Στο παράδειγμα της Ελλάδας, ενώ λεηλατείται από τους κατ’ επίφαση εταίρους της, μετά τον οικονομικό πόλεμο που δέχτηκε και έχασε, μεγάλο μέρος των Πολιτών της μετανάστευσε μαζικά. Έτσι οι Έλληνες αύξησαν την προσφορά εργασίας σε χώρες όπως η Γερμανία, πιέζοντας τους μισθούς των Γερμανών προς τα κάτω. Ταυτόχρονα, έχοντας κοστίσει πάνω από 100 δις € στην Ελλάδα (κόστος ενηλικίωσης και εκπαίδευσης 500.000 Ελλήνων) «προίκισαν» με το τεράστιο αυτό ποσόν τη γερμανική οικονομική ελίτ – η οποία είναι αυτή που κυρίως επωφελείται από το εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό που απορροφά (λεηλατεί) από τις άλλες χώρες. Αντί λοιπόν να επενδύσει η ΕΕ στην Ελλάδα για να τη στηρίξει, έτσι ώστε να καταφέρει να ανταπεξέλθει με την κρίση, ιδρύοντας βιομηχανίες όπως πρόσφατα η γερμανική VW στην Τουρκία, επέλεξε να τη λεηλατήσει – μέσω της παροχής δανείων που δεν θα εξοφληθούν ποτέ, παραμένοντας σκόπιμα ως μία «δαμόκλειος σπάθη» επάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων.
Ανάλυση
Απλουστεύοντας όλα όσα συμβαίνουν, θεωρούμε πως η Ελλάδα έχει δύο κυρίως βασικά προβλήματα:
(α) Την οικονομία, η οποία ευρίσκεται υπό το καθεστώς των γερμανικών μνημονίων που στηρίζονται πλέον από τα τρία πρώτα κόμματα στη Βουλή – με την κυβέρνηση να έχει ξεπλυθεί από την προηγούμενη, όσον αφορά τα εγκλήματα της στο παρελθόν (επί Καραμανλή και Σαμαρά-Βενιζέλου). Επίσης με την έξωθεν εντολή να ξεπουλήσει τα πάντα σε εξευτελιστικές τιμές, εκποιώντας τις δημόσιες επιχειρήσεις και πλειστηριάζοντας την ιδιωτική περιουσία – προωθώντας παράλληλα επενδύσεις τύπου Ελληνικού ή Σκουριών, όπου δίνει «γη και ύδωρ» τους ξένους επενδυτές, ενδεχομένως με το αζημίωτο.
(β) Το μεταναστευτικό, όπου οι διακινητές με κλεμμένα σκάφη και με τη στήριξη των εγχωρίων ΜΚΟ, μεταφέρουν καθημερινά από την Τουρκία παράνομους μετανάστες στα ελληνικά νησιά (16 φουσκωτά έφτασαν σε μία μόνο ημέρα στη Λέσβο) – ενώ όπως δήλωσε ο γερμανός εμπνευστής της συμφωνίας Ελλάδας-Τουρκίας χωρίς φυσικά να κάνει τίποτα, «καμία χώρα, ούτε καν η Γερμανία ή η Γαλλία, δεν θα μπορούσε να διεκπεραιώσει 72.000 αιτήσεις για άσυλο, όπως εκτιμάται ότι δέχεται η Ελλάδα το χρόνο» (πηγή).
Εν προκειμένω, υπάρχει μόνο ένα κόμμα στη Βουλή που έχει στο πρόγραμμα του τρόπους επίλυσης και των δύο αυτών προβλημάτων – το οποίο όμως έχουν απομονώσει τα ΜΜΕ και είτε δεν το αναφέρουν σχεδόν καθόλου, είτε προσπαθούν να δυσφημίσουν τόσο αυτό, όσο και τα στελέχη του με κάθε αθέμιτο τρόπο, συμπεριλαμβανομένων των «trolls» που έχουν στρατολογήσει για τις διαδικτυακές τους επιθέσεις.
Ειδικά όσον αφορά το Analyst, το οποίο επιβιώνει από τις εκούσιες συνδρομές των αναγνωστών του αφού έχει σταματήσει εντελώς τις διαφημίσεις της Google για να μην ενοχλούνται, οι επιθέσεις τόσο σε αυτό (με την εξαφάνιση των «likes», με τα κακόβουλα σχόλια που «διώχνουν» τους φίλους του κλπ.), όσο και στα κοινωνικά μέσα μαζικής δικτύωσης που διαθέτει (πηγή), έχουν ενταθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα – πιθανότατα επειδή η ψυχρή αλήθεια και οι ειλικρινείς απόψεις δεν είναι επιθυμητές από αυτούς που το έχουν στο στόχαστρο.
