού κόστους και αναταραχή.

 
MittelEuropa και η Νότιος Οδός

Η Γερμανία ενδιαφέρονταν για την επέκταση στη Βαλκάνια έξοδο στα Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή από παλιά. Από τις αρχές του αιώνα (με γραμμή Ιράκ-Γερμανία) και πρόσφατα με τον νότιο άξονα. Το δόγμα της Μεσευρώπης έχει αναπτυχθεί από την εποχή του A’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά από τους ναζί.

Ήδη από το 1888 υπήρχε σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ Βιέννης και Κωνσταντινούπολης. Το 1899 καταρτίστηκε Γερμανικό σχέδιο για την επέκταση των Ανατολικών Σιδηροδρόμων ως την Βαγδάτη με δάνεια της Deutsche Bank διαμέσου της Οθωμανικής επικράτειας. Το σιδηροδρομικό σχέδιο ήταν του Georg von Siemens.

Με το σχέδιο αυτό θα ήταν δυνατή η κάθοδος μέσω και Αυστρίας στα Βαλκάνια και διέξοδος στην Μεσόγειο για εξαγωγές Γερμανικών προϊόντων προς την Ασία και εισαγωγή πετρελαίου από την Μεσοποταμία. Έτσι θα φτιαχνόταν μια περιοχή στο μέσο της Ευρώπης (Μεσευρώπη ή MittelEuropa) από Μεσοποταμία ως Γερμανία περικυκλώνοντας και αποκόπτοντας προς δυσμάς την Ρωσία.

Με το σχέδιο αυτό η Γερμανία απέφευγε τον αποκλεισμό από θαλάσσιες δυνάμεις δηλαδή την εποχή εκείνη από την Αγγλία ως αντίβαρο της Γερμανίας. (βλέπε Μάζης «Γεωστρατηγικὴ Ἀντιπαλότης Ἀγγλίας – Γερμανίας: Γεωπολιτικὴ Προσέγγισις τοῦ Μεγάλου Πολέμου, Πρακτικὰ Β΄ Ἐπιστημονικῆς ἡμερίδος μὲ θέμα: Ἑκατὸ χρόνια ἀπὸ τὴν ἔναρξη τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, Αθήνα 2014».)

Τα Βαλκάνια και η Ελλάδα είναι στη μέση της διαδρομής προς το Ιράκ και εκεί δημιουργήθηκαν προβλήματα λόγω των εθνικοαπελευθερωτικών πολέμων στις αρχές του 20ου αιώνα που επιβράδυναν και περιέπλεξαν την δημιουργία του σιδηρόδρομου. Παρεμβλήθηκε η Ελλάδα με την απελευθέρωση της Μακεδονίας όπως και η ανεξαρτησία των άλλων Βαλκανικών κρατών, της Σερβίας και της Βουλγαρίας. Με το τέλος του Β ’Παγκοσμίου και τον διαχωρισμό της Ευρώπης ματαιώθηκε. Κάτι ανάλογο είναι ο αγωγός Κατάρ-Τουρκία που προτάθηκε τελευταία που λέγεται ότι «σκάλωσε» στην Συρία και λόγω αυτού έγινε και ο πόλεμος.

Η Ελλάδα έπαιξε ρόλο και στον Β’ Π.Π. με την καθυστέρηση της επίθεσης στο Ανατολικό μέτωπο. Ο ψυχρός πόλεμος όμως τέλειωσε, η Γερμανία ανοικοδομήθηκε με το σχέδιο Μάρσαλ και το κούρεμα των χρεών της το 1953, ενώθηκε με την συμφωνία των 2+4 χωρίς να αναλάβει τις υποχρεώσεις πολεμικών επανορθώσεων. Η Γερμανία σιγά σιγά ανέλαβε ηγετική θέση στην Ε.Ε. και βιάστηκε πριν από την Ε.Ε. να αναγνωρίσει την φίλα προσκείμενη Κροατία κατά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, που ήταν μέρος της Αυστροουγγαρίας και σύμμαχος της στον Β’ Π.Π. και μέσω αυτής να επιτύχει εν μέρει την καθόδου στα Βαλκάνια και στην Μεσόγειο. Όπως επίσης με τα μνημόνια απαιτήθηκε η απόσυρση των Ελληνικών τραπεζών από την περιοχή.

