Σκάνδαλα, σκάνδαλα, σκάνδαλα. Έχω κουραστεί να ακούω αυτή τη λέξη συνέχεια στην Ελλάδα, για τις κυβερνήσεις της τα τελευταία σαράντα χρόνια. Αυτές που χρεοκόπησαν και εξευτέλισαν έναν ικανότατο λαό που ζει σε μία πάμπλουτη χώρα. Αυτές που του στέρησαν την αξιοπρέπεια του, που έδιωξαν τα παιδιά του στο εξωτερικό, που άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες της χώρας στους παράνομους μετανάστες, που τον εξαθλίωσαν και που τον φυλάκισαν σε αλλεπάλληλες παγίδες μνημονίων, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον των παιδιών του. Αυτές που σήμερα χρηματοδοτούν ξανά τις σπατάλες τους με δανεικά, με μοναδικό σκοπό να παραμείνουν στην εξουσία. Την ίδια στιγμή αλλοιώνουν ως γνήσιοι ανθέλληνες την κοινωνία μας, μεταφέροντας τους παράνομους μετανάστες στην ενδοχώρα, ενώ μας έχουν κλείσει στα σπίτια μας για να μη βλέπουμε τι συμβαίνει. Με επιδόματα για τους παράνομους, με την πληρωμή των ενοικίων τους και με τους Έλληνες που τα πληρώνουν να γίνονται όλο και πιο φτωχοί. Με τους άστεγους να γεμίζουν τους δρόμους της Αθήνας και με τα κλειστά νοσοκομεία μας να μετατρέπονται σε δομές φιλοξενίας Αφγανών, Πακιστανών και Αφρικανών. Απίστευτοι, εθνοκτόνοι με την κυριολεξία της λέξης. Μέρα που είναι όμως, πρέπει να είμαι και είμαι αισιόδοξη πως τελικά δεν θα τους περάσει. Καλύτερα λοιπόν να κλείσω ευχόμενη καλό Πάσχα σε όλες τις Ελληνίδες και στους Έλληνες, κυρίως όμως καλή Ανάσταση και καλή Λευτεριά! Αν υπάρχει σήμερα ένας λαός που το αξίζει περισσότερο από όλους τους άλλους, είναι ο ελληνικός που έχει υποφέρει τα τελευταία δέκα χρόνια απίστευτα μαρτύρια, συνεχίζοντας όμως να αντιστέκεται. Επομένως θα τα καταφέρει, όσο και αν βάλλεται από τους ανθέλληνες.
