Οι σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας στην παγκόσμια τάξη

Της Maxime David

Carnegie Europe

Για όσους παρακολουθούν στενά την σχέση Ρωσίας-ΕΕ τα τελευταία πέντε χρόνια και περισσότερο, μπορούν να έχουν λόγο να είναι αισιόδοξοι για το μέλλον αυτής της σχέσης, ιδιαίτερα βραχυ-μεσοπρόθεσμα. Είναι μια άσκηση εν συντομία για να δούμε σε τι συμφωνούν αυτή τη στιγμή. 

Ακόμη και όταν πρόκειται για πράγματα τα οποία η ΕΕ και η Ρωσία θα μπορούσε να περιμένει κανείς ότι θα συμφωνούσαν εύκολα, μια συνοπτική εξέταση αποκαλύπτει το πεδίο για μεγάλη διαφορά. Ο πολυμερισμός είναι ένα παράδειγμα. Η Ρωσία, η ΕΕ και όλα τα κράτη-μέλη που ανήκουν σε αυτή και δρουν μέσω περιφερειακών και διεθνών οργανισμών. Βασισμένες επομένως, σε μια μινιμαλιστική κατανόηση του πολυμερισμού ως τη συνεργασία που προκύπτει μεταξύ των τριών ή περισσότερων παραγόντων, τόσο η ΕΕ όσο και η Ρωσία ξεκάθαρα βλέπουν τον πολυμερισμό ως μια δίοδο για θετικές εξελίξεις σε ό,τι αφορά στην επίτευξη των στόχων τους. Παρόλα αυτά, ο πολυμερισμός είναι μια ολισθηρή έννοια: κάτι σαν ένα άδειο σκάφος που μπορεί να γεμίσει με πολλούς τρόπους, και είναι όλο και περισσότερο ένα από τα εννοιολογικά μέτωπα στα οποία η Ρωσία δίνει τον λεκτικό πόλεμο με την ΕΕ. 

Συνέντευξη Ν. Λυγερού στον Λ. Καλαρρύτη και Β. Πολίτη, Παραπολιτικά FM

Συνέντευξη Ν. Λυγερού στον Λ. Καλαρρύτη και Β. Πολίτη, Παραπολιτικά FM

4 Δεκεμβρίου 2019

Με θέμα : Γεωπολιτικά, Εξελίξεις, Τουρκία, Λιβύη

Μέθοδοι προπαγάνδας και υπονόμευσης

Ο Yuri Bezmenov (alias Tomas Schuman), ένας πρώην σοβιετικός υπονομευτής της KGB, εξηγεί λεπτομερώς τις τεχνικές που χρησιμοποιεί η KGB για να υπονομεύσει και να καταλάβει στρατιωτικά χώρες – στόχους σε μια διάλεξη του στο Los Angeles το 1983.

Yuri Bezmenov ήταν προπαγανδιστής της KGB στον οποίο ανατέθηκε αποστολή στην Ινδία, η οποία παραδόθηκε στους δυτικούς το 1970. 

Ποιος είναι ο “παρίας” του ΝΑΤΟ; Ο Ερντογάν ή ο Μακρόν;

του Κώστα Ράπτη 

Είναι ο Ταγίπ Ερντογάν, του οποίου η χώρα προμηθεύθηκε ρωσικά συστήματα S-400 και πραγματοποίησε ερήμην των συμμάχων την στρατιωτική επιχείρηση “Πηγή Ειρήνης” το “μαύρο πρόβατο” της Ατλαντικής Συνόδου η οποία ξεκίνησε χθες Τρίτη και ολοκληρώνεται με την επίσημη τρίωρη συνεδρίαση σήμερα; Όχι ακριβώς. 

Παρότι ο Τούρκος πρόεδρος εμφανίσθηκε με το γνωστό “αγέρωχο ύφος” του (φθάνοντας μέχρι το σημείο να απειλήσει πως δεν θα εγκρίνει τα σχέδια υπεράσπισης της Πολωνίας και των Βαλτικών χωρών από τυχόν επίθεση, αν δεν υπάρξει συμμαχική κατανόηση στον “αντιτρομοκρατικό αγώνα κατά των Κούρδων) δεν βρέθηκε χωρίς συνηγόρους, αρχής γενομένης από αυτόν ο οποίος έχει το μεγαλύτερο βάρος εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας, δηλ. τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.