Το ιταλικό σκάνδαλο

Oι θεσμοί της Ευρώπης πιέζουν με τη βαριά μπότα τους την Ιταλία, μη επιτρέποντας της καν να συζητήσει τον προϋπολογισμό της με την Κομισιόν – ενώ το αυταρχικό ευρωπαϊκό σύστημα γερμανικής επινόησης και ελέγχου, ρισκάρει την ανεξέλεγκτη έξοδο της Ιταλίας από την Ευρωζώνη, η οποία θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για ολόκληρο τον πλανήτη.

Ανάλυση

Υπάρχουν πραγματικά προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν σωστά στα πλαίσια ενός εθνικού κράτους – οπότε είναι θετική η συμμετοχή του σε διακρατικές ενώσεις, όπως η ΕΕ ή/και η Ευρωζώνη. Εν τούτοις, δεν υφίσταται καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, η αδυναμία ορισμένων χωρών προέρχεται ακριβώς από τη συμμετοχή τους – όπως στην περίπτωση της Ελλάδας που ενώ ευρίσκεται βυθισμένη σε μία βαθιά ύφεση (η ανάπτυξη 0,2% του 2ου τριμήνου του 2018 δεν ήταν προφανώς κάτι εξόχως θετικό, πόσο μάλλον όταν βασίσθηκε στην κατανάλωση και όχι στις επενδύσεις που συνεχίζουν να υποχωρούν), η Κομισιόν απαιτεί πρωτογενή πλεονάσματα 3,5%! 

Εκθεση-σοκ: Οι Ελληνες θα μειωθούν κατά 2,5 εκατ. έως το 2050... και αυτό είναι μη αναστρέψιμο!

Συρρίκνωση του πληθυσμού της Ελλάδας εως 1,4 εκατ. το 2035 και εως 2,5 εκατ. το 2050 προβλέπει μεταξύ άλλων η έκθεση της ειδικής επιστημονικής επιτροπής που συνδράμει το έργο της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής.

Σύμφωνα με την έκθεση:

- Η μείωση του μόνιμου πληθυσμού μέχρι το 2050 δεν αναμένεται - ανεξαρτήτως σεναρίων- να ανακοπεί.

Τα σενάριά μας δίδουν μειούμενο (και με διαφοροποιημένους ανά σενάριο/περίοδο ρυθμούς) πληθυσμό για την χώρα μας. Ειδικότερα:

Eurostat: Σε συνθήκες φτώχειας τουλάχιστον ένας στους τρεις Έλληνες

Σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ζουν πάνω από ένας στους τρεις κατοίκους στην Ελλάδα και κατά μέσο όρο ένας στους πέντε στην ΕΕ, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2017 που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Eurostat.

Σύμφωνα με τη Eurostat, ένας άνθρωπος βρίσκεται σε κατάσταση φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού όταν αντιμετωπίζει μία ή περισσότερες από τις παρακάτω προβληματικές καταστάσεις: Είτε θεωρείται φτωχός (δηλαδή έχει εισοδήματα μικρότερα του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος), είτε ζει σε κατάσταση ένδειας (δηλαδή στερείται βασικά καταναλωτικά αγαθά, ή αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις), είτε ζει σε οικογένεια αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της ανεργίας (δηλαδή σε οικογένεια που κανένα μέλος της δεν έχει "κανονική δουλειά").