Ευρωπαϊκές ασυμμετρίες

Μπορεί η Ελλάδα να έχει το ίδιο νόμισμα με μία χώρα που είναι σε θέση να εφαρμόζει την πολιτική λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης τόσο εύκολα και χωρίς να της το επιβάλλει κανείς, όπως κάνει η Γερμανία από το 2000, επιτυγχάνοντας την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της εις βάρος των Πολιτών της;

«Η μεγάλης κλίμακας διαδικασία (process) της Λισσαβόνας, στόχος της οποίας ήταν να μετατρέψει την ΕΕ στην πλέον ανταγωνιστική περιοχή του πλανήτη, απέτυχε παταγωδώς. Αντί όμως να τη διευθετήσουμε εκ νέου, να την διαμορφώσουμε από την αρχή, μετρείται, ασχολούμαστε καλύτερα με το πόσο είναι το εξωτερικό πλεόνασμα της Γερμανίας εντός της Ευρώπης. 

“Συμφωνία” του Eurogroup: Η επισφράγιση μιας μετάλλαξης.

Η κυβέρνηση στο τελευταίο Eurogroup δεσμεύτηκε για πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ για πέντε χρονιές, από το 2018 μέχρι και το 2022. Πρωτογενές πλεόνασμα του Δημοσίου Τομέα σημαίνει έλλειμμα του Ιδιωτικού Τομέα. Σημαίνει τα τακτικά έσοδα του Δημοσίου, που είναι η άμεση και η έμμεση φορολογία,να είναι μεγαλύτερα από τις τακτικές δαπάνες του, δηλαδή τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, τις συντάξεις, τη δημόσια υγεία, παιδεία και τις λοιπές παροχές του κράτους. Σημαίνει πως όλοι εμείς οι ιδιώτες θα δίνουμε περισσότερα στο κράτος από τις παροχές που αυτό μας επιστρέφει, σαν να πληρώνουμε για ένα κιλό ψωμί και να μας δίνουν 850 γραμμάρια.

Γιατί δεν συναινούν τα κόμματα;

Μα δεν υπάρχει λόγος για να συναινέσουν. Συναίνεση υπάρχει μόνο όταν υπάρχουν κόμματα που διαφωνούν μεταξύ τους ως προς την πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί. Τότε και προκειμένου να υπάρξει πολιτική σταθερότητα και ομαλότητα, τα κόμματα αναγκάζονται να συναινέσουν και να συνεργαστούν για να αποφευχθεί πολιτική κρίση.

Όταν όμως όλα τα κόμματα εφαρμόζουν την ίδια πολιτική, τότε υποχρεωτικά θα πρέπει να διαφωνούν θεατρικά μεταξύ τους, αφενός για την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών και αφετέρου και κυρίως για να μην αφήσουν κενή τη θέση της αντιπολίτευσης οπότε και θα δημιουργηθεί νέα κοινωνική αντιπολίτευση.

Η Δημοκρατία Μετατρέπεται σε Δικτατορία.

(Αναδημοσίευση Άρθρου του 2013)

Με ποιο τρόπο η Ευρωπαϊκή Ένωση ελέγχεται από τα εταιρικά συμφέροντα

Η Ε.Ε των Βρυξελλών παρουσιάζει τον εαυτό της σε όλο τον κόσμο, ως ένα λαμπρό παράδειγμα της δημοκρατίας του 21ου αιώνα. Ωστόσο στην πραγματικότητα, αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια.

Στην αληθινή δημοκρατία όλη η εξουσία ανήκει στο λαό. Η αρχή του «διαχωρισμού των εξουσιών» ανάμεσα στα τρία επίπεδα διακυβέρνησης – Εκτελεστική, Νομοθετική και Δικαστική εξουσία – εισάγει ελέγχους και ισορροπίες, για την προστασία από τις καταχρήσεις. Αυτή η αρχή έχει γίνει παγκόσμια αποδεκτή, μετά από αγώνες της ανθρωπότητας, που κράτησαν χιλιάδες χρόνια.