Περαιτέρω, στο πού οδηγείται η ελληνική οικονομία όσο ευρίσκεται υπό το καθεστώς των μνημονίων με το ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ τους, με το οποίο διενεργείται η μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών (ανάλυση), καθώς επίσης με τις αφελληνισμένες τράπεζες, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές – πρόσφατα αναλύοντας τα αρνητικά μεγέθη του τελευταίου εξαμήνου, σε συνδυασμό με την πρόταση λύσεων (πηγή).
Η βασικότερη πάντως λύση, για να παραχθεί επιτέλους πραγματικός πλούτος στην Ελλάδα και για να μην μετατραπούν οι Έλληνες στα κακοπληρωμένα γκαρσόνια των Ευρωπαίων, συνεχίζει να είναι η επίτευξη μίας δημοσιονομικής συμφωνίας (new deal) με την ΕΕ. Μίας συμφωνίας που να στηρίζεται από μία πολιτικά ελεγχόμενη Τράπεζα της Ελλάδας, καθώς επίσης από ένα συμπληρωματικό ιδιωτικό νόμισμα κατά τα πρότυπα της Ελβετίας ή της Γερμανίας (ανάλυση), συν ένα φορολογικό νόμισμα, όπως τα «mini bots» που ψήφισε η ιταλική Βουλή – με στόχο αφενός μεν την επαρκή ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας (γράφημα σύγκρισης με την Πορτογαλία), αφετέρου την εξουδετέρωση των επιθετικών επεμβάσεων της ΕΚΤ, όπως ήταν το παράνομο κλείσιμο των τραπεζών το 2015.
Φυσικά όταν το αναφέρει κανείς, γνωρίζοντας πως είναι απολύτως εφικτό, δεν γίνεται πιστευτός από κανέναν – εύλογα μεν από τα πολιτικά κόμματα που πρόδωσαν την Ελλάδα και έχουν σκύψει το κεφάλι στους ξένους, ενδιαφερόμενα μόνο για τα δικά τους προνόμια και αδιαφορώντας εντελώς για τους Πολίτες, αλλά καθόλου εύλογα από τους Έλληνες που αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της χειραγώγησης τους για να μην τολμήσουν ποτέ να αντιδράσουν. Κατ’ επέκταση δεν τολμούν να αντιδράσουν αποτελεσματικά ούτε καν στο ξεπούλημα της Μακεδονίας ή στις προκλήσεις των Τούρκων – έχοντας ήδη μετατραπεί σε «δειλούς ραγιάδες» των πάντων.
Όσον αφορά τώρα το μεταναστευτικό, όπου φυσικά δεν μπορεί να έχει κανείς τίποτα εναντίον των δύστυχων μεταναστών από ανθρωπιστικής πλευράς οι οποίοι, ενώ ονειρεύονταν στις χώρες τους τη διαφυγή τους στη γη της επαγγελίας, καταλήγοντας είτε πνιγμένοι στις θάλασσες, είτε σε εγκληματικά ευρωπαϊκά «γκέτο», θεωρούμε εν πρώτοις τα εξής:
(α) πρόσφυγες, με βάση τη συμφωνία του Ο.Η.Ε., είναι μόνο αυτοί που προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες – χαρακτηριζόμενοι ως τέτοιοι στην πρώτη χώρα υποδοχής τους που ασφαλώς οφείλει να τους περιθάλπει,(β) η FRONTEX δεν δραστηριοποιείται προς όφελος της Ελλάδας, αλλά για την Ευρώπη και ειδικά για τη Γερμανία,(γ) εάν δεν διαφυλάξουμε μόνοι μας τα σύνορα μας, χωρίς να περιμένουμε τη βοήθεια κανενός, δεν θα πετύχουμε ποτέ τίποτα και(δ) τα σύνορα της ΕΕ δεν είναι με την Τουρκία, αλλά με την Ελλάδα – κρίνοντας από το γεγονός πως όσοι μετανάστες εισέρχονται στη χώρα μας εγκλωβίζονται, αφού τα σύνορα μας με την Ευρώπη είναι ερμητικά κλειστά.
