Χτυπάει η καμπάνα της νεκρώσιμης ακολουθίας της ζώνης του ευρώ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση νοσεί. Νοσεί βαριά και για μεγάλο διάστημα. Είναι αυτή η ασθένεια κάτι που μπορεί να ξεπεράσει; Όχι! Αν πάλι θέλουμε να είμαστε αισιόδοξοι τότε μάλλον θα απαντούσαμε στο ερώτημα όχι εύκολα. Αλλά γιατί όμως φτάσαμε ως εδώ; 

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Ευρωπαϊκή Οικονομική κοινότητα –τότε- δημιουργήθηκε από την ανάγκη για Ειρήνη, οικονομική ευρωστία και λιγότερο από την ανάγκη για διασφάλιση από την απειλή της ΕΣΣΔ. Δύο δυνάμεις θα είχαν τον έλεγχο της ΕΟΚ τότε και ΕΕ σήμερα η Γαλλία και η Γερμανία –η Αγγλία είχε αυτοπεριοριστεί και δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι μπήκε αργότερα στην ΕΟΚ λόγω των αντιρρήσεων του Ντε Γκωλ- σε αυτό συναινούσαν και οι ΗΠΑ. 

Capital Controls: Ενας χρόνος από τη «μαύρη επέτειο» - Οι επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΕΕ

Ενας χρόνος συμπληρώνεται αύριο από την επιβολή των capital controls και οι απώλειες στην ελληνική οικονομία αποτιμώνται σε χιλιάδες λουκέτα ΜμΕ, πτώση της ανταγωνιστικότητας, μείωση των εξαγωγών, αλλά και φυγή καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημα άνω των 121,5 δισ. ευρώ. 

Αυτός είναι ο ένας και απλός λόγος για τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης

Του Στρατή Μαζίδη

Η Ευρωπαϊκή Ενωση βρίσκεται σε πορεία διάλυσης. Όχι τώρα. Εδώ και αρκετά χρόνια από όταν άρχισε να διαφαίνεται η ύπαρξη διαφορετικών στρατηγικών και εκφράστηκε σε επίπεδο λαών με τα δημοψηφίσματα για το Ευρωσύνταγμα πριν από περίπου δέκα χρόνια όταν Γάλλοι και Ολλανδοί το απέρριψαν.

Αν δεν αλλάξει η αυταρχική Ευρώπη της Μέρκελ, τα ΝΑΙ στην έξοδο θα είναι πολλά και βροντερά

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ 

Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος του βρετανικού δημοψηφίσματος -οι πολίτες ψήφισαν υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση-, η συζήτηση γι’ αυτήν καθ’ αυτήν την ΕΕ που θέλουμε και αγαπάμε, έπρεπε να είχε ξεκινήσει από καιρό. Και την αφορμή την έδωσε η ελληνική κρίση χρέους και τα προβλήματα που αυτή δημιούργησε και σε άλλες χώρες, όπως η Κύπρος. 

Η κλασική φράση-ψωμοτύρι που όλοι λέμε, ότι δηλαδή αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων ή των προσδοκιών μας, αποτελεί την εικόνα και ομοίωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία εξελίχθηκε σε ένα γραφειοκρατικό οικοδόμημα που όμοιό του δεν υπάρχει στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική Ιστορία.