25ος έως 32ος Μεσημβρινός: Στόχος όλα γκρίζα, δηλαδή τουρκικά

Από Ρούντι Ρινάλντι

Οι πρόσφατες προκλήσεις της Άγκυρας με το Oruc Reis και τα πολεμικά που το συνοδεύουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, μαζί με τις ασκήσεις στο κεντρικό Αιγαίο, δεν μπορούν να ερμηνευτούν έξω από τους στρατηγικούς στόχους που έχει θέσει και υλοποιεί με ζήλο η ερντογανική Τουρκία. Ο σκοπός, προφανής. Να καταστεί μεγάλη περιφερειακή δύναμη με επιρροή που θα ξεπερνά την στενή εμβέλεια της περιφέρειας στην οποία βρίσκεται. Η Τουρκία σκοπεύει να γίνει μεγάλη δύναμη πλάι στις κλασικές μεγάλες δυνάμεις.

Απέναντι στην Ελλάδα, ο άμεσος στόχος είναι το γκριζάρισμα της ελληνικής κυριαρχίας από τον 25ο έως τον 32ο Μεσημβρινό. Ό,τι βρίσκεται εντός των δύο αυτών κάθετων ορίων, αμφισβητείται έμπρακτα, συνεχώς, με διάρκεια και μεθοδικότητα. Με σκοπό να μετατραπεί σε τουρκική κρατική επικράτεια, δια της απειλής ή της χρήσης όπλων και διά της κατάκτησης. Όποιος δεν το κατανοεί, απλώς ζει σε άλλο κόσμο και θέλει να ξεγελιέται με διάφορα «ανέκδοτα».

Από το «βυθίσατε το «Χόρα» καταλήξαμε στο «βυθίσατε τη χώρα»!

12019 / pixabay

Στο διάγγελμά του στις 12/8/20, ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, είπε μεταξύ άλλων:

«Προσβλέπουμε να επικρατήσει, επιτέλους, η λογική στη γειτονική μας χώρα. Ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει ένας καλόπιστος διάλογος.

Βασισμένος στο Διεθνές Δίκαιο και στον αμοιβαίο σεβασμό για τη μία διαφορά που αποτελεί το αντικείμενο συζήτησης και ενδεχόμενης προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο: Την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.» 

Επειδή η κυβερνητική προπαγάνδα έχει κάνει τα πάντα τα τελευταία χρόνια, ώστε να θολώσει τα νερά και να συσκοτίσει την κοινή γνώμη σχετικά με το περιεχόμενο των όρων του διεθνούς δικαίου, (χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) θα πρέπει κατ’ αρχάς να κάνουμε κάποιες βασικές επισημάνσεις: 

Η Γερμανία προστάτης της Τουρκίας σε μια ΕΕ… την οποία στο τέλος θα διαλύσει

Η Γερμανία αρνήθηκε να συμπεριλάβει θετική αναφορά για την ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία, αλλά και σε μια πιο σκληρή φραστική καταδίκη των τουρκικών ενεργειών στην Ανατολική μεσόγειο σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει κοινό ανακοινωθέν των «27» στο έκτακτο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. 

 

Η γερμανική πλευρά δεν έχει κρύψει την ενόχλησή της για τη συμφωνία Ελλάδας και Αιγύπτου, ενώ ουδέποτε η ελληνική κυβέρνηση συναίνεσε στην αναστολή της λειτουργίας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με σκοπό να διευκολυνθεί, όπως πιστεύει, η απόπειρα γερμανικής διαμεσολάβησης στην κρίση με την Τουρκία. 

Το πρόβλημα με τη Γερμανία είναι πλέον πολύ μεγάλο. Αλήθεια, για να θέσουμε ένα απλό ερώτημα, όταν παρά τη διαφωνία των ΗΠΑ η γερμανική διπλωματία ολοκλήρωνε και υπέγραφε με τους Ρώσους τη συμφωνία για τον αγωγό Nord Stream 2, είπε κανείς στη Γερμανία από την Ουάσιγκτον ή κάποια άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ότι θα έπρεπε πρώτα να έχει ενημερωθεί; 

Πόλεμος ώρα μηδέν

Η Ελλάδα, στην απελπιστική οικονομική κατάσταση που την έχουν καταδικάσει οι διαδοχικές εθνικές προδοσίες της εποχής των μνημονίων, έχοντας την καταντήσει έρμαιο των δανειστών της με ηγέτη τη Γερμανία, δεν είναι καθόλου εύκολο να αντιδράσει – ενώ στην ουσία δεν έχει συμμάχους απέναντι στην Τουρκία, αλλά μόνο ξένες δυνάμεις που θέλουν να εκμεταλλευθούν τις αδυναμίες της για να λεηλατήσουν τον πλούτο της, αυτή τη φορά τα ενεργειακά της αποθέματα, κατά το ρητό «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Ως εκ τούτου η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία, οπότε η μετατροπή της Ελλάδας σε τουρκικό δορυφόρο υπό την υψηλή εποπτεία της Γερμανίας που συνεργάζεται υπόγεια με τη Ρωσία, φαίνεται αναπόφευκτη – ενδεχομένως μετά από έναν πόλεμο λίγων ημερών, για να διατηρηθούν τα προσχήματα. Το μεγάλο κενό είναι η στάση των Η.Π.Α. και του προέδρου Trump, ευχόμενοι να έχουν καταλάβει τον ύπουλο ρόλο της Γερμανίας – κατά δεύτερο λόγο της Αιγύπτου και του Ισραήλ, όπως επίσης του Ιράκ, της Συρίας, των Κούρδων κλπ., αφού σίγουρα δεν θα τους συνέφερε μία τέτοια εξέλιξη.