Η καταστροφή της γερμανικής οικονομίας μετά τον Α’ ΠΠ – Όταν το γάλα έκανε 26 δισεκατομμύρια μάρκα και το ψωμί 105 δισ.

Οι Γερμανοί ζούσαν από τα συσσίτια και έκαναν τα μάρκα ταπετσαρίες. 

Πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γερμανία ήταν μια ευημερούσα χώρα, με νόμισμα βασισμένο στην αξία του χρυσού, βιομηχανική ανάπτυξη και ηγετική θέση παγκοσμίως στην οπτική, τη χημεία και τη μηχανική. 

Το 1914 το γερμανικό μάρκο, η βρετανική λίρα, το γαλλικό φράγκο και η ιταλική λιρέτα είχαν περίπου ίση αξία και μια ισοτιμία κοντά στο πέντε προς ένα με το δολάριο.

Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο όμως, η οικονομία της είχε εξαντληθεί και έπρεπε να πληρώσει τεράστιες αποζημιώσεις στους νικητές. Ωστόσο δεν είχε τα χρήματα και ο λαός καταδικάστηκε σε φτώχεια, ενώ η οικονομία δεν μπορούσε να χρηματοδοτηθεί. Το χρέος δεν ήταν βιώσιμο και ο πληθωρισμός οδήγησε σε τραγωδίες τον γερμανικό λαό. 

Ifo: Το παγκόσμιο οικονομικό outlook επιδεινώνεται εν μέσω κλιμάκωσης της εμπορικής διαμάχης

Σύμφωνα με το Ifo, το παγκόσμιο οικονομικό outlook παρουσιάζει επιδείνωση στο τρίτο τρίμηνο του 2019

Επιδείνωση παρουσιάζει το οικονομικό outlook σε όλα τα μέρη του κόσμου κατά τη διάρκεια του καλοκαιρού, σύμφωνα με έρευνα του Ifo, λόγω της κλιμάκωσης της εμπορικής διαφωνίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας.

Ειδικότερα, από την τριμηνιαία έρευνα του Ifo (συμμετείχαν 1.200 εμπειρογνώμονες) προκύπτει επιδείνωση τόσο στις τρέχουσες συνθήκες όσο και στις οικονομικές προσδοκίες για το τρίτο τρίμηνο.

Ο εκκαθαριστής και εκτελεστής της Ελλάδας

Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τους τομείς της δημόσιας φροντίδας (Παιδεία, Υγεία, Άμυνα, Ασφάλεια, Λιμάνια, Ενέργεια και Ύδρευση) στον ιδιωτικό τομέα, επειδή εξυπηρετούν ανάγκες που ευρίσκονται σε αντίθεση με τους κανόνες λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς – οπότε δεν μπορούν να διαχειρίζονται με κριτήρια απόδοσης, αλλά ούτε και να αξιολογούνται με γνώμονα το κέρδος. Εν τούτοις, ο αξιότιμος υπουργός ενέργειας και υποχείριο των Γερμανών, εκμεταλλευόμενος την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στους δανειστές, καθώς επίσης το ότι οι Έλληνες έχουν πεισθεί ανόητα πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση (ΤΙΝΑ) στα μνημόνια και στην υφαρπαγή της χώρας τους, λειτουργεί ως ένας στυγνός, ψυχρός και ανελέητος σύνδικος πτώχευσης, ως ένας εν λειτουργία εκκαθαριστής μίας χρεοκοπημένης επιχείρησης – παρά το ότι πρόκειται για ένα υπερήφανο κράτος που θα μπορούσε να επικαλεσθεί τα κυριαρχικά του δικαιώματα, εμποδίζοντας τη ληστεία του.