Η Γερμανία επίσης ήξερε για τα κοιτάσματα (Deutsche Bank) κάτι που αποσιωπούσαν οι Ελληνικές κυβερνήσεις. Προωθούσαν την φιλία και τα μνημόνια. Γιατί άραγε; Μπήκαν όμως στο τραπέζι με τα μνημόνια.

 
Οι Πρέσπες και η Εκδίωξη από τα Βαλκάνια

Πλέον με την πτώση του τοίχους ενοποιείται η Ευρώπη κάτω από την Γερμανική ηγεμονία στην ΕΕ μπορεί να προχωρήσουν πάλι τέτοια σχέδια της Μεσευρώπης αν ενσωματωθούν και τα Βαλκάνια στην ΕΕ και λυθούν τα διασυνοριακά θέματα. Τέτοιο θέμα ήταν και η ονομασία των Σκοπίων το οποίο επιλύθηκε με τα Σκόπια να μπορούν να μπορούν σε τροχιά εισόδου στην ΕΕ, κάτι που φαίνεται να μπλόκαρε η Γαλλία. Έγινε όμως μέλος του ΝΑΤΟ.

Το σχέδιο της νότιας οδού έχει επανέλθει με πρόταση των Κινέζων (φανταζόμαστε όχι εν αγνοία των Γερμανών) για την ποταμίσια οδό μεταφοράς Αξιού – Βαρδάρη – Μοράβα – Δούναβη (βλέπε ανάλυση του Μάζη) Θα προσφέρει οδό εξόδου από την Γερμανία στην Μεσόγειο διαμέσου ποταμών και καναλιών των Βαλκανίων στην Θεσσαλονίκη. Επίσης μπορεί να γίνει και ενεργειακή οδός αν υπάρξει αγωγός φυσικού αερίου διαμέσου Σκοπίων-Σερβίας (είχαν γίνει τέτοιες προσπάθειες με τον αγωγό Tesla στα πλαίσια του South Stream).

Το επιχείρημα ότι το θέμα με τα Σκόπια θα έπρεπε να λυθεί για να δημιουργηθούν δουλειές για την Ελλάδα είναι πραγματικά ύποπτο/αμφιλεγόμενο και άξιο ανάλυσης ως προς την προέλευση του. Ειδικά όσο αφορά τα Σκόπια η Ελλάδα είναι ακόμα και παρά την λαίλαπα της κρίσης και την μερική αποεπένδυση ο έβδομος μεγαλύτερος επενδυτής στη βόρεια γείτονα με σημαντική παρουσία σε στρατηγικούς τομείς όπως οι τράπεζες, τα καύσιμα και τα τρόφιμα.

Γνωστή η πρακτική του αποπροσανατολισμού λοιπόν για την λεγόμενη ανάπτυξη που θα φέρει η συνθήκη των Πρεσπών. Ανάλογες βέβαια τακτική υποσχέσεων ακολουθήθηκε για την είσοδο στην ΕΕ: οικονομική σύγκλιση, εκσυγχρονισμός, ασφάλεια συνόρων.

Πόσο σημαντικός είναι αυτός ο νότιος δρόμος για Γερμανία-Κίνα; Πόσο υπαρκτό το σχέδιο επικοινωνίας. Γιατί δεν γίνεται εξεταστική για το πώς φτάσαμε στις Πρέσπες και τι κρύβεται πίσω από αυτές; Γιατί ποιος ξέρει αν σε βάθος χρόνου το σχέδιο είναι η διείσδυση ξένων συμφερόντων και η ανεξαρτητοποίηση ή καντονοποίηση/γκριζάρισμα της Μακεδονίας μέσω και των διατάξεων της σύμβασης των Πρεσπών όπως κάποιοι λένε. Δεν πρέπει να αποφεύγεται η συζήτηση για το θέμα ίσως βαφτίζοντάς το ιστορίες συνωμοσίας, γιατί έτσι αντιμετωπίζονταν και τα περί ύπαρξης κοιτασμάτων και αποδείχτηκαν αληθινά με οδυνηρό κόστος.