Περαιτέρω, οι μετανάστες είναι δυστυχή άτομα από χώρες που διατηρούνται σκόπιμα φτωχές, που λεηλατούνται από τις ισχυρές δυνάμεις μέσω του ΔΝΤ ή με άλλους τρόπους και που τα κράτη τους γίνονται πεδία πολέμου της Δύσης – είτε επειδή οι ηγέτες τους αντιδρούν, όπως στην περίπτωση του Ιράκ ή της Λιβύης, είτε για να καταστραφούν βομβαρδιζόμενες και στη συνέχεια να ανοικοδομηθούν από τις επιχειρήσεις των εισβολέων (συνήθως των Αμερικανών, των Γάλλων, των Γερμανών και των Βρετανών).
Χρησιμοποιούνται τώρα εν πρώτοις ως όπλο αιχμής ασύμμετρων, ακήρυχτων πολέμων – όπως στο παράδειγμα της Τουρκίας με την Ελλάδα, με στόχο (α) το σταδιακό εποικισμό των ελληνικών νησιών στα πλαίσια της απαίτησης συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και (β) τον εκβιασμό της ΕΕ για την πληρωμή «λύτρων» και για επενδύσεις (πρόσφατα, μετά τις απειλές του Τούρκου προέδρου, η γερμανική Volkswagen αποφάσισε να επενδύσει σε εργοστάσιο της στην Τουρκία 1 δις €, αν και παρουσιάστηκε έντεχνα ως «ξεμπλοκάρισμα» – πηγή).
Κυρίως όμως χρησιμοποιούνται από τους οπαδούς της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης και της κατάργησης των εθνικών κρατών – από εκείνες τις οικονομικές ελίτ δηλαδή που θέλουν να επιβάλουν παντού ανοιχτά σύνορα, για την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, προϊόντων και εργαζομένων, η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους (πολυεθνικές επιχειρήσεις, χρηματοπιστωτικά κεφάλαια κλπ.).
Ο στόχος τους είναι, εκτός από την ληστεία των αδύναμων κρατών μέσω των μαζικών εισροών-εκροών κεφαλαίων (έτσι χρεοκόπησε η Ελλάδα, προκλήθηκε η ασιατική κρίση και πτώχευσε αμέσως μετά η Ρωσία), καθώς επίσης μέσω της πώλησης των προϊόντων/υπηρεσιών τους στις παγκόσμιες καταναλωτικές αγορές χωρίς δασμούς που θα μείωναν την ανταγωνιστικότητα τους ενισχύοντας τους εγχώριους ανταγωνιστές τους, η ελεύθερη διακίνηση των εργαζομένων – την οποία προωθούν με συμφωνίες τύπου Μαρόκου (ανάλυση). Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζουν τα παρακάτω:
(α) Φθηνό εργατικό κόστος για τις επιχειρήσεις – αφού οι μετανάστες αυξάνουν την προσφορά εργασίας, οπότε μειώνεται αυτόματα η τιμή της.(β) Πολυπολιτισμικές κοινωνίες που είναι πιο εύκολα ελεγχόμενες και δεν απαιτούν την ύπαρξη δημοκρατικών θεσμών – παρά το ότι αυξάνεται τεκμηριωμένα η εγκληματικότητα, όπως στην περίπτωση της Σουηδίας, του Βελγίου κλπ., όπου έχουν δημιουργηθεί δεκάδες απαγορευμένες ζώνες που όμως δεν αγγίζουν τις ελίτ.
Όσον αφορά δε τα «εργαλεία« που χρησιμοποιούν, είναι τα εξής: (α) οι ΜΚΟ, (β) οι διακινητές – οι δουλέμποροι κατά πολλούς που συνήθως συνεργάζονται με διαφθαρμένες Αρχές, (γ) οι χρηματιζόμενοι πολιτικοί-κυβερνήσεις και (δ) η υπερχρέωση του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα που εξουδετερώσει τις υγιείς αντιστάσεις των Πολιτών.
Επομένως, εάν είναι κανείς πραγματικά ανθρωπιστής (προτείνουμε εδώ το άρθρο «η επιστροφή των σκαφών μπορεί να είναι η πιο ανθρώπινη απάντηση στην κρίση των μεταναστών», πηγή) και θέλει να μην χρησιμοποιούνται ως πολεμικά εργαλεία επιθετικής εισβολής οι μετανάστες, πρέπει εν πρώτοις να απαγορεύσει τις ΜΚΟ, να θεσπίσει εξαιρετικά αυστηρές ποινές για τους διακινητές και να δημιουργήσει κέντρα διαμονής μεταναστών που να είναι απόλυτα ελεγχόμενα, για να μην δημιουργούνται προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες (ενδεχομένως σε έρημα νησιά, κατά το παράδειγμα της Αυστραλίας, έως ότου επιστρέψουν στις πατρίδες τους).
