40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ-ΟΧΙ στη Γερμανική Ευρώπη

Γράφει ο Νότης Μαριάς

Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ-Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής Θεσμών της ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής, notismarias@gmail.com

Συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) την 1η Ιανουαρίου 1981, μια ένταξη η οποία συνδυάστηκε με ισχυρές πολιτικές και οικονομικές προσδοκίες που είχαν σχέση με την εμπέδωση της δημοκρατίας, τη στήριξη της χώρας έναντι των παράνομων διεκδικήσεων και απειλών της Τουρκίας και την οικονομική ευημερία του Ελληνικού λαού. Δυστυχώς 40 χρόνια μετά καμιά από τις προσδοκίες αυτές δεν εκπληρώθηκε. Το αντίθετο μάλιστα.

Η τραπεζική σύγκρουση απόψεων

Ο επικεφαλής της ΤτΕ επιμένει στην Bad Bank που ισχυρίζεται πως μπορεί να λειτουργήσει μαζί με τον Ηρακλή ΙΙ, ενδεχομένως επειδή η κατάσταση της Ελλάδας από την οπτική γωνία της εποπτείας της είναι πιο χαλαρή λόγω της κρίσης του Covid – ενώ εάν οι συνθήκες επιδεινωθούν, οι τράπεζες θα μετατραπούν σε πραγματικά ζόμπι και δεν θα τις πλησιάζει κανείς. Η απορία όμως που έχει δημιουργηθεί είναι γιατί το οικονομικό επιτελείο αναφέρθηκε εννοώντας την Bad Bank στο ότι, όποια λύση και αν υιοθετηθεί πρέπει να είναι συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο και να μην επιβαρύνει δημοσιονομικά την Ελλάδα – ειδικά σε μία εποχή που η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα άλλο, από το να επιβαρύνει δημοσιονομικά τη χώρα, έχοντας εκτοξεύσει το έλλειμμα στα 24,1 δις € ή στο 15% του ΑΕΠ, οπότε ανάλογα το δημόσιο χρέος. Από την άλλη πλευρά ο υπουργός οικονομικών δεν έδωσε καμία απάντηση, όταν ρωτήθηκε για τις προβλέψεις του σχετικά με το ρυθμό ανάπτυξης του 2021 – αφού όλα όσα αναφέρονται στον προϋπολογισμό δεν ισχύουν, γεγονός που σημαίνει πως είναι για τα σκουπίδια. Παραδόξως ισχυρίσθηκε πως η ερώτηση ήταν εκτός θέματος – ενώ ακόμη και ένας άσχετος γνωρίζει ότι, η επίλυση των τραπεζικών προβλημάτων εξαρτάται από την εξέλιξη της οικονομίας, οπότε ασφαλώς δεν ήταν εκτός θέματος η ερώτηση.

Το σύστημα με απλά λόγια

Ο νεοφιλελευθερισμός και το νεοφιλελεύθερο πολιτικό καθεστώς, δεν επιδιώκουν την απόσυρση του κράτους υπέρ της αγοράς ή τη μείωση της έκτασης της κρατικής παρέμβασης αυτής καθαυτής – αλλά στην εντατικοποίηση της κρατικής παρέμβασης υπέρ του κεφαλαίου, ειδικότερα υπέρ των εγχωρίων και διεθνών ελίτ που το νεοφιλελεύθερο κράτος υπηρετεί, όπως στο παρελθόν ο εθνικοσοσιαλισμός που δεν πρέπει να συγχέεται με το ναζισμό.

Άποψη

Επειδή οι οπαδοί της ελεύθερης αγοράς παραπλανώνται, θεωρώντας πως ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που πιστεύουν, οφείλουν να γνωρίζουν πως ως ιδεολογία ο νεοφιλελευθερισμός προκύπτει πράγματι από τη δραστική μείωση της επιρροής του κράτους.