Ο Ερντογάν έχει αποχαιρετίσει τη Δύση, αλλά η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες είναι “σε άρνηση”

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Όσοι έχουν αποφασίσει από καιρό να μελετούν κάθε δήλωση του Ταγίπ Ερντογάν και των στενών συνεργατών του, που τον ακολουθούν στον κατήφορο που έχει πάρει, από καιρό έχουν καταθέσει τις απόψεις τους για την πορεία του μακριά από την Αμερική και τη Δύση.

• Οι μόνοι που αρνούνται να αντιληφθούν αυτή την πραγματικότητα είναι λίγοι γραφειοκράτες στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Στα άλλα μεγάλα κέντρα αποφάσεων γνωρίζουν αυτή την πραγματικότητα και την έχουν αποδειχθεί. Διότι εάν μία χώρα και ένας ηγέτης αποφασίζουν -ορθά η λάθος- για το μέλλον τους είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν μέχρι το τέλος και όπου βγάλει. Δεν κοιτάνε πίσω. Και αυτό το βλέπουμε με τρόμο και στη Βρετανία, η οποία κινδυνεύει με κατάρρευση και αυτό δεν είναι μία απλή κουβέντα: Το ζούμε, το βλέπουμε να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας.

«Παράνοια» στην αγορά ομολόγων: Στα 17 τρισ. η αξία του χρέους με αρνητική απόδοση

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η αξία των χρεογράφων με αρνητική απόδοση θα αυξηθεί περαιτέρω το επόμενο διάστημα 

Η διεθνής αγορά ομολόγων δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως απόλυτα φυσιολογική, με δεδομένο ότι –όπως παρουσιάζεται σε εκτενή ανάλυση του πρακτορείου Bloomberg – η αξία των ομολόγων με αρνητική απόδοση φθάνει, πλέον, στα 17 τρισ. δολάρια.

Το 35% όλων των ομολόγων με αξιολόγηση investment grade διαπραγματεύονται με αρνητική απόδοση, δηλαδή οι επενδυτές θα πρέπει να… πληρώσουν εάν τα κρατήσουν έως και την ωρίμανσή τους.

Bank of America: Πώς οι κεντρικές τράπεζες έχασαν τον έλεγχο της αγοράς, σε ένα γράφημα

Mε τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ και η ΕΚΤ (και σύντομα η Fed) θέλουν να επανεκκινήσουν το QE, το αποτέλεσμα θα είναι απογοητευτικό... για τις αγορές 

Οι κεντρικές τράπεζες έχουν χάσει τον έλεγχο της αγοράς εκτιμάει η αμερικανική επενδυτική τράπεζα Bank of America Merrill Lynch.

Το θέμα της συνάντησης του Jackson Hole το 2019 ήταν, κατ΄ ουσία η εξασθενημένη δύναμη των κεντρικών τραπεζών, η οποία κατά την τελευταία δεκαετία μονοπώλησαν με την πολιτική τους τις αγορές.

ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΛΒΟ (Β’ Μέρος)

Το ερώτημα είναι αν θέλουμε αν διατηρηθεί η ΕΛΒΟ και υπό ποιους όρους. Θα υπάρχουν προσωπικό και προστιθέμενη αξία, απασχόληση και τεχνολογία; Η θα κατακρεουργηθεί και θα εξαρτόμαστε από παραχωρήσει αγορές ή έστω σε αποσπασματική συμμετοχή σε παραγωγή για τα μάτια του κόσμου; Σκοπεύουν κάποιοι να αφοπλίσουν την χώρα και να την κάνουν έρμαιο «προστάτιδων» δυνάμεων και ορέξεων εχθρών, συμβολαίων με δωροδοκίες και άλλα; Όπως όταν η Τρόικα απαιτούσε στα πρώτα χρόνια των μνημονίων να κλείσουν οι αμυντικές βιομηχανίες και όπως πρόσφατα υποστήριξε και το πρώην στέλεχος του ΔΝΤ και σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, η κυρία Μιράντα Ξαφά; Τέλος, η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι αποικία τουρισμού ή χρέους της Ευρώπης – ενώ το εκπαιδευμένο προσωπικό της, οι νέοι επιστήμονες για να μείνουν, δεν φτάνουν παχιά λόγια για αλληλεγγύη που εξαντλούνται σε μνημόνια ή σε θέσεις στο Δημόσιο, στον τουρισμό, στα logistics και στους αγωγούς! Χρειάζονται δουλειές αν όχι ανάλογα υψηλών αποδοχών με την Ευρώπη ή με τις ΗΠΑ, τουλάχιστον στο αντικείμενό τους – ώστε να χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους για να παράγουν προστιθέμενη αξία και πρόοδο στην κοινωνία, με την ικανοποίηση της αυτοπραγμάτωσης που αυτό συνεπάγεται! Η πατρίδα μας χρειάζεται ένα όραμα, ένα σχέδιο και μια ελπίδα, ένα φως στο τούνελ – αντί μεγάλα λόγια, φτιασίδια και φιέστες 2021 για μια ανεξαρτησία που έχει χαθεί και για την οποία εταιρίες σαν την ΕΛΒΟ αποτελούν μια εμπράγματη εγγύηση!