MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Τρίτη 16 Ιουνίου 2020

Κόψτε το ευρωπαϊκό χρήμα από τον Ερντογάν

Γράφει ο Νότης Μαριάς*

Ενώ ο Ερντογάν εντείνει τις προκλήσεις φτάνοντας μέχρι του σημείου να δρομολογεί την μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί, ταυτόχρονα συνεχίζει να ροκανίζει τον πακτωλό των δισεκατομμυρίων ευρώ τα οποία ενθυλακώνει από την ΕΕ με τη σύμφωνη γνώμη και της Αθήνας.

Έτσι στο διάστημα 2007-2020 η Άγκυρα μόνο στο πλαίσιο της προενταξιακής βοήθειας (IPA) έχει λάβει 9,3 δις ευρώ σύμφωνα με ομολογία της ίδιας της Τουρκίας (Daily Sabah 14/5/2020). Αυτό σημαίνει κονδύλια ύψους περίπου 660 εκατ. ευρώ ετησίως κατά μέσο όρο τα οποία αξιοποιήθηκαν για την ενίσχυση σημαντικών τομέων της τουρκικής οικονομίας με έμφαση στον τομέα της ενέργειας και ιδίως των αγωγών φυσικού αερίου, στον τομέα των μεταφορών, του εμπορίου, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, του τουρισμού, της περιφερειακής ανάπτυξης κλπ. Στα κονδύλια αυτά θα πρέπει να προστεθούν τα δισεκατομμύρια ευρώ ως χαμηλότοκα δάνεια που έλαβε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία ενδεικτικά μόνο το 2014 χρηματοδότησε την Τουρκία με 2,1 δις ευρώ.

Συνέντευξη Ν. Λυγερού στον Dream FM 90.6fm

Συνέντευξη Ν. Λυγερού στον Dream FM 90.6fm

15 Ιουνίου 2020

Με θέμα : ΑΟΖ, Υπογραφές, Ορυκτός Πλούτος, Εξελίξεις

Η πυρηνική βόμβα του χρέους

Σε παγκόσμιο επίπεδο, πριν από την «πανδημία», το βουνό των χρεών ήταν περί τα 295 τρις $ – δηλαδή πάνω από τρεις φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ. Το ποσόν αυτό αυξάνεται ραγδαία μετά την «πανδημία», ενώ ταυτόχρονα μειώνεται το ΑΕΠ – οπότε εκτοξεύεται στα ύψη ο δείκτης δημοσίου και ιδιωτικού χρέους ως προς το ΑΕΠ. Αντί τώρα να αυξήσουν τα κράτη τους φόρους για να ανταπεξέλθουν με τα έξοδα της «πανδημίας» και του κλειδώματος των οικονομιών τους, καθώς επίσης να αφήσουν τις υπερχρεωμένες εταιρείες ή τράπεζες να χρεοκοπήσουν μη ενισχύοντας τες, αυξάνουν ξανά το δανεισμό τους – με αποτέλεσμα να γίνονται ακόμη πιο ισχυρές οι χρηματαγορές, καταλύοντας πλήρως τη Δημοκρατία και επιβάλλοντας στα κράτη ότι θέλουν. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα οι τράπεζες έχουν κοστίσει ήδη πάνω από 60 δις € σε όλους εμάς (=όσο περίπου εξοικονομήθηκε με τα μνημόνια από τις δεκάδες μειώσεις που επιβλήθηκαν) και με το σχέδιο Ηρακλής θα ενισχυθούν ξανά με 12 δις € – ενώ δεν θα είναι τα τελευταία. Με τον τρόπο αυτό αναβάλλεται μεν η κατάρρευση της οικονομίας ακόμη μία φορά, αλλά αυξάνεται γεωμετρικά το μέγεθος της βόμβας στα θεμέλια των κρατών – κάτι που σημαίνει πως όταν εκραγεί, τα αποτελέσματα για την οικονομία θα είναι πολύ χειρότερα από την έκρηξη μίας ατομικής βόμβας. Όσο δεν λύνεται δε το πρόβλημα νούμερο ένα του πλανήτη, η μη ισορροπημένη αναδιανομή των εισοδημάτων, η βόμβα θα μεγεθύνεται – έως εκείνο το σημείο που το σύστημα μας θα καταστραφεί εντελώς.