La Repubblica: «Μάτι όπως …Πομπηία» – Ο διεθνής Τύπος για την τραγωδία στην Αττική

«Το Μάτι δεν υπάρχει πια. Σε πολλούς ο αφανισμός του μικρού αυτού οικισμού από τις φλόγες θύμισε το τέλος της Πομπηίας από τον Βεζούβιο» γράφει η ιταλική La Repubblica. 

«Μητέρες με τα παιδιά τους αγκαλιά. Απανθρακωμένοι» προσθέτει η ιταλική εφημερίδα. «Το Μάτι δεν υπάρχει πια: απανθρακωμένα πτώματα, άνθρωποι να πέφτουν στη θάλασσα για να σωθούν από την πύρινη λαίλαπα, καμένα σπίτια και αυτοκίνητα, μεγάλες δασικές εκτάσεις έγινα στάχτη» προσθέτει η Il Messaggero. 

Μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις

Ο ένοχος της χθεσινής ελληνικής τραγωδίας είναι ένας, αιώνιος και μοναδικός: το ελληνικό πελατειακό και διεφθαρμένο κράτος, όποιο κόμμα και αν το κυβερνάει.

Επικαιρότητα

«Μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις», έγραψε ο Σεφέρης. «Πολύ ταχτικά, πολύ σιωπηλά, πολύ σοφά», συμπλήρωσε. Ο πρωθυπουργός τώρα, σε μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες που έχει βιώσει η Ελλάδα, έχοντας καταστεί μία εντελώς ανοχύρωτη, ισοπεδωμένη περιοχή μετά από τα οκτώ χρόνια των μαρτυρίων που της επέβαλλαν οι Γερμανοί, είπε σε ένα από τα διαγγέλματα του που συνοδεύουν συνήθως τις καταστροφές μας τα εξής: 

Καμένη γη

Το να αναφέρεται κανείς σε ασύμμετρες απειλές είναι μάλλον ανόητο, αφού τα δικά μας σφάλματα είναι εκθετικά μεγαλύτερα από τα σχέδια των «εχθρών» μας – πόσο μάλλον όταν ακόμη και στην άκρη του γκρεμού, όταν φαίνεται καθαρά πως η πατρίδα μας καταρρέει μετατρεπόμενη σε ένα αποτυχημένο κράτος, επικρατεί ο ατομισμός και η εσωστρεφής μικροπολιτική σε ολόκληρο το εύρος της κοινωνίας.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΠΙΤΕΘΕΙ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

Σήμερα, η αντιπαράθεση μεταξύ πολιτικού συστήματος και κοινωνίας είναι άνιση υπέρ του διαπλεκόμενου με την οικονομική ολιγαρχία (εγχώρια και διεθνή) πολιτικού συστήματος.

Η κοινωνία έχει σπρωχτεί στο περιθώριο και ιδιωτεύει, ενώ το «τέρας» του αντιδημοκρατικού πολιτικού συστήματος, με όπλο του τη βία του κρατικού μηχανισμού, αφυδατώνει και διαλύει την εθνική κοινωνία και εθνική οικονομία για να διατηρείται στη ζωή το ίδιο και να εξυπηρετεί τους προστάτες του δανειστές. Είναι η «εποχή των τεράτων».