Ο νέος κοινωνικός πόλεμος – Οι νεοφιλελεύθερες ελίτ κατά των “πληβείων”

Στη κλασική κινηματογραφική ταινία “Ανάρμοστη Συμπεριφορά”, ο συνταγματάρχης του βρετανικού στρατού στην αποικιοκρατούμενη Ινδία (Κρίστοφερ Πάλμερ) αποκαλύπτει στον έκπληκτο νεαρό εύελπι (Μάικλ Γιόρκ) ότι πιο πάνω από τη στρατιωτική τιμή του συντάγματος είναι η συντροφικότητα της ελίτ των αξιωματικών του. Πράγματι, η έννοια της “ελίτ”, στις ποικίλες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές εκφάνσεις της, έπαιξε πιο ουσιαστικό ρόλο στην εφαρμογή μιας ηγεμονικής πολιτικής απ’ ότι οι πολυδιαφημισμένες έννοιες της δυτικής “δημοκρατίας” και του “ανθρωπισμού”.

 

Η φάρσα της φιλελεύθερης δημοκρατίας τελειώνει οριστικά στην Ευρώπη - Η ΕΕ βυθίζεται στο έρεβος των αντιφάσεών της

Η θρησκευτική προσήλωση στον νεοφιελευθερισμό βυθίζει την Ευρώπη στο έρεβος

 

«Ένα Ενωμένο Κράτος της Ευρώπης, υπό τον καπιταλισμό, είναι είτε αδύνατο είτε αντιδραστικό», προέβλεψε ο Ρώσος επαναστάτης Vladimir Lenin το 1915.

 
Η ΕΕ, ο έυθραυστος εσμός πρώην αποικιακών δυνάμεων που έχει επιφορτιστεί με την επιβολή νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών υπό το πρόσχημα της διατήρησης της ειρήνης στην Ευρώπη, φαίνεται πιο εύθραυστη από ποτέ, καθώς οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας βρίσκονται όλο και περισσότερο εν μέσω αγεφύρωτων συγκρούσεων.

Νεοφιλελευθερισμός: Αν και πλέον ζόμπι, η μυσταγωγία του καλά κρατεί…

Μυσταγωγία είναι η μύηση σε ένα συνδυασμό πεποιθήσεων (ηθικών, αισθητικών, κοινωνικών, πολιτικών) που δεν μπορούν να αποδειχθούν με τη λογική ή να βασιστούν στην εμπειρία, αλλά γίνονται τυφλά αποδεκτές για παράλογους λόγους. Η ανθρωπότητα γνώρισε μία σειρά από μυσταγωγίες όταν μια άρχουσα ολιγαρχία κατάφερνε να κερδίζει την πίστη και την υπακοή μεγάλου τμήματος του πληθυσμού.

 

Η “μοναρχική μυσταγωγία” επικράτησε για χιλιάδες χρόνια μέσω της επίκλησης του θεϊκού δικαιώματος να κυβερνά. Οι “ολοκληρωτικές μυσταγωγίες” περιέβαλαν τους εναλλακτικούς κολεκτιβισμούς με τις πεποιθήσεις, του φασιστικού επιθετικού εθνικισμού, του ναζιστικού φυλετικού πολέμου και της μαρξιστικής ταξικής σύγκρουσης. Οι “μεταμοντέρνες μυσταγωγίες” της woke αφύπνισης, φυλετικής ταυτότητας και δικαιωματισμού εμφορούνται από παρόμοιες ολοκληρωτικές τάσεις: Οποιαδήποτε αμφισβήτηση και κριτική αντιμετωπίζεται με υστερία, συναισθησιακή καταδίκη και επιμονή ότι ο αντίπαλος πρέπει να καταργηθεί.

