Από την Δημοκρατία της Βαϊμάρης στην Ελληνική Δημοκρατία

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος ΜΑ, Ph.D

Τα παρακάτω γραφήματα διηγούνται δυο παράλληλες ιστορίες. Την ιστορία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης (Γερμανίας) από 1925 έως το 1935, και την ιστορία της Ελλάδος από το 2004 έως το 2014. 

Η μπλε γραμμή αφόρα στην Γερμανία και η κόκκινη στην Ελλάδα. Κάποιος θα πει, ότι η πολιτική κατάσταση τώρα είναι εντελώς διαφορετική από τότε, και άρα προς τι το εγχείρημα να βγουν συμπεράσματα που θα είναι ίσως λανθασμένα. Ναι, ευτυχώς η πολιτική κατάσταση είναι διαφορετική, αλλά οι οικονομική ομοιότης είναι απελπιστικά εκφοβιστική. 

Οι χρηματοδότες της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας

Οι δημοκρατικά εκλεγμένοι ηγέτες της Ε.Ε δεν είναι τίποτε περισσότερο από μαριονέτες εταιριών οι οποίες κινούν όλα τα πολιτικά νήματα, άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά, ανάλογα με την περίσταση. Τα εταιρικά συμφέροντα που έστησαν την "Εταιρεία Ευρώπη" έχουν δημιουργήσει παράλληλα την δική τους Ομάδα που έχει τον ευφάνταστο τίτλο "Ευρωπαϊκή Στρογγυλή Τράπεζα των Βιομηχάνων".

Γράφει η Θεοδοσία Μπατάλα

 

Για τον ρόλο που παίζει αυτή η Τράπεζα (φανερός χρηματοδότης των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων) είναι η σιωπή των μέσων ενημέρωσης όταν οι "Ιππότες" αυτής της Τράπεζας βρίσκονται πάντα επιτόπου όταν υπάρχει θέμα προς επίλυση ακόμη και πολιτική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το δείπνο εργασίας που διοργάνωσε η κ. Μέρκελ την 1η Ιουνίου του 2015 στην Γερμανική Καγκελαρία για να συζητηθούν δύο μεγάλα ευρωπαϊκά θέματα: Η Συμφωνία για την Ελλάδα και η απειλή αποχώρησης της Μ.Βρετανίας από την Ε.Ε. Στο τραπέζι δεν κάθισαν μόνο 5 άτομα που εκπροσωπούσαν τους Θεσμούς. Κάθισαν και 20 ακόμη. Ήταν οι 20 εκπρόσωποι των 20 πιο ισχυρών λόμπι και βιομηχανιών της Ε.Ε που αποφάσιζαν για την Συμφωνία για την Ελλάδα παρέα με Μέρκελ, Γιούνκερ, Ολάντ, Ντράγκι και ΔΝΤ. 

Παγκόσμιο οικονομικό καθεστώς

Στην περίπτωση της Ελλάδας, δεν πρόκειται για μία σύγκρουση που αφορά την πολιτική λιτότητας – αλλά για μία ευρύτερη μάχη της πολιτικής με τις χρηματαγορές, η έκβαση της οποίας θα καθορίσει το μέλλον ολόκληρου του πλανήτη 

Είναι πια εμφανές ότι, οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις έχουν ελάχιστες δυνατότητες παρέμβασης σε ένα παγκόσμιο «οικονομικό καθεστώς», το οποίο στηρίζεται στη διαχείριση των χρεών – με κυριότερο παράδειγμα την Τρόικα, όπου δεν πρόκειται για μία κυβέρνηση ενός κυρίαρχου κράτους, αλλά για έναν οργανισμό με κυβερνητικές εξουσίες, ο οποίος στελεχώνεται από τα θεσμικά όργανα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής διαχείρισης. 

“Αντάρτικο” κατά της ευρω-δικτατορίας

του system failure

Τώρα που και ο πιο δύσπιστος έχει καταλάβει ότι βιώνουμε έναν αδυσώπητο οικονομικό πόλεμο, θα ήταν μάλλον αφελές να πιστεύει σε "έντιμες συμφωνίες" με τις δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Χρηματοπιστωτικής Δικτατορίας (ΕΧΔ) και της διεθνούς χρηματοπιστωτικής μαφίας. Δεν βρισκόμαστε σε κανονικές συνθήκες, αλλά σε συνθήκες οικονομικού πολέμου και είναι σημαντικό να το συνειδητοποιήσουμε απόλυτα..

Είναι φανερό ότι ο Τσίπρας έχει εντελώς λάθος αντίληψη και προσέγγιση στο όλο ζήτημα. Παρόλο που ο ίδιος παραδέχθηκε το μεγάλο του λάθος κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, φαίνεται να πιστεύει πραγματικά ότι η Ευρώπη μπορεί να αλλάξει και να θυμηθεί την αυθεντική ανθρωπιστική της υπόσταση, με την ταυτόχρονη διατήρηση του ευρώ και της ευρωζώνης. Όπως πολύ σωστά τονίζει συνεχώς και ο Κώστας Λαπαβίτσας, κάτι τέτοιο είναι απλά αδύνατο.