Να σημειωθεί ότι εκτός από τα Σκόπια μεγάλη ήταν η αξία των Ελληνικών επενδύσεων σε όλες τις χώρες των Βαλκανίων. Οι Έλληνες ήταν παρόντες και σημαίνοντες παράγοντες στα Βαλκάνια από τη δεκαετία του 2000 αλλά και πιο παλιά κατά την Βυζαντινή Αυτοκρατορία και την Τουρκοκρατία βλέπε και γραφτά του Ρήγα, Υψηλάντης κ.λπ. Είναι φυσικός τους χώρος δραστηριοποίησης όπου μεγαλουργούν. Τα Βαλκάνια είναι χώρος ιστορικής και φυσικής παρουσίας της Ελλάδας που λειτουργεί πολύ καλά και η δραστηριοποίηση έφτανε επίσης έως και την Αίγυπτο αλλά και την Μέση Ανατολή.

Το 2008 εκτιμώταν συνολικά σε €11,888 δις οι επενδύσεις στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα κατείχε την πρώτη θέση μεταξύ των ξένων επενδυτών στην Αλβανία και τη Σερβία, την τρίτη στη Ρουμανία και την τέταρτη στη Βουλγαρία. Υποχρέωσαν με τα μνημόνια την αποχώρηση των τραπεζών από τον χώρο με τις μεγαλύτερες προοπτικές, τα Βαλκάνια. Είχαν φτάσει να έχουν ως και 50.000 υπαλλήλους σε 16 χώρες και 3500 καταστήματα και τώρα έχουν πέσει στα 1000! Μέσω δε του South Stream η Ελλάδα θα παρείχε και ενέργεια στα Βαλκάνια παρακάμπτοντας την Τουρκία.

Την γύρισαν πίσω με κρίση, την μίκρυναν, υποθήκευσαν την χώρα. Απαίτησαν την αποχώρηση των τραπεζών από τα Βαλκάνια. Εξαγόρασαν και αποδυνάμωσαν εταιρίες. Της πήραν περιουσία την βγάλαν εκτός δρόμων μεταφορά ενέργειας. Τώρα θέλουν να της πάρουν και την ενεργειακά κοιτάσματά της και τους δρόμους του Αιγαίου.

Περιφερειακές συρράξεις και ο ρόλος Τουρκίας και Γερμανίας 

 
Εμφύλιος Συρίας και Μέση Ανατολή

Πέρα από τα Βαλκάνια και το Αιγαίο το τμήμα της περιοχής Γερμανίας προς Μέση Ανατολή «σκοντάφτει» στην Συρία. Στην Συρία έχει εμπλοκή και Τουρκία αλλά και οι ΗΠΑ που υποστήριξαν τις δυνάμεις των αντιφρονούντων εναντίον των Ρώσων που υποστηρίζουν τον Ασάντ. Έχει ονομαστεί ο πόλεμος των αγωγών (pipelineistan war) λόγω του εξαρτώντας από αυτόν η δημιουργία του αγωγού Τουρκίας-Κατάρ ή ενδεχομένως και του Ιράν-Συρίας με στην Μεσόγειο. Έχουν γραφτεί εδώ πολλά και για την υποστήριξη της Τουρκίας σε λαθρεμπόριο καυσίμων και όπλων και την εμπλοκή και μυστικών υπηρεσιών μεγάλων χωρών. Δεν θα επεκταθούμε εδώ.

Η Γερμανία συντάχθηκε με τις ΗΠΑ και την Τουρκία στον πόλεμο. Ήταν υπέρ της αποχώρησης Ασαντ και κατά εμπλοκής της Ρωσίας Επίσης υποστήριξε την επέκτασης της Τουρκίας στην Βόρεια Συρία (στην περιοχή των Κούρδων) για μετεγκατάσταση προσφύγων όπως παρείχε χρηματοδότηση για τους Σύριους πρόσφυγες στην Τουρκία (περίπου 3,6 εκατ) ή υποδέχτηκε κάποιους από αυτούς στην Γερμανία όπως στην μεγάλη έξοδο του 2015.

Η Γερμανία είχε στείλει απρόθυμα κάποιο στρατό και στο Ιράκ αλλά αποχώρησε δηλώνοντας πρόθυμη να βοηθήσει αλλά όχι στρατιωτικά. Βέβαια η Γερμανία πιέζεται να λαμβάνει μέρος σε κοινές δράσεις ως μέλος του ΝΑΤΟ και αναφέρεται και συνεργασία σε επίπεδο μυστικών υπηρεσιών όλα αυτά τα χρόνια (πχ παρακολουθήσεις). Όμως υποχρηματοδοτεί τις στρατιωτικές δαπάνες της, συμβάλλει και αυτό στους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Δεν συμμετέχει σε ένοπλες επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Όμως τελευταία έστειλε δυνάμεις στην Λιβύη.