 

Στο λυκόφως της η γεωπολιτική του νεοφιλελευθερισμού

Η συζήτηση για το λυκόφως του νεοφιλελευθερισμού, που είναι διάχυτη στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, έχει διαφύγει της προσοχής πολλών νεοφιλελεύθερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Η εκλογή Τραμπ το 2016 έδειξε ότι η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είχε καταστεί μη βιώσιμη, ως πολιτική οντότητα, στη χώρα προέλευσής της. Το ίδιο και η γεωπολιτική του νεοφιλελευθερισμού.

 

Πρόσφατη νομοθεσία και το εν εξελίξει κύμα συνδικαλισμού στις ΗΠΑ σηματοδοτούν σημαντικές αλλαγές: «Η κυβέρνηση Μπάϊντεν κήρυξε το θάνατο του νεοφιλελευθερισμού». Αναλύσεις σε κορυφαία περιοδικά εξωτερικής πολιτικής τεκμηριώνουν ότι: «Η εποχή της γεωπολιτικής του νεοφιλελευθερισμού, ως εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, έχει τελειώσει». Αποτελεσματικές διακρατικές διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ προϋποθέτουν σαφή αντίληψη του τρόπου λειτουργίας των θεσμικών και κυρίως των μη θεσμικών παραγόντων και κέντρων εξουσίας της χώρας. Ιστορικά, οι ΗΠΑ έχουν μια “από τη κορυφή προς τα κάτω” διακυβέρνηση.

 

Στη Βουλή το «τριπλό» ν/σ που ανοίγει την κερκόπορτα για ιδιωτικοποίηση του νερού

Dreamstime.com

Το πολυνομοσχέδιο έχει 263 άρθρα, ένα από τα οποία ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού, παρά τις αντίθετες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας • Έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης

 

Στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής (Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου), εισήχθη σήμερα το πολυνομοσχέδιο με τίτλο: «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής - Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944 - Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος».

 

Η Νεοφιλελεύθερη Πώληση του Zelensky

Γύπες κάνουν κύκλους πάνω από την Ουκρανία.

Ο Βασίλι Προζόροφ, πρώην μέλος της μυστικής αστυνομίας SBU της Ουκρανίας και επί του παρόντος επικεφαλής του UKR LEAKS στο Telegram και στο Twitter, γράφει σήμερα ότι το καθεστώς Ζελένσκι βρίσκεται σε διαδικασία εκποίησης εθνικών περιουσιακών στοιχείων.

 

Kurt Nimmo 

«Η ουκρανική κυβέρνηση, προσπαθώντας με κάποιο τρόπο να πληρώσει τη Δύση για τα όπλα και τα πυρομαχικά που της παρέχονται», γράφει ο Prozorov, «βάζει προς πώληση αντικείμενα εθνικής περιουσίας που είναι σημαντικά για την οικονομία της χώρας. Στα τέλη του περασμένου έτους, η κρατική επιχείρηση «Amber of Ukraine» [εξόρυξη κεχριμπαριού στην περιφέρεια Rivne] και το λιμάνι του Ust-Dunaysk [στη Μαύρη Θάλασσα] δημοπρατήθηκαν έναντι συμβολικής τιμής».

Σπύρος Στάλιας : Τρόποι του Σκέπτεσθαι: Ευρώ VS Δολάριο /ΗΠΑ VS Ευρωζώνη

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος Ph.D

 

Ο Προέδρος Μπάϊντεν εξήγγειλε προ ημερών, τεράστιες επιδοτήσεις ύψους $370 δισ. αλλά και φορολογικές ελαφρύνσεις, που θα παρέχονται από την 1η Ιανουαρίου του 2023, σε Αμερικανούς βιομήχανους, για να επιταχύνουν την ενεργειακή μετάβαση, αλλά και σε όσους Ευρωπαίους επιχειρηματίες εγκαταλείψουν τη Γηραιά Ήπειρο, και όχι μόνον,  και επενδύσουν στην Αμερική.

