MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019

Ο οικονομικός και μεταναστευτικός εφιάλτης

Στο παράδειγμα της Ελλάδας, ενώ λεηλατείται από τους κατ’ επίφαση εταίρους της, μετά τον οικονομικό πόλεμο που δέχτηκε και έχασε, μεγάλο μέρος των Πολιτών της μετανάστευσε μαζικά. Έτσι οι Έλληνες αύξησαν την προσφορά εργασίας σε χώρες όπως η Γερμανία, πιέζοντας τους μισθούς των Γερμανών προς τα κάτω. Ταυτόχρονα, έχοντας κοστίσει πάνω από 100 δις € στην Ελλάδα (κόστος ενηλικίωσης και εκπαίδευσης 500.000 Ελλήνων) «προίκισαν» με το τεράστιο αυτό ποσόν τη γερμανική οικονομική ελίτ – η οποία είναι αυτή που κυρίως επωφελείται από το εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό που απορροφά (λεηλατεί) από τις άλλες χώρες. Αντί λοιπόν να επενδύσει η ΕΕ στην Ελλάδα για να τη στηρίξει, έτσι ώστε να καταφέρει να ανταπεξέλθει με την κρίση, ιδρύοντας βιομηχανίες όπως πρόσφατα η γερμανική VW στην Τουρκία, επέλεξε να τη λεηλατήσει – μέσω της παροχής δανείων που δεν θα εξοφληθούν ποτέ, παραμένοντας σκόπιμα ως μία «δαμόκλειος σπάθη» επάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων.

Τέλος στο σχέδιο Αγκυρας για κυπριακή ΑΟΖ - Οργή στο Λίβανο: «Φύγετε - Δεν ξεχνάμε τις θηριωδίες των Οθωμανών»

Γράφει: Βασίλης Καπούλας

Σφοδρή διπλωματική αντιπαράθεση μεταξύ Λιβάνου και Τουρκίας έχει ξεσπάσει εδώ και δέκα ημέρες περίπου μετά την άρνηση της Βηρυττού να αποδεχτεί το σχέδιο της Αγκυρας για διαμοιρασμό της κυπριακής ΑΟΖ κάτι που οδηγεί στις καλένδες το σχέδιο Ρ.Τ.Ερντογάν. 

Μάλιστα η Βηρυττός ξεκίνησε μια σειρά από δημοσιεύσεις στις οποίες υπενθύμιζε στην Αγκυρα τα δεινά που τράβηξε η χώρα υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία. 

Δεν μαζεύονται τα ασυμμάζευτα: Οι κρυμμένες ρωγμές στην οικονομία της Τουρκίας

Γράφει ο Πέτρος Κράνιας
 
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επικαλείται συχνά-πυκνά ότι η Τουρκία έχει την πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρώπη, μετά τη Γερμανία, τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, με ΑΕΠ ύψους 2,3 τρισ. δολαρίων, όσον αφορά την ισοτιμία αγοραστικής δύναμης. Αλλά αυτά τα στοιχεία είναι παραπλανητικά – το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Τουρκίας είναι πολύ χαμηλότερο και προσφέρει μία σαφώς πιο αληθινή εκτίμηση του πλούτου που κατέχουν οι Τούρκοι πολίτες. 