 
Εμφύλιος Λιβύης και Βόρεια Αφρική

Η Τουρκία όμως κάνει και άλλες κινήσεις αυτόν τον καιρό στην ευρύτερη περιοχή προσπαθώντας να προβληθεί ως ηγέτιδα στον μουσουλμανικό κόσμο. Είχε υποστηρίξει τους αδελφούς μουσουλμάνους στην Αίγυπτο, αντιδρά στο Ισραήλ με το οποίο είχε καλές σχέσεις στο παρελθόν, προσεγγίζει ενδεχομένως το Ιράν και έρχεται σε αντίθεση με Σαουδική Αραβία ενώ έχει στήριξη από το Κατάρ.

Η Τουρκία επίσης επεκτείνει την φυσική παρουσία της στην Λιβύη, στην Συρία και το Πακιστάν στο Τζιμπουτί αλλά και άλλες χώρες Αφρικής και Ασίας αλλά και στα Βαλκάνια. Πέρα όμως από το θρησκευτικό στοιχεία προσπαθεί να γίνει περιφερειακή δύναμη και κάνει εμπόριο ή πωλήσεις όπλων σε πολυπληθείς και ανερχόμενες χώρες της Ασίας (Πακιστάν, Ινδονησία, Αζερμπαϊτζάν, Μαλαισία, Τουρκμενιστάν αλλά και Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ πιο πριν). Όμως μπορεί να μην είναι μόνη της σε αυτό, πόσο μάλλον όταν πολλά όπλα της είναι Δυτικού σχεδιασμού ενώ πολλές δυτικές χώρες είναι πιο εύκολο να κάνουν δουλειές στην περιοχή διαμέσως της Τουρκίας.

Στην περιοχή της Βόρειας Αφρικής ενδιαφέρεται από παλιά και η Γερμανία όταν είχε συνδράμει την Ιταλία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Λιβύη (όταν δεν υπήρχε ακόμα πετρέλαιο). Ο Ρόμελ έγραψε στα απομνημονεύματά του πως θα’θελε να φτάσει στο Σουέζ που ήταν οι Άγγλοι ελέγχοντας την στρατηγική διώρυγα αλλά και μετά να προχωρήσει στην Μέση Ανατολή ελέγχοντας τους αγωγούς πετρελαίου και από εκεί να φτάσει Ιράκ ως το νότο της Ρωσίας. Η Γερμανία είχε επίσης αποικίες στην Αφρική μέχρι τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ενδιαφέρεται και τώρα για την ήπειρο λόγω των κοιτασμάτων μεταλλευμάτων είτε μέσω της ΕΕ είτε ανεξάρτητα… 

 
Μετανάστευση και ο ρόλος Τουρκίας και Γερμανίας

Σε όλα αυτά εμπλέκεται και το θέμα την μετανάστευσης που προκαλείται από γεωπολιτικές εντάσεις ή τις συντηρεί ως υβριδικός πόλεμος. Επίσης υπάρχει και η οικονομική πλευρά. Οι Γερμανοί έχουν φτιάξει πόλεις καταφύγια για μετανάστες (Harbor Cities) και λειτουργούν πλοία ΜΚΟ που μεταφέρουν μετανάστες στη Μεσόγειο. Όμως η κυριότερη οδός για την μετανάστευση προς την Γερμανία και την Ευρώπη είναι μέσω Τουρκίας–Ελλάδας από ξηράς μέσω των νησιών ή του Εβρου. Σε αυτό λειτουργούν σημαντικά κυκλώματα διακίνησης σημαντικό έσοδο και παραοικονομία. Μόνο το 2015 τα έσοδα των διακινητών έφτασαν το € 5 δις . Ενώ η Turkish Airlines έχει επεκταθεί σε τέτοιο βαθμό που καλύπτει τις περισσότερες χώρες του κόσμου όπως και οι μετανάστες προέρχονται από πολλές χώρες του κόσμου.

Η μετανάστευση αυτή όπως έχουμε υποστηρίξει δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κίνητρα στις χώρες υποδοχής, όπως επιδόματα και στέγαση μιας που φαίνεται ότι δεν ικανοποιούν μια άμεση ανάγκη της αγοράς εργασίας, τουλάχιστον όχι όλοι. Όμως αυτή η δαπάνη αυξάνει την κατανάλωση και παράλληλα τις τιμές ακινήτων μέσω κάλυψης των ενοικίων (για αυτό το έχουμε ονομάσει χρηματοοικονομική μετανάστευση).