 

Ο νεοφιλελεύθερος ρατσισμός

Ευρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια να διατηρηθούν ήρεμοι οι Πολίτες και να μην επαναστατήσουν, παρά το ότι ληστεύονται από τις ελίτ, με τα κρατικά επιδόματα των φτωχότερων εισοδηματικών τάξεων – τα οποία όμως δεν αντιμετωπίζουν τη φτώχεια τους αλλά, αντίθετα, τη διαιωνίζουν. Επομένως, κάποια στιγμή στο μέλλον, θα ακολουθήσει μία μετωπική σύγκρουση του 99% με το 1% – ενώ η σύγκρουση αυτή πιστεύουμε πως δεν θα αναδείξει νικητή τις ελίτ που, δυστυχώς για τις ίδιες, έχει ξεπεράσει τα όρια. Η αιτία είναι το ότι, θεωρεί εσφαλμένα πως τα «πιόνια» που έχει τοποθετήσει στις καίριες κυβερνητικές και διοικητικές θέσεις των κρατών, έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλονται δικτατορικά σε  ολόκληρους λαούς – κάτι που ναι μεν συμβαίνει σήμερα, αλλά έχει ημερομηνία λήξης.

.

ΣΤΑΛΙΑΣ : Η ιστορία του πληθωρισμού επαναλαμβάνεται. Tην πρώτη φορά εμφανίστηκε σαν τραγωδία, και τώρα, την…

 … δεύτερη φορά, εμφανίζεται ως φάρσα.

 

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος Ph.D

 

H ιστορία ότι η ζήτηση δημιουργεί πληθωρισμό, ουσιαστικά χτίζεται τη μεταπολεμική εποχή, από τα τέλη της δεκαετίας του ’40 και του ’50, όπου οι κυβερνήσεις των δυτικών κρατών δημιουργήσαν το κράτος πρόνοιας και αύξησαν τις δημόσιες δαπάνες. Αυτή ήταν η χρυσή εποχή για τα εργατικά συνδικάτα, που απέκτησαν περισσότερα μέλη και επιρροή στην οικονομία.

 

«Η «μεγάλη επανεκκίνηση» και οι εχθροί της»-Χρ.Καπούτσης

Άρθρο – ανάλυση του Χρήστου Καπούτση Δημοσιογράφου και Συγγραφέα

Τα όσα συμβαίνουν, στην Ουκρανία, στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, στο Ιράν, στην Ιταλία στη Βρετανία και αλλαχού, στις φλεγόμενες περιοχές του πλανήτη, δεν αποτελούν παρά μόνο, ψηφίδες της Μεγάλης Εικόνας, των κατακλυσμιαίων αλλαγών και ανατροπών που έρχονται και  που αυτή τη στιγμή είναι «αδιανόητη» η ΤΕΛΙΚΗ μορφή τους. 

 

(Νεο)φιλελεύθερες χάντρες και καθρεφτάκια…

Τάσος Τσακίρογλου

Παραδοσιακά οι φιλελεύθεροι ομνύουν στον μύθο του «αυτοδημιούργητου» επιχειρηματία και στην οικονομική ελευθερία, δηλαδή στο δόγμα «laisser - faire, laisser - passer, le monde va lui meme», που σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει «αφήστε τα πράγματα όπως είναι, ο κόσμος κινείται από μόνος του». Το δόγμα αυτό υπονοεί πρωτίστως την αποχή του κράτους από οποιαδήποτε ανάμιξη στα της οικονομίας, αφού σε αυτό το πεδίο ισχύει η σύμβαση μεταξύ υποτιθέμενων «ελεύθερων και ίσων ανθρώπων».

Ο φιλελευθερισμός πρεσβεύει ακόμη ότι το κράτος πρέπει να απέχει από κάθε ενίσχυση των πιο αδύναμων και κυρίως με τη μορφή επιδοματικών ενισχύσεων. Διότι, όπως υποστηρίζει, αυτό τούς κάνει τεμπέληδες και αδιάφορους ως προς το να (αντ)αγωνιστούν στον οικονομικό στίβο και «να προκόψουν».

