Η κάλπικη διάσωση της Ιρλανδίας

Η αντιμετώπιση της χώρας μας από την ΕΚΤ, η οποία μας έχει κλείσει στην απομόνωση όπως τον ασθενή που πάσχει από λέπρα, είναι κάτι περισσότερο από εγκληματική – αποτελώντας έναν από τους βασικούς λόγους που θα έπρεπε να μισούν κυριολεκτικά οι Έλληνες τη γερμανική Ευρωζώνη.

«Στην Ιρλανδία αυτή την στιγμή υπάρχουν 2.500 παιδιά άστεγα – ενώ το να μείνει κανείς άστεγος στη συγκεκριμένη χώρα είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο, επειδή όχι μόνο βρέχει συνέχεια, αλλά και κάνει πολύ κρύο (άλλο να είσαι άστεγος στην Ιταλία ή στην Ελλάδα και άλλο στην Ιρλανδία). Κανένας πολιτικός δεν φαίνεται να είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα, κρίνοντας από το ότι παραμένει άλυτο διαχρονικά – ενώ ο συνολικός αριθμός των αστέγων, ενηλίκων και ανηλίκων, ευρίσκεται σε συνεχή άνοδο από το 2013. 

ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΚΑΙ Η ΒΛΑΚΕΙΑ

Όποιος επαναλαμβάνει το ίδιο πείραμα αναμένοντας διαφορετικό αποτέλεσμα είναι ανόητος. 

ΑΛΜΠΕΡΤ ΑΪΝΣΤΑΪΝ

Και όποιος φυσικά επαναλαμβάνει να ψηφίζει τα ίδια κόμματα ελπίζοντας σε διαφορετικό αποτέλεσμα είναι προφανώς πολιτικά «βλάκας».

Ειδικά στη δική μας περίπτωση όπου κάποιοι επιμένουν να ψηφίζουν τα ίδια κόμματα που πτώχευσαν τη χώρα, ελπίζοντας ότι τα ίδια αυτά κόμματα θα την οδηγήσουν στη διάσωση, στην έξοδο από τη χρεοκοπία και στην ανάπτυξη, προφανώς έχουν πολιτικό πρόβλημα και παρασύρουν και όλους τους άλλους προς τον πάτο.

Αυξήθηκε η θνησιμότητα στην Ελλάδα στα χρόνια της λιτότητας

Η Ελλάδα μπήκε σε δημοσιονομικό πρόγραμμα το 2010. Η περικοπή στις δαπάνες άγγιξε και το χώρο της Υγείας, μειώνοντας τη συνολική δαπάνη (δημόσια και ιδιωτική) από 9,8% του ΑΕΠ το 2008 σε 8,1% του ΑΕΠ το 2014. Την ίδια στιγμή, στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι συνολικές δαπάνες των χωρών κατά μέσο όρο αυξήθηκαν 9,4% του ΑΕΠ το 2008 σε 10% του ΑΕΠ το 2014.

Επηρεάστηκε η υγεία των πολιτών της Ελλάδας από τα μέτρα λιτότητας; Κι αν ναι, με ποιον τρόπο εκδηλώθηκαν οι όποιες ασθένειες και πώς μπορεί να εξηγηθεί η εκδήλωση αυτών των ασθενειών; Πάνω από 20 ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής της ομάδας τον Γεώργιο Κωτσάκη από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, επιχείρησαν να απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα δημοσιεύοντας τη μελέτη τους στην διεθνώς αναγνωρισμένη ιατρική επιθεώρηση The Lancet.