Το συστημικό Γερμανικό ινστιτούτο Μπερτελσμαν έχει μιλήσει για ανάγκη μετανάστευσης 500.000 τον χρόνο από τρίτες χώρες αν και μετά κατέβασε το νούμερο σε 260.000 με τουλάχιστον 146.000 εκτός ΕΕ. Ίσως φέρουν και μείωση του κόστους εργασίας αν απορροφηθούν από την αγορά κάτι που δεν έχει γίνει στο σύνολο τους ως τώρα. Παρά τα πολλά ποσά που δαπανιούνται στην Γερμανία για ενσωμάτωση μεγάλος αριθμός είναι άνεργοι (40% όταν η γενική ανεργία είναι 5%).

Από την άλλη δημιουργούνται αποσταθεροποιητικές δυνάμεις και εντάσεις σε κράτη και κοινωνίες όπως συνέβη το 2015 αλλά δεν θα ασχοληθούμε εδώ. Είναι κάτι που μένει να διερευνηθεί αν η μεγάλη είσοδος διαμέσω της Ελλάδας που τροφοδότησε τις εργασίες κυκλωμάτων και ΜΚΟ σχετίζεται μετά την κωλοτούμπα στο δημοψήφισμα του οποίου ακολούθησε.

Δορυφόροι των Γερμανών αν όχι οι ίδιοι, λειτουργούν ΜΚΟ με αποσταθεροποιητική δράση για την Ελλάδα στα νησιά για τους προερχόμενους από την Τουρκία αλλοδαπούς:

• Ολλανδικό ΜΚΟ στην Μόρια (movement on the ground) δήλωνε περήφανο για επέκταση του ΚΥΤ τον Μάιο 2020 ενώ μετά από έρευνα βρέθηκε ότι δεν είχε καταγραφεί σε μητρώα αποχώρησε

 
• Με χρήματα της Ολλανδικής Κυβέρνησης πρόσφατα νοικιάστηκαν 25 στρέμματα δίπλα στο ΚΥΤ της Μόριας, δηλαδή επέκταση του, για δημιουργία κέντρου υγείας. το οποίο εγκαινίασε η πρόεδρος Σακελλαροπούλου!

 
• Γερμανοί μέλη Ολλανδικού ΜΚΟ συλλήφθηκαν να παίρνουν φωτογραφίες στρατιωτικών μονάδων (δηλ. κατάσκοποι)

 
• Δανέζικο ΜΚΟ περισυνέλεγε μετανάστες παρακούοντας οδηγίες του Ελληνικού Λιμενικού

 
• ΜΚΟ που έχει προβληθεί και από Νορβηγικά τουλάχιστον ΜΜΕ αναφέρθηκε σε «ελληνικό τμήμα» της Μυτιλήνης ενώ εμφανίστηκαν και τα Λευκά Κράνη (η αμφιλεγόμενη ΜΚΟ τη Συρίας που ιδρύθηκε από πρώην πράκτορα των Αγγλικών μυστικών υπηρεσιών) να αποκαλούν την γη στο ΚΥΤ ως νέα δικής τους γη ενώ άλλα ΜΚΟ φτιάχνουν χάρτες με οδούς πρόσβασης για μετανάστες!

 
• 18 ΜΚΟ λειτουργούν στην Μόρια το 2020 από 17 το 2018 παρά τους ελέγχους (από 450 οργανώσεις που φαίνεται να δραστηριοποιούνται στο μεταναστευτικό σε όλη την Ελλάδα μόνο 86 είχαν καταγραφεί. Σε όλη την Μυτιλήνη δραστηριοποιούνταν 114 MKO με 7.536 εργαζόμενους το 2018!

 
• Γερμανικής σημαίας πλοίο διάσωσης, το Mare Liberum, κατάπλευσε παρά τις αντιδράσεις προκαλώντας αναστάτωση στο νησί επανειλημμένα με υποστήριξη από διεθνή συστημικά ΜΜΕ.