Great Reset: Αυτό είναι το υποχθόνιο σχέδιο για την πλήρη καταστροφή των ατομικών ελευθεριών - Ο φόβος ως εργαλείο

Ανάλυση του Gatestone Insitute για το Great Reset και τους σχεδιασμούς, που αποβλέπουν στην απονέκρωση της καινοτομίας και την κατάπνιξη των ατομικών ελευθεριών «Περισσότερο από κάθε άλλη πηγή εθνικού πλούτου, μία είναι πάνω από τις υπόλοιπες: η καινοτομία, η ικανότητα του ανθρώπινου μυαλού να δημιουργεί κάτι νέο και πολύτιμο και που παρέχει στην κοινωνία μία ατελείωτη δημιουργία πλούτου. 

 
Σε αντίθεση με την ποσοτική χαλάρωση μίας κεντρικής τράπεζας και άλλα νομισματικά εργαλεία, ο εγκέφαλος είναι πραγματικά μια μηχανή εκτύπωσης χρημάτων. Με την καινοτομία αλλάζει τις υπάρχουσες τεχνικές γεωργίας, εξόρυξης ή κατασκευής για να κάνει την παραγωγή φθηνότερη και πιο αποτελεσματική. 

 
Η καινοτομία είναι το μυστικό για τη δημιουργία πλούτου. Εάν η καινοτομία παράγει πλούτο, γιατί δεν είναι όλα τα κράτη πλούσια; Επειδή πάρα πολλά έθνη αποτυγχάνουν να εκτιμήσουν τους καινοτόμους ή να ενθαρρύνουν την καινοτομία». 

 

Το ρεύμα ήταν μόνο η αρχή! Ετοιμάζονται να «ιδιωτικοποιήσουν» και το νερό!

Πολλά είναι αυτά που είτε δε μαθαίνουμε, είτε δεν προλαβαίνουμε να μάθουμε ή να κατανοήσουμε… Οι πολίτες δίνουν μάχη επιβίωσης είτε για να γεμίσουν το ρεζερβουάρ του οχήματος τους, είτε για να πληρώσουν την ηλεκτρική ενέργεια, για την οποία όπως τους έλεγαν θα ιδιωτικοποιηθεί για να μην ακριβύνει… Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Και ξεπουλήθηκε και η ακρίβυνε σε μεγέθη ασύλληπτα! Όχι δεν ευθύνεται ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας! Οι αυξήσεις είχαν αρχίσει πολύ πριν και ο πόλεμος έκανε την κατάσταση χειρότερη. Δεν το λέμε εμείς ,αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι ειδικοί που έχουν μιλήσει δημόσια και στο Militaire.gr.

Όμως δεν είναι μόνο το ρεύμα… Όπως φαίνεται η κυβέρνηση προχωρά στον ίδιο δρόμο και στο νερό, περιφρονώντας μάλιστα ακόμη και τη Δικαιοσύνη, τιμητής της οποίας διαρκώς εμφανίζεται!

Εις υγείαν των κορόιδων

Οι πολυεθνικές και τα κάθε είδους καρτέλ, με την έμμισθη στήριξη των πολιτικών, έμαθαν καλά το «παιχνίδι» και θα συνεχίσουν να θησαυρίζουν εις βάρος των Πολιτών, μέσω των κρατών – αφού έχουν πια διαπιστώσει πως σκύβουν το κεφάλι και δεν αντιδρούν, μη κατανοώντας ενδεχομένως πως το κράτος είναι οι ίδιοι.

Εγχειρίδιο επιχειρηματικής καταστροφής

Απόστολος Λυκεσάς

Πώς μπορεί να κλείσει μια βιομηχανία για οφειλή 21.000 ευρώ προς τη ΔΕΗ. ● Κίνδυνος να πεθάνουν από ασφυξία 2.000.000 κοτοπουλάκια μετά τη διακοπή της ηλεκτροδότησης σε εκκολαπτήριο-πτηνοτροφείο. ● Ζημιά 900.000 για την επιχείρηση που απασχολεί 40 εργαζόμενους.

