MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2019

Ντράγκι: Η ΕΚΤ δεν είχε Plan B για Ελλάδα-Στα 127 δις έφτασε ο δανεισμός των τραπεζών

Στην περίοδο της ελληνικής κρίσης και ιδιαίτερα τους κρίσιμους μήνες του 2015 αναφέρεται ο Μάριο Ντράγκι σε συνέντευξή του στους Financial Times, αποκαλύπτοντας τι είχε απαντήσει σε υπουργό της ευρωζώνης, ο οποίος πίεζε για αποπομπή της Ελλάδας από την κοινή νομισματική περιοχή.

Όπως εξηγεί ο απερχόμενος επικεφαλής της ΕΚΤ, η κρίση χρέους είχε εκραγεί προτού αναλάβει τα καθήκοντά του. 

Η μεταβλητή γεωμετρία της μετεγκατάστασης προσφύγων

Γράφει ο Νότης Μαριάς,

Οι αθρόες μεταναστευτικές ροές προς τα νησιά του Αιγαίου αλλά και τον Έβρο συνεχίζονται ακάθεκτες. Ο Ερντογάν ανάλογα με τις επιδιώξεις του κάθε φορά «ανοιγοκλείνει την κάνουλα» με αποτέλεσμα ιδίως τα νησιά του Αιγαίου να μην αντέχουν άλλους πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες όπως άλλωστε και ολόκληρη η χώρα. Έτσι ο Σουλτάνος πιέζει Ελλάδα και Ε.Ε. προκειμένου να ενθυλακώσει επιπλέον 3 δις ευρώ και να ανεβάσει στα 9 δις ευρώ το συνολικό ευρωπαϊκό πακέτο που αναμένεται να πάρει για το προσφυγικό. Ταυτόχρονα απαιτεί να παίρνει το ευρωπαϊκό χρήμα απευθείας η Άγκυρα και όχι οι γνωστές ΜΚΟ.

Η συμμορία των Βρυξελλών

Είναι ασφαλώς δημοκρατικό να μπορούν οι Πολίτες να «καθαιρούν» τους εκπροσώπους τους, όταν δεν εγκρίνουν πλέον την πολιτική που ακολουθούν – ένα δικαίωμα που έχει αφαιρεθεί από τους Ευρωπαίους Πολίτες, αφού η ΕΕ έχει σχεδιασθεί με τέτοιον τρόπο θεσμικά, ώστε να μην είναι σε θέση καμία κυβέρνηση να εφαρμόζει μία πολιτική που θέτει όρια στο μηχανισμό της δήθεν ελεύθερης αγοράς, αλλά στην ουσία ασύδοτης κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Επομένως είναι ανόητοι οι ισχυρισμοί των γερμανικών ΜΜΕ, σύμφωνα με τους οποίους «όσο πιο έντονα ένας Βρετανός πολιτικός αγωνίζεται υπέρ του BREXIT, τόσο μεγαλύτερη είναι η περιφρόνηση του για τη Δημοκρατία!». Συμβαίνει δηλαδή ακριβώς το αντίθετο, όπου εάν κάποιος πολιτικός αγωνίζεται παρά το δημοψήφισμα υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, στην ουσία υποστηρίζει πως οι Βρετανοί Πολίτες δεν έχουν κανένα δικαίωμα να αποφασίζουν τη ρύθμιση των αγορών με στόχο το κοινό συμφέρον – κάτι που δυστυχώς βιώσαμε στην Ελλάδα το 2015, με την αντιστροφή του δημοψηφίσματος κατ’ εντολή της ΕΕ, από μία κυβέρνηση που ασφαλώς πρόδωσε τους Έλληνες και δεν σεβάσθηκε καθόλου τη Δημοκρατία.