Είναι πολύ σημαντικό να δούμε όλες αυτές τις παρακρατικές οργανώσεις και τον ρόλο τους ως μέρος τους υβριδικού πολέμου για την δημιουργία μιας γκρίζας περιοχής μέσω της εγκατάστασης πληθυσμού, την δημιουργίας αναταραχών σε μια πολεμική σύγκρουση ή την προάσπιση δικαιωμάτων και σε βάθος χρόνο την διεκδίκηση ειδικών καθεστώτων ειδικά αν ο η εγκατάσταση μονιμοποιηθεί αλλοιώνοντας την κοινωνική σύνθεση του νησιού …. Αυτά δεν είναι στην σφαίρα της φαντασίας όπως αποκαλύπτουν οι κινήσεις του Τουρκικού κράτους. 

 
Ενδιαφέρον στο Αιγαίο από Γερμανία-Τουρκία 

 
Επιθετικά Σχέδια Τουρκίας

Η Τουρκία έχει επεκτατικά σχέδια σε δύση και ανατολή και να αποτελέσει περιφερειακή δύναμη ίσως και σε συνεργασία ή με την σιωπηρή υποστήριξη άλλων χωρών που δεν θα μπορούσαν αν διεισδύσουν μόνες τους ή με την στρατολόγηση μισθοφόρων (δηλ. πόλεμος δι’ αντιπροσώπων ή proxy war όπως στην Λιβύη).

Πλέον η Τουρκία ίσως ενδιαφέρεται για αυτό τον ρόλο περισσότερο από το να ενταχθεί στην ΕΕ κάτι που ίσως δεν είναι και ρεαλιστικό αλλά ούτε και αναγκαίο αφού ήδη λαμβάνει και σε μεγαλύτερο βαθμό από τα μέλη τα πλεονεκτήματα του ελεύθερου εμπορίου και της χρηματοδότησης της ΕΕ. Έτσι πρέπει να δει κανείς την στάση της κατά την Ελλάδας και των άλλων χωρών.

Στις επιθετικές κινήσεις την Τουρκίας έναντι της Ελλάδας να αναφέρουμε:

• Υπογράφει σύμφωνο με Λιβύης, εκδίδει NAVTEX και στέλνει πλοία ερευνών με στρατιωτική συνοδεία στην υφαλοκρηπίδα Ελλάδας και Κύπρου.

 
• Έχει αρχίσει να διεκδικεί πιο έντονα νησιά στην βάση της συνθήκης της Λοζάνης ή μέσω ενεργειών που γκριζάρει το Αιγαίο . Αναφέρεται στα μικρά νησιά και όχι τόσο σε Χίο-Μυτιλήνη που βάλλονται με το μεταναστευτικό και φυσικά αποτελούν το κύριο ζητούμενο και για να διαχειριστούν σε βάθος χρόνου…. Θέτει θέμα αποστρατικοποίησης και μειονοτήτων η Τουρκία όταν προκαλεί και έχοντας δώσει σημεία γραφής με την εκδίωξη την Ελληνική κοινότητα από την Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο, Τένεδο και την Κύπρο. Αλήθεια τι έκανε εκεί το ΝΑΤΟ ή το Διεθνές Δίκαιο;
 

• Ανακινεί αποστρατικοποίηση όταν σε συνδυασμό και με τον εποικισμό και την αποσταθεροποίηση μπορεί να αλλάξει τα δημογραφικά δεδομένα και την προστασία θρησκευτικών ή άλλων μειονοτήτων. Ας σκεφτούμε και το άνοιγμα τζαμιών και την ανάδειξη μειονοτήτων στα Δωδεκάνησα με ισχυρή υποστήριξη από Τούρκους «ακαδημαϊκούς»
 

• Όλες αυτές οι διεκδικήσεις υπερκαλύπτουν το χάρτη της Γαλάζιας Πατρίδα με επέκταση χωρικών υδάτων/ΑΟΖ σε Εύξεινο Πόντο, Αιγαίο, Μεσόγειο στα 462.000 τ.χλμ. Συνεπώς δεν μπορεί κανείς από τους υπεύθυνους να επικαλεστεί άγνοια ή βλακεία.

 
• Τέλος έχει αποκαλυφθεί ότι έχει εκπονήσει σχέδιο για στρατιωτική κατάληψη Μυτιλήνης υπό την ονομασία Τζαχά Μπέης (Çaka Bey). Η σημασία εδώ είναι ότι του έδωσε το όνομα ενός στρατιωτικού που την περίοδο 1088-1091 κατέλαβε τη Λέσβο, τη Χίο, τη Ρόδο και τη Σάμο

Ίσως το διακύβευμα του «διαλόγου» είναι ο ευρύτερος έλεγχος στην περιοχή και τα νησιά και όχι μόνο η ΑΟΖ που μπορεί να δρα ως αφορμή για μεγαλύτερες διεκδικήσεις στις οποίες διαχρονικά η Ελλάδα δρα υποχωρητικά.