Δύο εικόνες, 2.000 λέξεις

Εάν πιστεύουμε ακόμη πως η ηλιθιότητα έχει όρια που δεν μπορεί κανείς να τα υπερβεί, ως άτομο, ως κυβέρνηση ή ως κοινωνία, καλύτερα να κοιτάgraξουμε αυτά που ακολουθούν – αν και θα απογοητευθούμε εντελώς για το Έθνος και τη λογική του. Αν μη τι άλλο όμως ίσως βοηθήσουν να κατανοήσουμε πού οφείλονται αυτά που υποφέρουμε – πώς υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ίδιοι και κανένας άλλος. Ότι για να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από την κρίση χρειαζόμαστε σχέδιο – δικό μας σχέδιο. Πως δεν πρόκειται να μας βοηθήσει κανένας, αφού θα ήταν ανόητος να το κάνει, όταν αντί «πινακίου φακής» του προσφέρουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε, ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία μας και πλειστηριάζοντας την ιδιωτική – ενώ παρά το ότι τα έσοδα αυτά οδηγούνται στους ξένους, συνεχίζει να αυξάνεται τόσο το δημόσιο, όσο και το κόκκινο ιδιωτικό μας χρέος! 

Η ελπίδα των ιθαγενών

Ένας τρίτος δρόμος, ο οποίος όμως θα ήταν ο μοναδικός υγιής και δεν θα απαιτούσε το ξεπούλημα των πάντων, θα ήταν η εκμετάλλευση των ετησίως 5 δις € ΕΣΠΑ που δικαιούμαστε έως το 2023 – τα οποία, με τη σωστή μόχλευση, καθώς επίσης με τις ορθολογικές επενδύσεις στον ποιοτικό πρωτογενή τομέα και στη βιομηχανία, θα μπορούσαν να αυξήσουν το ΑΕΠ μας έως και 15 δις € ετησίως (8%). Παράλληλα η σωστή εκμετάλλευση της σημαντικότατης σημερινής μας γεωπολιτικής θέσης για χώρες όπως οι Η.Π.Α. και το Ισραήλ, των πλεονεκτημάτων μας ως μέλος της ΕΕ για κράτη όπως η Κίνα, καθώς επίσης των δυνατοτήτων μας όσον αφορά τη διέλευση των ενεργειακών αγωγών – συμπεριλαμβανομένων των ενεργειακών μας αποθεμάτων. Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο προϋποθέτει μία ικανή κυβέρνηση που δεν θα σκύβει το κεφάλι, δεν θα παρακαλάει κανέναν και δεν θα υποκλίνεται στους Γερμανούς – αλλά θα έχει το θάρρος να απαιτεί, καθώς επίσης τις ικανότητες να διαπραγματεύεται σκληρά με τους πάντες, χωρίς να αποκλείει κανέναν, προς όφελος της χώρας.

Μια δεκαετία αποτυχίας με πρωτοφανείς πολιτικές – Πως ο κόσμος κινδυνεύει και πάλι με ύφεση και μια κρίση ανάλογη της κατάρρευσης της Lehman

Παρατηρητές οι κυβερνήσεις μπροστά στον κίνδυνο παγκόσμιας ύφεσης 

Όταν ο Nassim Nicholas Taleb διατύπωνε τη θεωρία των «Μαύρων Κύκνων» ίσως να μην περίμενε ότι θα γινόταν viral (sic) στις διεθνείς αγορές. 

Και αυτή η θεωρία έχει τεθεί στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης στις μέρες, την ώρα που ο κόσμος αναμένει να έρθει η επόμενη κρίση.

Σε αυτήν την μάχη όμως, οι μοναδικές που προσπαθούν είναι οι μεγάλες παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες, οι οποίες συνεχίζουν να προσπαθούν να δημιουργήσουν κίνητρα για την παραγωγή, μέσω του πληθωρισμού. 

Νέο σοκ στη Γερμανία, βυθίζεται η βιομηχανία

Νέα απροσδόκητη πτώση σημείωσε η βιομηχανική παραγωγή στη Γερμανία τον Ιούλιο υποδεικνύοντας ότι η κατάσταση στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης χειροτερεύει και δύσκολα θα αποφευχθεί η ύφεση. Σύμφωνα με στοιχεία που είδαν σήμερα το φως της δημοσιότητας, η βιομηχανική παραγωγή περιορίστηκε κατά 0,6% όταν οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις των αναλυτών έκαναν λόγο για μικρή αύξηση της τάξης του 0,4%.