Επιτελική και… υποδειγματική «εκτέλεση» βιομηχανίας από τη ρήτρα αναπροσαρμογής οδηγεί ταυτόχρονα σε θάνατο 2.000.000 κοτοπουλάκια. Μοιάζει απίστευτο, αλλά η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα σε βιομηχανία εκκολαπτηρίων και πτηνοτροφείων με κύκλο εργασιών 4.000.000 ευρώ και 40 εργαζόμενους για καθυστέρηση πληρωμής λογαριασμού ύψους 21.000 ευρώ. Το αποτέλεσμα ήταν, όπως επιβεβαίωσε η Κτηνιατρική Υπηρεσία, να έχουν πεθάνει 100.000 νεοσσοί, ενώ οι γεννήτριες που σήμερα τροφοδοτούν με ρεύμα την επιχείρηση μπορούν να αντέξουν για άλλες έξι ημέρες.

Μιλιταριστική οικονομία σε συνθήκες οικονομικού πολέμου

Παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, η Ελλάδα ευρίσκεται σε πολύ πιο δύσκολη θέση, συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ – αφού, παραμένοντας υπερχρεωμένη, είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει πολλαπλές κρίσεις, μία από τις οποίες είναι η μερική μετατροπή της οικονομίας της σε πολεμική, μεταξύ άλλων λόγω του τουρκικού κινδύνου. Ήδη έχουν προβλεφθεί σχεδόν 15 δις € για την εξασφάλιση πολεμικού εξοπλισμού με δανεικά, ενώ η αμυντική της βιομηχανία είναι ανύπαρκτη – γεγονός που σημαίνει πως θα απαιτηθούν ακόμη περισσότερα κεφάλαια που θα λείψουν από την πολιτική της οικονομία. Την ίδια στιγμή, αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις καταρρέουν υπό την πίεση της ενεργειακής και λοιπής ακρίβειας – μία κατάσταση που θα επιδεινωθεί, εξαιτίας της αδυναμίας χάραξης μίας κοινής νομισματικής πολιτικής, για χώρες με εντελώς διαφορετικές οικονομίες και προβλήματα. Ως εκ τούτου, η διατήρηση του ευρώ, η μη διάλυση δηλαδή της Ευρωζώνης είναι δύσκολη – με την επόμενη ευρωπαϊκή κρίση προ των πυλών.
 

Γιατί οι εφαρμοζόμενες πολιτικές υπονομεύουν την Ευρώπη

Σε πρόσφατη Έκθεση (12/7/2022) του συμβουλίου Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ecofin), επισημαίνονται, σύμφωνα με την αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, «οι υψηλοί κίνδυνοι, λόγω των υψηλών επιπέδων του δημόσιου χρέους και της ανοδικής του πορείας καθώς και του δημογραφικού προβλήματος, λόγω των προβλεπόμενων αυξήσεων των δαπανών εξαιτίας της δημογραφικής γήρανσης».

Ειδικότερα για το δημογραφικό, το επιχείρημα που διατυπώνεται συνίσταται στην αύξηση του χρέους από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν στα κράτη-μέλη κατά την περίοδο της πανδημίας, με την έννοια της συμβολής του δημογραφικού στην αύξηση του χρέους και της αναμενόμενης, κατά την εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αύξησης των δημόσιων και των κοινωνικών δαπανών λόγω της γήρανσης του πληθυσμού.

Στάλιας : Μακριά από τον Κεντρικό Τραπεζίτη και το Πολιτικό Προσωπικό το Πρόβλημα του Πληθωρισμού

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος PhD

Αυτοί που θεωρούν τον πληθωρισμό νομισματικό φαινόμενο, και άρα η επίλυση του πρέπει να αφεθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), είναι το ολιγότερο αγράμματοι.

