MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2021

Κ. Φαρσαλινός: Είναι πιθανό τα μέτρα να προκαλούν πολύ μεγαλύτερη βλάβη, αντί για όφελος

Ο ερευνητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και στο πανεπιστήμιο Πατρών Κωνσταντίνος Φαρσαλινός, εξήγησε, με βάση και δημοσιευμένες μελέτες, ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τα μέτρα που λαμβάνονται, και που είναι άγνωστο σε ποιο βαθμό ωφελούν τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού που κινδυνεύουν από τη νόσο Covid-19, να δημιουργούν πολύ σοβαρότερα προβλήματα δημόσιας υγείας στον γενικό πληθυσμό από όσα προορίζονται να επιλύσουν. 
 
Αναλύοντας την κινητικότητα στο πρώτο και δεύτερο lockdown στην Ελλάδα, η επιστημονική ομάδα που συμμετέχει κατέληξε ότι οι μεταβολές στην κινητικότητα είναι αναμενόμενες και δεν φαίνονται ικανές να εξηγήσουν τον αργό ρυθμό ελάττωσης του ημερήσιου αριθμού προσβεβλημένων από τον ιό SARS-CoV-2 και την παρατεταμένη πίεση στο σύστημα υγείας που παρατηρείται κατά το δεύτερο lockdown, ακόμη και στις περιοχές με αυξημένο ιικό φορτίο. 
 

Δημήτρης Τζώρας : H Σακελλαροπούλου, μπέρδεψε ( ; ) το ποδαρικό με την ποδαρίλα

Δημήτρης Τζώρας – Πολιτικός Αναλυτής


Δε θα βάλουμε την μύτη μας στην πνευματική και πολιτική ποδαρίλα του δικαιωματισμού και του Ευρωλαγνισμού της άκρας Αριστεράς, όπως θέλησε να τα εγκωμιάσει με άρθρο της, η κυρία Σακελλαροπούλου, στην Εφημερίδα των Συντακτών. Με το δε θα βάλουμε την μύτη μας στην ποδαρίλα της κυρίας Σακελλαροπούλου, εννοούμε, ότι δε θα ασχοληθούμε βαθύτερα και αναλυτικότερα, με το ανιστόρητο, αντιεπιστημονικό και μνημείο μπουρδολογίας, άρθρο της.

Το τύπωμα χρημάτων, η χρεοκοπία και η Γαλλική Επανάσταση

Δεν υπάρχει κάτι το καινούργιο, όσον αφορά την εκτύπωση χρημάτων – την ποσοτική χαλάρωση, όπως την αποκαλούν σήμερα οι κεντρικοί τραπεζίτες και τα κράτη, για να την ωραιοποιούν ή για να τη θεωρούν ένα σύγχρονο επίτευγμα. Μπορεί λοιπόν να έχουν περάσει πάνω από 200 χρόνια από τη γαλλική επανάσταση, αλλά στην ουσία δεν έχει αλλάξει τίποτα – σημειώνοντας πως η εσωτερική υποτίμηση που συμβαίνει σε χώρες της Ευρωζώνης όπως η Ελλάδα, δεν είναι κάτι διαφορετικό. Απλούστατα, αντί να αυξάνουν οι τιμές, μειώνονται οι μισθοί και τα λοιπά εισοδήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας – οπότε η αγοραστική αξία των χρημάτων τους, παράλληλα με την πτώση των τιμών των περιουσιακών τους στοιχείων. Αντίθετα, το κόστος ζωής έχει αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό σε άλλες χώρες, όπως στη Γερμανία, λόγω της ανόδου των τιμών των περιουσιακών στοιχείων, όπως των σπιτιών και των ενοικίων που έχει ξανά χαθεί η αγοραστική αξία των χρημάτων τους – ενώ η διαχείριση της πανδημίας θα επιταχύνει τις εξελίξεις.