Χρηστή διακυβέρνηση

ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ

Στο χρηματοπιστωτικό σύστημα συμβαίνει ότι ακριβώς και στην πολιτική – οι συμμορίες είναι ο κανόνας, η διαπλοκή οργιάζει, η διαφθορά μαίνεται, ενώ πάντοτε οι ευθύνες επιβαρύνουν τους άλλους, χωρίς να υπάρχουν καθόλου συνέπειες

«Τα χρήματα πρέπει να γίνουν ξανά ένα μέσον συναλλαγών της πραγματικής οικονομίας, όχι ένα μέσο απόκτησης νέων χρημάτων, με κερδοσκοπικές τοποθετήσεις – ενώ οι κεντρικοί τραπεζίτες δεν πρέπει να συμμετέχουν στα πολιτικά δρώμενα, επιβάλλοντας δικτατορικά τις απόψεις τους στους λαούς. 

Η νομισματική πολιτική οφείλει να έχει στόχο τη μακροοικονομική ουδετερότητα του χρήματος – να υπόκειται σε συμβατικούς, διαφανείς κανόνες, μεταξύ άλλων να διατηρεί σταθερή την ποσότητα του χρήματος, με τα παραγόμενα αγαθά».

H Ευρώπη εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Όργουελ με το 1984!...

Ένας καινούργιος νόμος που προωθήθηκε προς ψήφιση στην Ισπανία από την γερμανοκρατούμενη ισπανική κυβέρνηση του Ραχόι, για την «προστασία» της δημόσιας ασφάλειας, μας δείχνει με τον πιο εμφανή τρόπο το αδίστακτο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί από εδώ και εμπρός και στην δική μας χώρα η ελευθεροτυπία, η γενικότερη ελευθερία έκφρασης, έντυπη και ηλεκτρονική. Ακόμα και εμείς, αν δεν αλλάξει τίποτα, ίσως σε λίγο καιρό δεν θα μπορούμε να ενημερώνουμε όπως κάνουμε μέχρι σήμερα.

Γράφει η Σουλτάνα Χειλδαδάκη

Για να γίνει κατανοητό σε τι αναφερόμαστε, παραθέτουμε τις διατάξεις αυτού του νέου ευρωπαϊκού νόμου που θα έρθει και στην Ελλάδα, από μια αποκαλυπτική παρουσίαση του γνωστού Αμερικανού δημοσιογράφου ερευνητή, Martin Armstrong, στο ιδιωτικό του μπλογκ The Forecaster.

Γ.Κασιμάτης: Χωρίς αιδώ οι παραβιάσεις του Συντάγματος και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας!

Η ιστορία του Μάη της τετραετίας συνεχίζεται πανομοιότυπα. Η περίφημη (παράνομη και απάνθρωπη) «Συμφωνία» και πάλι δεν επικυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων –ούτε καν τέθηκε σε ψηφοφορία.

Η ανεξάντλητη, όμως, ευρηματικότητα των παρανόμων όλων των εποχών βρήκε ένα νέο και πρωτοφανές εύρημα για τη «δημοκρατική» διακήρυξη της «επιβολής» της: Φορέθηκε η «Συμφωνία» «δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως» επίσημο «καπέλο» στο κεφάλι της Λαϊκής Αντιπροσωπείας, που αποτελεί το ύπατο όργανο αντιπροσώπευσης της Λαϊκής Κυριαρχίας –που δεν υπάρχει πια- και του Προέδρου της Δημοκρατίας, που αποτελεί το ύπατο όργανο έκδοσης και δημοσίευσης των νόμων –που δεν αποφασίζει πια η Ελλάδα.