"Οι Παρδαλές Επαναστάσεις"

- By John.k

Όλες οι "παρδαλές επαναστάσεις" της Νέας Τάξης, βασίζονται στα ευρήματα του Gene Sharp... 

Δοκιμασμένα πράγματα, που λειτουργούν....

Έχουν γίνει πρόσφατα σχετικά στην Ουκρανία, και σε πολλά άλλα μέρη... στην Συρία, στην Ρωσία, στην Ελλάδα, στην Αμερική ... κλπ

Διαφήμιση ή Δυσφήμιση;

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης 

Πολλές ελληνικές και ξένες εταιρίες πιστεύουν πως όταν πληρώνουν διαφημιστική προβολή σε τουρκοσειρές της ελληνικής τηλεόρασης, έχουν ελπίδες να κερδίσουν νέους πελάτες, ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: χάνουν πελάτες! 

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά: 

Αποτελεί πλέον κοινό μυστικό πως οι Τούρκοι ισλαμιστές μόλις κατέλαβαν την εξουσία στην γειτονική χώρα το 2002, άρχισαν να επεξεργάζονται μεγαλεπήβολα σχέδια ανασύστασης της οθωμανικής αυτοκρατορίας μέσα στον 21ο αιώνα, επέκτασης της τουρκικής πολιτιστικής επιρροής με εικονικά πρότυπα, δημιουργίας φαραωνικών έργων που θα πρόσφεραν κύρος και πολλές «προμήθειες», επιβολής δια της βίας τόσο εντός όσο και εκτός Τουρκίας των φαντασιώσεων δημιουργίας μιας μεγάλης Τουρκίας, σύμφωνα με τα «σύνορα της καρδιάς» του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. 

Γιατί η Τουρκία θέλει προγεφύρωμα στη Λιβύη, νότια της Κρήτης;

Η στρατηγική θέση της Κρήτης στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση στην Ανατολική Μεσόγειο 

Γράφει ο Γιώργος Σαχίνης 

«Βιώσιμο είναι εκείνο το κράτος που διαθέτει επαρκή ισχύ για να εφαρμόσει τις πρόνοιες του διεθνούς δικαίου για την επικράτειά του»!!! Η περιγραφή ανήκει σε έναν από τους κορυφαίους ιστορικούς του 20ού αιώνα, στον Hans Morgenthau (Χανς Μοργκεντάου).

Ρήση λιτή, πυκνή σε νόημα και στην καρδιά του προβλήματος στις περίπλοκες ελληνοτουρκικές σχέσεις, αναφορικά με την ελληνική διαχρονικά και έως σήμερα ανύπαρκτη στρατηγική βάθους. Το πασίγνωστο πλέον, παράνομο και καταχρηστικό, αλλά με ήδη παραγόμενα αποτελέσματα στο πραγματικό πεδίο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, αγνοώντας επιδεικτικά το άρθρο 121 του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS 1982), το οποίο αναγνωρίζει δικαιώματα ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας στα νησιά, αγνοώντας την υφαλοκρηπίδα ακόμη και σε ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της Μεσογείου, την Κρήτη, ακόμη χειρότερα δε για την υφαλοκρηπίδα της Καρπάθου, της Κάσου, της Ρόδου και του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελόριζου (το οποίο αποκόπτει πλήρως από τη νησιωτική μας συνέχεια), “μοιράζει” την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών της Τουρκίας και της Λιβύης (χωρίς να είναι καν αντικριστά) και αρπάζει από την Ελλάδα μια θαλάσσια περιοχή περίπου 39.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα νότια από την Κρήτη.