Ολόκληρο το γερμανικό ντοκιμαντέρ που δείχνει πως η Τρόικα κατέστρεψε την Ελλάδα και ξεσήκωσε αντιδράσεις στη Γερμανία!

Διαθέσιμο με ελληνικούς υπότιτλους είναι το ντοκιμαντέρ που μεταδόθηκε στο πρώτο δημόσιο γερμανικό κανάλι ARD και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.

Το ντοκιμαντέρ έχει τίτλο «Στα ίχνη της τρόικας – Ισχύς χωρίς έλεγχο».

Το μήνυμα ήταν ότι το 2010 οι χώρες του ευρώ δεν άφησαν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει για να προστατεύσουν τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζας, που ως κύριοι δανειστές θα έχαναν γύρω στα 40 δισ. ευρώ.

Η «αριστερή» κυβέρνηση προωθεί και την ποινικοποίηση της άποψης…

Η κυβέρνηση των «αριστερών» ανδρεικέλων, μετά την αγιοποίηση της αμοραλιστικής μοχθηρίας του Μητσοτάκη, προχωράει ένα βήμα παραπέρα: Τον «δικαιώνει» και στους τρομονόμους!!!

Έτσι ο μητσοτακικός τρομονόμος του 1990 όχι μόνο επαναφέρεται από τους «αριστερούς» του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και επεκτείνεται στο Δημόσιο Λόγο, δηλαδή ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙ και τη δημόσια έκφραση γνώμης.

Εδώ ΕΥΘΕΩΣ επιχειρείται η ποινικοποίηση και η ΦΙΜΩΣΗ του διαδικτύου!!! 

Η επέκταση του παλιού τρομονόμου για την ποινικοποίηση και του διαδικτύου προωθείται με νέες προσθήκες παραγράφων, στα μοχθηρά τρομοκρατικά άρθρα «περί εγκληματικής οργάνωσης» (άρθρο 187) και του Ποινικού Κώδικα (187Α).

ΕΥΡΩ Ή ΔΡΑΧΜΗ;

Έστω να δεχτούμε ότι δεν παίζει ρόλο το νόμισμα (ευρώ ή δραχμή) αυτό καθαυτό, όπως υποστηρίζουν πολλοί. Δεν μπορεί όμως να μη δεχτούμε ότι παίζει καθοριστικό ρόλο το ποιος ελέγχει το νόμισμα, το ποιος αποφασίζει σχετικά με το νόμισμα. Εκεί έγκειται το πρόβλημα.

Είναι δηλαδή καλό για μας τους Έλληνες, να κρατά την κάνουλα της χρηματοδότησης και να αποφασίζει για το νόμισμα που καθορίζει τη ζωή μας ο κάθε Σόϊμπλε σήμερα και γενικά ο κάθε Γερμανός αύριο;

Η αναγκαστική αποχώρηση μιας επικίνδυνης Παγκόσμιας Ελίτ: Συντηρητικοί εναντίον αριστερών.

Του Δημήτρη Γ. Απόκη* 

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια ακούμε στην πολιτική αρένα για τη διαμάχη της Αριστεράς και της Δεξιάς. Πρόκειται για ένα ιστορικό απομεινάρι που προέρχεται από τις θέσεις που κάθονταν οι παρατάξεις στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, όπου βέβαια υπήρχε και το Κέντρο. Παραδοσιακά οι δυο παρατάξεις έβαζαν και ολίγο από Κέντρο με αποτέλεσμα να μας προκύψει η Κεντροαριστερά και η Κεντροδεξιά.