Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.
Πριν αρχίσουν οι ελληνοτουρκικές διερευνητικές επαφές το ζήτημα της επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία ήταν στην ατζέντα όλων των Συνόδων Κορυφής. Το Βερολίνο από κοινού με το δίδυμο Μισέλ-Μπορέλ φρόντιζε, όμως, κάθε φορά να πετάει την μπάλα στην εξέδρα, μεταθέτοντας τη λήψη απόφασης στην επόμενη σύνοδο. Έτσι φθάσαμε σ’ αυτή τη Δεκεμβρίου, η οποία υποτίθεται πως "θα έβαζε την Τουρκία στη θέση της".
Προσωπικά άκουσα τον εξέχοντα Ευρωπαίο πολιτικό, πρώην Καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, να λέει ότι αν θέλουμε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός να επιβιώσει και να παραμείνει στο κέντρο του παγκόσμιου πολιτισμού στο μέλλον, λαμβάνοντας υπόψη τις προκλήσεις και τις τάσεις που διέπουν τον παγκόσμιο πολιτισμό, τότε φυσικά, η Ευρώπη και η Ρωσία πρέπει να είναι μαζί. Είναι δύσκολο να διαφωνήσουμε με αυτό. Έχουμε ακριβώς την ίδια άποψη. Είναι σαφές ότι η σημερινή κατάσταση δεν είναι φυσιολογική. Πρέπει να επιστρέψουμε σε μια θετική ατζέντα. Αυτό είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας και, είμαι βέβαιος, των ευρωπαϊκών χωρών. Είναι σαφές ότι η πανδημία έπαιξε επίσης αρνητικό ρόλο. Το εμπόριο μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μειωθεί, αν και η ΕΕ είναι ένας από τους βασικούς εμπορικούς και οικονομικούς μας εταίρους. Η ατζέντα μας περιλαμβάνει την επιστροφή σε θετικές τάσεις και τη δημιουργία εμπορικής και οικονομικής συνεργασίας.
Σε όλες τις χώρες, ανάλογα με το μέγεθος τους, υπάρχουν μερικοί δισεκατομμυριούχοι που επηρεάζουν τα πάντα – μεταξύ άλλων τα ΜΜΕ που χειραγωγούν τις μάζες, κατευθύνοντας τες όπου θέλουν. Δυστυχώς, ίσως το χειρότερο, οι οπαδοί του φιλελευθερισμού, της ελεύθερης αγοράς με ίσες ευκαιρίες για όλους, με την ταυτόχρονη φροντίδα όμως αυτών που δεν τα καταφέρνουν, δεν κατανοούν πως το σύστημα που έχει επικρατήσει σήμερα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το φιλελευθερισμό. Συνεχίζουν λοιπόν να το υπηρετούν, έχοντας την ψευδαίσθηση πως πρόκειται για αυτό που πιστεύουν. Στην πραγματικότητα όμως υπηρετούν την αφόρητη δύναμη μία μικρής μειονότητας που είναι απίστευτα αχόρταγη για συνεχώς μεγαλύτερα πλούτη, για έλεγχο και για εξουσία – το ληστρικό και εποπτικό καπιταλισμό που, εάν δεν καταπολεμηθεί, θα οδηγήσει σε πείνα, σε εξαθλίωση, σε ασθένειες, σε μία ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση, σε πολέμους και σε απίστευτα μεγάλες περιβαλλοντικές καταστροφές
