MOTD
Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.
Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας
Παρασκευή 8 Μαΐου 2020
Ο φόβος ως όπλο ελέγχου των μαζών
Απειλεί αλήθεια ο κορώνoϊός την Ελλάδα περισσότερο από την παράνομη μετανάστευση, τη φτώχεια, τη λεηλασία της εκ μέρους των Γερμανών, την τουρκική επιθετικότητα, την εξαθλίωση και τους πλειστηριασμούς; Είναι καλύτερα πάντως αντί να συμμορφώνεται κανείς τυφλά με τους κανόνες ή να υπακούει αδιαμαρτύρητα στις εντολές των άλλων να σκέφτεται, να ενεργεί με προσοχή και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του για τις ενέργειες του – ενώ όταν ένας διάσημος πολιτικός, ένας βραβευμένος δημοσιογράφος, μία επιστημονική αυθεντία ή ένα μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι ή όλοι μαζί μας λένε τι πρέπει να κάνουμε ή τι πρέπει να πιστέψουμε, ασφαλώς δεν σημαίνει πως πρέπει. Δυστυχώς βέβαια, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να χρησιμοποιούν την κριτική σκέψη τους, επειδή το «σύστημα» τους εκπαίδευσε έτσι ώστε να μην το κάνουν – οπότε στην πραγματικότητα αφήνουν τους άλλους να σκέπτονται και να αποφασίζουν για τους ίδιους. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που έχουν πάψει πια να αμφιβάλουν, οπότε να διαμαρτύρονται, ακόμη και οι νέοι – αποδεχόμενοι τις «αλήθειες», τα δόγματα και την τρομοκρατία των άλλων με σκυφτό το κεφάλι, επειδή έτσι νοιώθουν πιο ασφαλείς. Δεν πρέπει όμως ποτέ να επιτρέπει κανείς στην ασφάλεια να υπερισχύει της ελευθερίας, όπως ούτε στο φόβο να κυριαρχεί επί της λογικής – υπενθυμίζοντας πως κατά τον Αριστοτέλη, «μόνο αυτός που θα καταφέρει να ξεπεράσει τους φόβους του, θα είναι πραγματικά ελεύθερος».
Λέξεις κλειδιά :
Απατεώνες,
Διακυβέρνηση,
Κυβερνήσεις,
Ολοκληρωτισμός,
Τρομοκρατία,
Φασισμός,
Φόβος
Ι.Καποδίστριας: Ελβετία ευγνωμονούσα, Ελλάς δολοφονούσα…
1831. Η Ελλάδα έχει μόλις την προηγούμενη χρονιά γίνει κράτος, έπειτα από μια επανάσταση που είχε αρχίσει δέκα χρόνια πριν και που διήλθε μέσα από τεράστιες περιπέτειες, σχεδόν αποτυγχάνοντας. Τώρα, όμως, έχει, για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της αποκτήσει σύνορα, διεθνή αναγνώριση και χτίζει τις πρώτες της δομές. Μέχρι που, μια μέρα σαν τη σημερινή, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831, με το παλαιό ημερολόγιο της εποχής, ο πρώτος κυβερνήτης της χώρας, ο Ιωάννης Καποδίστριας, πέφτει νεκρός από μία σφαίρα στο Ναύπλιο. Μια κακοδαιμονία που οι επιπτώσεις της φτάνουν, θα μπορούσε κανείς να πει, ακόμα μέχρι και σήμερα, ξεκινά για το νέο τόπο.
Λέξεις κλειδιά :
Δολοφονία,
Ελλάδα,
Ηγέτες,
Ιστορία,
Κυβερνήτες,
Ξένα Συμφέροντα,
Προσωπικότητες
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)