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι να σταματήσουν οι πόλεμοι της Δύσης στον τρίτο κόσμο και να στηριχθούν οι χώρες προέλευσης των μεταναστών οικονομικά, έτσι ώστε να δημιουργηθούν εκεί συνθήκες σχετικής ευημερίας που δεν θα ωθούν τους Πολίτες τους να μεταναστεύσουν – να βελτιώσουν τις δικές τους κοινωνίες δηλαδή αντί να διαλύσουν τις δικές μας.
Δυστυχώς όμως, τα διεθνιστικά δεξιά και αριστερά κόμματα που έχουν μείνει στάσιμα στο παρελθόν, αδυνατώντας να καταλάβουν τις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί (ανάλυση), χαρακτηρίζουν ανόητα τα παραπάνω ως θεωρίες συνωμοσίας – προφανώς λόγω ανυπαρξίας σοβαρών επιχειρημάτων και επειδή θέλουν να προστατεύσουν την αρτηριοσκληρωτική πλέον ιδεολογία τους που αρνείται να συνειδητοποιήσει ότι, οι όροι «Δεξιά» και «Αριστερά» δεν έχουν πια κανένα νόημα.
Πως το 99% του πληθυσμού όλων σχεδόν των κρατών λεηλατείται όλο και περισσότερο από το πανίσχυρο 1% που αυξάνει συνεχώς τη δύναμη του – με αποτέλεσμα να έχει κορυφωθεί η μη ισορροπημένη αναδιανομή των εισοδημάτων και τα χρέη να έχουν εκτοξευθεί στα ύψη. Ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες οδηγούνται εκεί που είχε προβλέψει πριν πολλά χρόνια ο Orwell – ο οποίος είχε επίσης κατηγορηθεί ως οπαδός θεωριών συνωμοσίας.
Επίλογος
Κλείνοντας, κάτι ανάλογο συμβαίνει και εντός της Ευρώπης, όσον αφορά τη μετανάστευση – όπως στο παράδειγμα της Ελλάδας που ενώ λεηλατείται από τους κατ’ επίφαση εταίρους της, μετά τον οικονομικό πόλεμο που δέχτηκε και έχασε (ανάλυση), μεγάλο μέρος των Πολιτών της μετανάστευσε μαζικά. Έτσι οι Έλληνες αύξησαν την προσφορά εργασίας σε χώρες όπως η Γερμανία, πιέζοντας τους μισθούς των Γερμανών προς τα κάτω, ειδικά σε επιστημονικά επαγγέλματα (γιατροί κλπ.) – με αποτέλεσμα να τους αντιμετωπίζουν εχθρικά οι Γερμανοί εργαζόμενοι.
Ταυτόχρονα, έχοντας κοστίσει πάνω από 100 δις € στην Ελλάδα (το κόστος ενηλικίωσης και εκπαίδευσης των 500.000 Ελλήνων που μετανάστευσαν υπολογίζεται στα 200.000 € ανά άτομο), «προίκισαν» με το τεράστιο αυτό ποσόν τη γερμανική οικονομική ελίτ – η οποία είναι αυτή που κυρίως επωφελείται από το εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό που απορροφά (λεηλατεί) από τις άλλες χώρες. Ακριβώς για τους λόγους αυτούς θεωρείται πλέον πως η μετανάστευση είναι καταστροφική, τόσο για τις χώρες προέλευσης, όσο και για τις χώρες υποδοχής – μόνο όμως όσον αφορά το 99%, ενώ είναι ωφέλιμη για το 1% που συνήθως δεν έχει πατρίδα (εν προκειμένω μετράει το οικονομικό επίπεδο και όχι η εθνικότητα – με την έννοια πως το 1% είναι διεθνές και πατρίδα του είναι ολόκληρος ο πλανήτης των ομοίων του),
Αντί λοιπόν να επενδύσει η ΕΕ στην Ελλάδα για να τη στηρίξει, έτσι ώστε να καταφέρει να ανταπεξέλθει με την κρίση, ιδρύοντας βιομηχανίες όπως πρόσφατα η γερμανική VW στην Τουρκία, επέλεξε να τη λεηλατήσει – μέσω της παροχής δανείων που δεν θα εξοφληθούν ποτέ, παραμένοντας σκόπιμα ως μία δαμόκλειος σπάθη επάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων. Θεωρία συνωμοσίας; Ίσως, για τα αρτηριοσκληρωτικά ελληνικά κόμματα που δεν έχουν διστάσει να προδώσουν επανειλημμένα τους Πολίτες της χώρας τους – εκμεταλλευόμενα τις αδυναμίες και την ανοησία τους.
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου