Τι να πεις για έναν λαό που μία ζωή θεωρεί τον μαζικό εκπατρισμό του ως λύση σε όλα του τα προβλήματα, από την άλλη όμως αποδεκτό τον εμβολιασμό του με εκατομμύρια απρόσκλητους επισκέπτες;
Όσον αφορά την εύρεση ενός εθνικού οράματος ή σχεδίου σε βάθος χρόνου, το οποίο προβάλετε, είναι αδύνατον να υπάρξει, πόσο μάλλον να πραγματοποιηθεί, με ανθρώπους που έχουν ως μοναδικό όραμα τους τη μόνιμη μετεξέλιξη τους σε οικονομικούς μετανάστες. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο πού να έχει πάνω από 15 εκ. Πολίτες, δηλαδή σχεδόν διπλάσιους από τον πληθυσμό της, εκτός των συνόρων της – πλην ίσως της Ιρλανδίας.
Πρόκειται για ένα μοναδικό φαινόμενο, δεδομένου του ότι η Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια, δεν είναι και δεν ήταν μία τόσο φτωχή χώρα, όσο την παρουσιάζουν. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι: «Τι να πεις για έναν λαό, που μία ζωή θεωρεί τον μαζικό εκπατρισμό του ως λύση σε όλα του τα προβλήματα, από την άλλη όμως αποδεκτό τον εμβολιασμό του με εκατομμύρια απρόσκλητους επισκέπτες;».