Φαίνεται ότι η Ελληνική πολιτικοοικονομική ελίτ δεν ενδιαφέρεται για τα κοιτάσματα. Δεν έχει κάνει και τίποτα τόσα χρόνια. Το Ελληνικό κατεστημένο λειτουργεί μια χαρά ελέγχοντας την χώρα μέσω των τετελεσμένων της χρεοκατοχής σε συνεργασία με ξένους δανειστές. Τα κοιτάσματα θα μπορούσαν να απειλήσουν το καθεστώς αυτό. Για την Τουρκία όμως είναι σημαντικά για λόγους ανάπτυξης και επιβίωσης. Θέλουν να τα δώσουν αλλά όχι να χάσουν την εξουσία στην Ελλάδα.

Η Τουρκία είναι μια χώρα που διατηρείται με αποπροσανατολισμό από τα εσωτερικά προβλήματα. Έχει δημογραφική πίεση και οικονομικά προβλήματα όπως φαίνεται από την πτώση της Τουρκικής Λίρας και των συναλλαγματικών διαθεσίμων. Το θέμα όμως που πρέπει να απασχολήσει είναι πως η Τουρκία με έλλειμα τρεχουσών συναλλαγών, χαμηλά συναλλαγματικά διαθέσιμα με την λίρα σε πτώση και CDS που έχουν ξεφύγει, δηλαδή μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας διατηρείται εκτός ΔΝΤ και απειλεί με την ανοχή ΕΕ ή βοήθεια από το Κατάρ ή άλλου.

Σίγουρα η Τουρκία έχει στρατηγική σημασία και παίζει ρόλο ως γέφυρα γεωγραφική και πολιτισμική μεταξύ Ασίας και Δύσης. Όπως δρα ως παραγωγική βάση για πολλές βιομηχανίες της Ευρώπης που έχουν πολλές επενδύσεις και εμπόριο εκεί. Άρα δεν μπορούν να επιβάλλουν κυρώσεις αν και αυτό θα ήταν και εις βάρος τους. Συνεπώς η Τουρκία έχει καταφέρει να κάνει τα προβλήματά της, Ευρωπαϊκά προβλήματα ή αυτό το έχει επιλέξει η Ευρώπη δημιουργώντας έναν δορυφόρο.

Η Τουρκία ελέγχει την ροή πλέον του φυσικού αερίου προς την ΕΕ ενώ κατά τον ίδιο τρόπο εμπλέκεται και στην Λιβύη που είναι μια άλλη πηγή τροφοδοσία όπως και στον Eastmed. Φυσικά θέλει και ενεργειακή αυτονομία (κάτι που δεν συζητιέται στην Ελλάδα) και τα κοιτάσματα του Ηροδότου και ίσως όχι από μόνη της μόνο. 

 
Γεωστρατηγική Σημασία Μυτιλήνης-Χίου στην ιστορία

Η Τουρκία διεκδικεί τον ναυτικό χώρο στο μισό Αιγαίο εκεί που δεσπόζουν Μυτιλήνη, Χίος, Ρόδος και τα μικρότερα νησιά. Σαν χερσαία δύναμη και ψυχοσύνθεση/οικονομία δεν ενδιαφέρονταν τόσα χρόνια για τα νησιά. Όχι τόσο έντονα. Γιατί ενδιαφέρεται τώρα; Ίσως με όλα αυτά εκτός από την ενέργεια θα μπορούσε να πει ότι προσπαθεί να κλείσει το πέρασμα προς τα Δαρδανέλια ή το ελέγχει/προστατεύει δημιουργώντας μια άλλη οδό ανατολικά του 25 παράλληλου. Έτσι δημιουργείται μια ολοκληρωτική περικύκλωσή τους δια ξηράς και θαλάσσης και ενισχύεται ο άξονας Γερμανίας-Νότια Μεσογείου-Μεσοποταμίας. Αποκλείεται η Ρωσία και θεμελιώνεται η κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο, Σουέζ και Βόρεια Αφρική και στον άξονα της Μεσευρώπης ως την Μεσοποταμία. Ισως να θέλει να γίνει ναυτική δύναμη.

