Απειλή βάθους

Η επιβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας βασίστηκε άλλωστε όχι σε κάποια ελάχιστη συναίνεση, αλλά στους βίαιους εξισλαμισμούς, στις μαζικές σφαγές, στο παιδομάζωμα και στην τρομοκρατία

Ηκατανόηση της τουρκικής απειλής, του ιστορικού της βάθους και των κινήτρων της είναι καταλυτική για τη χάραξη της ενδεδειγμένης ελληνικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Μόνον αποπροσανατολιστικά λειτουργούν οι επιφανειακές ερμηνείες της τουρκικής απειλής, όπως π.χ. ότι το νεοοθωμανικό «όραμα» είναι προσωπική εμμονή του Ερντογάν και δεν αντανακλά τις πεποιθήσεις του μέσου φιλήσυχου Τούρκου. Τα προσωπικά οράματα του τούρκου προέδρου, όμως, παράγονται και αναπαράγουν τα συλλογικά οράματα της τουρκικής κοινωνίας, αλλιώς ο Ερντογάν θα ήταν γραφικός ηγέτης κάποιου περιθωριακού εθνικιστικού γκρουπούσκουλου. Αλλά δεν είναι. Αντιθέτως, είναι πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, εκλεγμένος με μεγάλη πλειοψηφία εδώ και δεκαέξι χρόνια. Το άλλο επιχείρημα, ότι ο Ερντογάν πιέζεται πολιτικά και απευθύνεται στην εσωτερική κατανάλωση για εκλογικές σκοπιμότητες, είναι και αυτό έωλο. Δεν εξηγεί γιατί ο βασικός μηχανισμός συσπείρωσης που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν είναι η ανθελληνική υστερία και όχι κάτι άλλο.

Καταγγελία-φωτιά της Γαλλίας εναντίον του Ερντογάν: Προκλητικός, αγενής και επικίνδυνος…

File Photo: Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμάνουελ Μακρόν,
κατά τη διάρκεια της τελετής στη μνήμη του
βάρβαρα δολοφονημένου καθηγητού Σαμιέλ
Πατύ, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης
EPA, Francois Mori / POOL

Η γαλλική προεδρία κατήγγειλε χθες το βράδυ τις «απαράδεκτες» δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που έθεσε υπό αμφισβήτηση την «ψυχική υγεία» του Γάλλου ομολόγου του Εμανουέλ Μακρόν, λόγω της συμπεριφοράς του προς τους μουσουλμάνους.

«Οι δηλώσεις του προέδρου Ερντογάν είναι απαράδεκτες. Η προκλητικότητα και η αγένεια δεν αποτελούν μέθοδο. Αξιώνουμε από τον Ερντογάν να αλλάξει την πορεία της πολιτικής του, διότι είναι επικίνδυνη από κάθε άποψη. Δεν εισερχόμαστε σε ανώφελες πολεμικές και δεν αποδεχόμαστε τις προσβολές», σχολίασε το Ελιζέ στο Γαλλικό Πρακτορείο, ανακοινώνοντας ότι το Παρίσι ανακαλεί για διαβουλεύσεις τον πρεσβευτή της Γαλλίας στην Άγκυρα.

“Βρισκόμαστε ενώπιον μεγάλης εθνικής ήττας στο Αιγαίο”! Καθηγητής Κώστας Γρίβας

O καθηγητής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων Κώστας Γρίβας μιλά με ξεκάθαρο τρόπο για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε στα ελληνοτουρκικά: “Θα έλεγα ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε ενώπιον μιας πολύ μεγάλης εθνικής ήττας στο Αιγαίο και στα ελληνοτουρκικά γενικότερα”…

Τι φταίει;

“Αυτό προέκυψε από μία σειρά παρανοϊκών αναγνώσεων του ελληνικού συστήματος εξουσίας… Η Τουρκία έχει ξεκάθαρη πολιτική ακρωτηριασμού του Αιγαίου, εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι απλά έχουμε κάποιες διαφορές με την Τουρκία”.

Η ενημέρωση ως χειραγώγηση

Από την Αθήνα έως το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη τα ΜΜΕ αναφέρονται πολύ συχνά στα ίδια θέματα, χρησιμοποιώντας παρόμοιο ύφος – γεγονός που θυμίζει ελεγχόμενη ενημέρωση από απολυταρχικά κράτη, με απώτερο στόχο την προπαγάνδα και τη χειραγώγηση των «λαϊκών μαζών», προς όφελος μίας συνεχώς μικρότερης ελίτ. Μία από τις μεγαλύτερες δε παγίδες στις ειδήσεις είναι η αναγραφή της πηγής της, έτσι ώστε να καταστεί de facto αξιόπιστη – όπου ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό διοχετεύονται προπαγανδιστικά μηνύματα κάθε είδους, για τα οποία δεν παίρνει κανείς την ευθύνη, επειδή αναφέρει την πηγή. Όσο μεγαλύτερο δε είναι το πρακτορείο ειδήσεων ή το εκάστοτε ΜΜΕ, τόσο μικρότερη η κριτική αντιμετώπιση της είδησης – με αποτέλεσμα αυτός που θέλει να διοχετεύσει μία αμφίβολη αναφορά, δεν έχει παρά να τη δώσει σε ένα όχι τόσο σοβαρό πρακτορείο, από το οποίο θα εμφανισθεί αμέσως μετά στα επόμενα, οπότε γίνεται σταδιακά όλο και πιο πιστευτή. Σε κάθε περίπτωση, όσο περισσότερο μειώνονται τα έσοδα των ΜΜΕ, τόσο πιο πολύ περιορίζουν τις δαπάνες τους, εξαρτώνται από τους τέσσερις μεγάλους οίκους και υπηρετούν δουλικά την εξουσία – κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο για τις ανθρώπινες κοινωνίες, ειδικά όταν δεν κατανοούν πως η ενημέρωση είναι μεν ένα λειτούργημα, αλλά δεν μπορεί να ασκείται χωρίς τη δική τους συνδρομή.

«Η δημοσιογραφία είναι μία κόλαση – μία άβυσσος της αδικίας, των ψεμάτων και της προδοσίας» (Balzac, στο «Χαμένες Ουτοπίες»).