Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.
Δεν έχει διαπιστωθεί ποτέ στην παγκόσμια ιστορία μία τόσο μεγάλη διαστρέβλωση της ελεύθερης αγοράς, από τα κράτη και από τις κεντρικές τράπεζες τους – ενώ δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλες οι εισοδηματικές ανισότητες, ούτε οι φούσκες στα πάγια περιουσιακά στοιχεία, ακόμη και σε σχέση με την εποχή πριν το κραχ του 1929, τη Μεγάλη Ύφεση που το ακολούθησε, τους νομισματικούς/δασμολογικούς πολέμους και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Εν προκειμένω, δεν βλέπουμε πώς μπορεί να αποφευχθεί ο υπερπληθωρισμός που ήδη φαίνεται πως ξεκίνησε, με τις αυξανόμενες τιμές των τροφίμων και των ενοικίων – ενώ οι κεντρικές τράπεζες δεν είναι καθόλου εύκολο να «αναρροφήσουν» τις τεράστιες ποσότητες χρημάτων, με τις οποίες έχουν πλημμυρίσει τις αγορές, ούτε να αυξήσουν τα βασικά τους επιτόκια για να αναχαιτίσουν τον πληθωρισμό όταν εμφανισθεί. Ιδίως στην Ευρώπη, όπου οι περισσότερες χώρες, είναι υπερχρεωμένες, οπότε στηρίζονται στα χαμηλά επιτόκια για να επιβιώσουν – «βαφτίζοντας» τα χρέη τους βιώσιμα, με κριτήριο μόνο τους τόκους εξυπηρέτησης τους. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τις επιχειρήσεις, όπου έχουν δημιουργηθεί εκατοντάδες χιλιάδες ζόμπι και με τα νοικοκυριά – ενώ οι τράπεζες δεν μπορούν να επιβιώσουν με τα μηδενικά επιτόκια, αλλά ούτε και να κερδίσουν δανείζοντας την πραγματική οικονομία, αφού φοβούνται τις μαζικές χρεοκοπίες. Έτσι έχουν εκτεθεί σε επικίνδυνες επενδύσεις στα παράγωγα και στα χρηματιστήρια, για να στηρίξουν την κερδοφορία τους – κάτι που ασφαλώς έχει ημερομηνία λήξης. Την ίδια στιγμή σε ορισμένα κράτη, όπως στη Γερμανία, θεωρείται βέβαιη η υπερθέρμανση της οικονομίας τους, λόγω των γιγαντιαίων μέτρων στήριξης της – οπότε σύντομα θα είναι υποχρεωτική η αύξηση των επιτοκίων της ΕΚΤ ή/και η μείωση των προγραμμάτων ρευστότητας της. Στα πλαίσια αυτά, δεν είναι καθόλου υπερβολικό να αναφέρεται κανείς στον εφιάλτη της επόμενης ημέρας, χωρίς φυσικά να κινδυνολογεί ή να χάνει την αισιοδοξία του – αλλά απλά να προετοιμάζεται για κάτι που θα είναι πρωτόγνωρο στην παγκόσμια ιστορία, από πολλές διαφορετικές πλευρές. Ειδικά ευαίσθητα οικονομικά κράτη, όπως είναι η Ελλάδα, το πλεονέκτημα της οποίας είναι το ότι δεν έχει φούσκες σε κανένα περιουσιακό της στοιχείο – οπότε πρέπει να τα κρατήσει με κάθε θυσία, χωρίς να ξεπουλήσει τίποτα, αφού ο πληθωρισμός θα αυξήσει σημαντικά την αξία τους. Να πάψει να ξεπουλάει δημόσια περιουσία δηλαδή και να εμποδίσει την εφαρμογή του πτωχευτικού νόμου έκτρωμα – περιμένοντας τις παγκόσμιες εξελίξεις.
Ο Δρ Δημήτρης Σταθακόπουλος αφηγείται, εξηγεί, αναλύει τα γεγονότα της Επανάστασης του 1821, μήνα το μήνα. Στο τέταρτο επεισόδιο της σειράς των εμφανίσεων του στο Militaire ξεκινά από τον Απρίλιο του 1821 και την εκτέλεση του Πατριάρχη.
