( Σ.Σ. : Βλέπε π.χ. Ελλάδα ... όπου ο πολίτης ότι και να ψηφίσει, εν τέλει δεν έχει σημασία.... Η εξουσία ελέγχεται απόλυτα από μια "Κοινοβουλευτική Δικτατορία". Ο πολίτης δεν μπορεί να ελέγξει καμία βαθμίδα της ιεραρχίας, του εικονικού αυτού "Δημοκρατικού Πολιτεύματος". Η νομοθετική εξουσία ορίζει κατ΄ επιλογή τον ανώτατο Δικαστή, στην Δικαστική εξουσία, η οποία Δικαστική εξουσία υποτίθεται ότι ελέγχει το κοινοβούλιο. Οι νομοθέτες έχουν άσυλο στις ευθύνες τους σε οτιδήποτε και αν κάνουν, και έτσι, το Σύνταγμα και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχουν καταστρατηγηθεί πολλάκις εις βάρος του Ελληνικού λαού, χωρίς καμία κύρωση.... σε κανέναν. )
Ο όρος «ολοκληρωτισμός» (totalitarianism) προέρχεται από την υστερολατινική λέξη totalitas που δηλώνει ολότητα, ολικότητα, πληρότητα (επίθ. - totalis) και παραπέμπει στο κοινωνικοπολιτικό πεδίο στην απόλυτη ισχύ μιας ορισμένης εξουσίας (ομάδας, κόμματος ή μονάρχη) επί του συνόλου της κοινωνίας. Οι πηγές του νοήματος αυτής της έννοιας οδηγούν στην εποχή του απολυταρχικού κράτους στην Ευρώπη και στις σκέψεις ορισμένων φιλοσόφων όπως του Τόμας Χομπς (ιδιαίτερα στο έργο του «Λεβιάθαν»), καθώς και του Χέγκελ που διακήρυσσε ότι το ανώτατο σημείο ανάπτυξης του ανθρώπινου πνεύματος (και συνακόλουθα της οργάνωσης της κοινωνίας) είχε ήδη βρει το ιδανικό του μέσα στο απολυταρχικό πρωσσικό κράτος της εποχής του.