Η Μυτιλήνη και Χίος ήταν ιστορικά σημαντικές για τον έλεγχο των θαλάσσιων οδών του Αιγαίου και των παραλίων της Μ. Ασίας. Όπως και η Λήμνος, Ίμβρος και Τένεδος για τα Δαρδανέλια. Αυτό είναι αποδεδειγμένο ιστορικά: 

• Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου όπως και η Ιωνία, ήταν κλειδί από Περσικούς πολέμους εξού και οι δωροδοκίες των τοπικών αρχόντων από τον Στρατηγό Μέμνων και άλλους με το νόμισμα της εποχής, τους χρυσούς δαρεικούς της Περσίας

 
• Χίος όπως και η Μυτιλήνη πέρασαν στους Δυτικούς με τις Σταυροφορίες το 1204. Η Ενετοκρατία καταλύθηκε όταν κατακτήθηκαν από τους Τούρκους η Χίος το 1566 και η Μυτιλήνη το 1462. Η Χίος αποτελούσε για τους Οθωμανούς μια από τις πιο πολύτιμες επαρχίες τους.

 
• Οι μεγαλύτεροι ναύαρχοι της Τουρκίας, ο Μπαρμπαρόσα (Χαιρεντίν Μπαρμπαρος) και αδερφός του Ορούτς Ρεις το όνομα του οποίου έχει το ερευνητικό σκάφος της Τουρκίας ήταν γιοί Ελληνίδας από την Μυτιλήνη

 
• Χίος όπως και η Μυτιλήνη απελευθερώθηκαν το 1912 από τον Κουντουριώτη και την παράτολμη ενέργειά του όπως και η Μακεδονία εξάλλου από κίνηση του Κωνσταντίνου. Τελικά η Ελλάδα ζει από τις παρορμήσεις προσωπικοτήτων… 

Γερμανική εμπλοκή σε Αιγαίο Μυτιλήνη-Χίο

Η Γερμανία το 1918 ήθελε να δοθεί Λέσβο Χίο στην Τουρκία. Δορυφόροι της Γερμανία ανακινούν τα θέματα μέσω κύκλων διανοούμενων: 

• Στην Φινλανδία «ακαδημαϊκοί» διαμαρτυρήθηκαν για τα εμπόδια στην υποβολή ασύλου από τους εφορμούντες αλλοδαπούς στον Εβρο (κάτι για το οποίο εξάλλου έχει δικαιωθεί και η Ισπανία στο Διεθνές Δικαστήριο) αμφισβητώντας ότι οι γηγενείς έχουν υπέρτερα δικαιώματα του όποιου άλλου θέλει να΄ρθει (ναι ούτε καν υποστηρίζουν ότι είναι πρόσφυγες) προκαλώντας την απάντηση της Πρεσβείας στο Ελσίνκι. Έχει καταργηθεί η έννοια του εθνικού κράτους και δεν το ξέρουμε ή αυτό είναι επιλεκτικό αναλόγως το κράτος;

 
• Σουηδή διπλωμάτης επισκέφτηκε Θράκη και το τουρκόφωνο κόμμα DEB. Και ακόμη χειρότερα όπου όπως αναφέρεται στην σχετική ανακοίνωση, της «δόθηκε ενημέρωση σχετικά με τις εργασίες του κόμματος DEB και περιγράφηκαν τα θέματα τής τουρκικής μειονότητας δυτικής Θράκης»!!
 

• Γερμανικές εφημερίδες γράφουν πως κέρδισε ο Ερντογαν στο επεισόδιο με τις έρευνες του Ορουτς Ρεις και ότι θα πρέπει να διαπραγματευτούμε να νησιά μας!!! όπως και κάποιος Γερμανός καθηγητής Γέσεν. Και όπως είπαμε υπάρχει αποσταθεροποιητική δράση Γερμανικού πλοίου ΜΚΟ και φιλικών κρατών ΜΚΟ ή Γερμανών μελών ΜΚΟ στην Μυτιλήνη.

Τελικά φτάσαμε στα γεγονότα του Αυγούστου 2020 με την έκδοση NAVTEX και τις έρευνες του Ορουτς Ρεις που η Γερμανία όπως και η Βουλγαρία και η Ιταλία (ο άξονας του Β’ΠΠ) αρνήθηκαν να καταδικάσουν. Η ιστορία επαναλαμβάνεται; 

 

Πηγή : https://analyst.gr