Γ.Πετράκος: «Το μόνο που φοβούνται είναι τους καλά πληροφορημένους και αφυπνισμένους πολίτες»

Στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του lockdown που έγινε σήμερα στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας, αναφέρθηκε ο γνωστός τραγουδιστής, Γρηγόρης Πετράκος.

Ο Πετράκος τόνισε πως «οι άνθρωποι που ήρθαν ειρηνικά να διαδηλώσουν, αντιμετώπισαν -χωρίς κανένα λόγο- το σκληρό και άδικο πρόσωπο της κατάχρησης εξουσίας», αναφερόμενος στην επίθεση που δέχθηκαν οι πολίτες από τις δυνάμεις ασφαλείας.

Ενώ στη συνέχεια του ποστ του υποστήριξε πως «αν η κοινωνία μας καταφέρει να αφυπνίσει ένα άξιο κομμάτι του πληθυσμού της, τότε θα εμφανιστούν και οι σωστοί ηγέτες», προσθέτοντας πως «όσο μένουμε ναρκωμένοι η Πρόνοια θα μας αφήνει με αυτούς εδώ που έχουμε τώρα».

ΕΚΤΑΚΤΟ: Εξέγερση κατά του lockdown σε διάφορες πόλεις - Κτυπήθηκαν ανηλεώς από τις δυνάμεις ασφαλείας

Χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν εντελώς αυθόρμητα, παρά το δριμύ ψύχος, με ένα κάλεσμα που ξεκίνησε νωρίς το πρωί στα κοινωνικά δίκτυα το απόγευμα της Κυριακής στο Σύνταγμα για να διαδηλώσουν κατά του lockdown, όπως επίσης και σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα, ενώ νωρίτερα υπήρξε συγκέντρωση και στη Ζάκυνθο

Οι περίπου 3.000 πολίτες στο Σύνταγμα, με κεντρικό σύνθημα «Θέλουμε την ζωή μας πίσω», ζητούσαν τη άμεση άρση της καραντίνας και την επιστροφή της ομαλότητας στην χώρα. Στην Θεσσαλονίκη ήταν πάνω από 1000 άτομα, στην Πάτρα 400 και στην Ζάκυνθο τουλάχιστον 200.

Συλλογικές φαντασιώσεις… “εκτελούν” την προοπτική ελληνικής ανεξαρτησίας

Η καρικατούρα υψηλής στρατηγικής που κυριάρχησε στη χώρα μας από τη Μεταπολίτευση και μετά θα μπορούσε να συμπυκνωθεί στη φράση «ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας».

Του Κωνσταντίνου Γρίβα*
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα “ΞΑΣΤΕΡΙΑ“

Κατά παρανοϊκό τρόπο η αυτοεξάλειψη της χώρας δια της ενσωμάτωσης στην (υποτιθέμενη) ένωση των δυτικοευρωπαϊκών χωρών προβλήθηκε ως το ιερό δισκοπότηρο, το οποίο θα έλυνε όλα τα προβλήματα της Ελλάδας. Οι βασικοί πυλώνες αυτής της συλλογικής φαντασίωσης ήταν τρεις επιμέρους παρανοϊκές αναγνώσεις της πραγματικότητας.

«Η ΕΥΡΩΠΗ ΘΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟ»

 
Η πρώτη εξ αυτών ήταν ότι η Ε.Ε. θα έλυνε οριστικά και δια παντός τα προβλήματα με την Τουρκία. Αυτό θα γινόταν με δύο τρόπους. Ο πρώτος ήταν η αντίστοιχη «ευρωπαϊκή προοπτική» της Τουρκίας. Δηλαδή, θεωρείτο πως η Τουρκία θα εισερχόταν και αυτή στη «μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια» και έτσι τα προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών θα εξαφανίζονταν όπως εξαφανίστηκαν (;) αυτά μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας.

Γ. Καλαμπόκης :Αποτυχία των Lockdown, οι αλήθειες για τα τεστ , μεταλλάξεις, ανοσία,παιδιά ,εμβόλια

Ο αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα , διδάκτορας ανοσολογίας και δημόσιας υγείας, διευθυντής στη κλινική παιδιατρικής – ρευματολογίας στην Όμαχα των ΗΠΑ, Γιάννης Καλαμπόκης, μιλώντας στον 98.4 , υποστήριξε ότι η μοναδική και κύρια επιλογή των αλλεπάλληλων lockdown, σε Ελλάδα και Ευρώπη αλλά και πολλές άλλες χώρες , έχει αποτύχει παταγωδώς. Πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε με όρους του «λιγότερο κακού» γενικά στη ζωή και να μεταβούμε στην αναζήτηση του βέλτιστου. 

 

Η μη βιωσιμότητα του χρέους

Ακόμη και με τα πιο αισιόδοξα κριτήρια, το δημόσιο χρέος μας δεν είναι βιώσιμο – ούτε αυτό της Ιταλίας. Θα μπορούσε βέβαια να μετατραπεί σε βιώσιμο θεωρητικά, εάν μειωνόταν το επιτόκιο διαχρονικά, με τη στήριξη της ΕΚΤ – χωρίς την επιβολή πρωτογενών πλεονασμάτων, έτσι ώστε κάποια στιγμή ο ρυθμός ανάπτυξης να το υπερβεί. Απαιτείται όμως πολύ χρόνος, αφού οι προβλέψεις όσον αφορά το μέσο ρυθμό ανάπτυξης πριν τον Covid ήταν στο 1,5% – οπότε είναι δεδομένη η κλιμάκωση του. Επομένως είναι μονόδρομος η ανάγκη παγώματος ενός μεγάλου μέρους του – προτού καταστραφεί εντελώς η Ελλάδα. Εάν δε διαχειριστούμε σωστά το πρόβλημα, έτσι ώστε να καταλάβει η ΕΕ πως χρειάζεται περισσότερο την Ελλάδα, από ότι η Ελλάδα την ΕΕ, μπορούμε να τα καταφέρουμε – ποτέ όμως εάν πιστεύουμε το αντίθετο, συνεχίζοντας την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων που θα ολοκληρώσουν την καταστροφή. Παράλληλα, απαιτείται προφανώς και η διαγραφή μέρους του κόκκινου ιδιωτικού χρέους – προτού χαθεί ολόκληρη η ιδιωτική μας περιουσία.