1/ Υποθέτουν ότι η ΕΚΤ ελέγχει την προσφορά χρήματος, ενώ επί της ουσίας η προσφορά χρήματος είναι ενδογενής μεταβλητή και καθορίζεται από την ζήτηση των κρατών της ευρωζώνης, από τους καταναλωτές, τις επιχειρήσεις και από τις εμπορικές τράπεζες, πάντως όχι από την ΕΚΤ. Η ΕΚΤ δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να διατηρεί το βραχυχρόνιο επιτόκιο σταθερό γιατί αλλοιώς θα προκαλέσει αστάθεια στη χρηματοδοτική αγορά.

2/ Οι νεοφιλελεύθεροι φωστήρες υποθέτουν ότι ο πληθωρισμός προέκυψε από την αύξηση της προσφοράς χρήματος, ενώ στην πραγματικότητα όλες οι χώρες του κόσμου εχουν πληθωρισμό μέσω της αύξησης τις τιμής των τροφίμων και της ενέργειας από τα μεγάλα καρτέλ.

Το τέλος του (δυτικού) συστήματος του χρέους

Όπως φαίνεται από τον πληθωρισμό, η Δύση αντιμετωπίζει μία συστημική κρίση, τόσο οικονομική, όσο και κοινωνική – ενώ φαίνεται πως δεν έχει λύσεις, εκτός από το όλο και περισσότερο τύπωμα χρημάτων, καθώς επίσης τον πόλεμο. Εν τούτοις, τίποτα από όλα αυτά δεν θα βοηθήσει – πόσο μάλλον όταν ολόκληρος ο υπόλοιπος κόσμος συσπειρώνεται εναντίον της. Εύλογα δυστυχώς, αφού από το 1945, μετά την εφαρμογή του Bretton Woods, ο πλανήτης κρατείται όμηρος ενός χρηματοπιστωτικού συστήματος που σχεδιάσθηκε να βοηθήσει μία μικρή μειοψηφία – ενώ μπορεί μεν να βοήθησε στην αρχή, αλλά άλλαξε εντελώς μετά τη μονομερή κατάργηση του κανόνα του χρυσού το 1971 από τις ΗΠΑ. Κυρίως όμως μετά την επικράτηση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, τη δεκαετία του 1980 – ενώ το ΔΝΤ άλλαξε όλες τις μεθόδους και τις πρακτικές του. Έτσι εξελίχθηκε σε ένα σύστημα που εμπορεύεται τον ανθρώπινο πόνο και τη δυστυχία – ενώ δρομολογήθηκε μία νέα αποικιοκρατία, αυτή τη φορά κυρίως με οικονομικά όπλα. Οι ΗΠΑ τροφοδότησαν το στρατό με μεγάλους πόρους και δημιούργησαν μία παγκόσμια αυτοκρατορία – με οφέλη όμως μόνο για τις ελίτ, κυρίως τις δικές τους, αλλά και των στενών συμμάχων τους. Εν τούτοις, ένα τέτοιο σύστημα δεν μπορεί να επιβιώνει στο διηνεκές – κάτι που φαίνεται πια σήμερα, όσο και αν δεν είναι καθόλου εύκολο να ηττηθεί.

Το δολάριο καταβροχθίζει το ευρώ

Του Michael Hudson

[O συντάκτης του κατωτέρω άρθρου είναι εξέχουσα διεθνώς προσωπικότητα της οικονομικής επιστήμης. Διετέλεσε καθηγητής τεσσάρων πανεπιστημίων στις ΗΠΑ και της οικονομικής σχολής του Βερολίνου, σύμβουλος των κυβερνήσεων ΗΠΑ, Μεξικού, Καναδά και Λετονίας και συγγραφέας δέκα τουλάχιστον βιβλίων μεταφρασμένων στα Ιαπωνικά, Κινεζικά, Γερμανικά Ισπανικά και Ρώσικα, για την πολιτική της διεθνούς χρηματοπιστωτικής εξουσίας, την ιστορία της οικονομικής σκέψης, την οικονομική στρατηγική της αμερικανικής αυτοκρατορίας , κ.α.