Γερμανικά αίσχη κατά της Ελλάδας

Άκρως προσβλητικό το σκεπτικό του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου! Aνοίγει τον δρόμο για την απέλαση εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στη χώρα μας, επειδή «έχουν τη δυνατότητα να βγάζουν λεφτά μέσω αδήλωτης εργασίας»

 

Την απόφαση του γερμανικού Ομοσπονδιακού Διοικητικού Δικαστηρίου, που ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για την «επιστροφή» χιλιάδων μεταναστών στην Ελλάδα, αποκάλυψε πρωτοσέλιδα τη Μ. Παρασκευή η «δημοκρατία». Ωστόσο τα ψιλά γράμματα της απόφασης, που φέρνει σήμερα στο φως της (ελληνικής) δημοσιότητας η στήλη, δεν προκαλούν μόνο ανατριχίλα, αλλά αποτελούν και πραγματικό κόλαφο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία επί του παρόντος παριστάνει ότι δεν είδε και δεν άκουσε τίποτε για την εξέλιξη αυτή…

• Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη, εφημερίδα «δημοκρατία»

Καταρχάς είναι εντυπωσιακός ο αριθμός που αφορά δυνάμει αυτή η πιλοτική απόφαση για τις περιπτώσεις «δευτερογενούς μετανάστευσης». Σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτει η γερμανική εφημερίδα «TAZ», μόνο κατά τη διάρκεια του 2024 «περίπου 25.000 αναγνωρισμένοι πρόσφυγες ήρθαν στη Γερμανία από την Ελλάδα». Υπολογίζοντας επομένως και τις προηγούμενες χρονιές, μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες που μπαίνουν στη σειρά για να σταλούν πίσω στη χώρα μας…

 

Ο “Πόλεμος της Μπανάνας” (1993) – ΗΠΑ κατά ΕΕ

Μετά το 1990 η μέση ετήσια κατανάλωση μπανάνας στην ΕΕ αυξάνεται απότομα, φθάνοντας τα 2,5 δισ. τόνους, με το 7% αυτής της ομολογουμένως τεράστιας ποσότητας να προέρχεται από τις φυτείες της Καραϊβικής, μία γεωγραφική ζώνη που κάποτε τελούσε υπό καθεστώς αποικιοκρατίας διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών.

 

Το μεγαλύτερο ποσοστό (75%) προέρχεται από φυτείες της Λατινικής Αμερικής, οι οποίες ελέγχονται από πολυεθνικά μεγαθήρια, κινούμενα από αμερικανικά συμφέροντα. Με αφετηρία το 1975, οι Ευρωπαίοι συμφωνούν σε μία ελαστική ποσόστωση εισαγωγών μπανάνας από χώρες της Καραϊβικής που τους επιτρέπει ουσιαστικά να εξάγουν όσες ποσότητες επιθυμούν, υιοθετώντας μία εξαγωγική πολιτική, που, όπως ελπίζουν οι Ευρωπαίοι, θα επιτρέψει στις χώρες αυτές να επιτύχουν μία βιώσιμη ανάπτυξη, χωρίς να εξαρτώνται από εξωτερική οικονομική συνδρομή.

 

Η αυθαιρεσία εις βάρος των πολιτών συνεχίζεται - Τα funds χρεώνουν ό,τι θέλουν χωρίς να έχουν τις συμβάσεις δανείων

Οι διαταγές πληρωμών βγαίνουν μόνο με τραπεζικούς λογαριασμούς και τη διεύθυνση κατοικίας 

 

Στην εποχή των Μνημονίων ζουν χιλιάδες δανειολήπτες καθώς αντιμετωπίζονται ως «όμηροι» των funds που διαχειρίζονται κόκκινα δάνεια, τα οποία όμως διαχειρίζονται servicers με έδρα την Αθήνα ενώ οι εντολοδόχοι βρίσκονται σε χώρες όπως είναι η Ιρλανδία και σε άλλους φορολογικούς παραδείσους.

 
Δανειολήπτες με επιστολές τους προς το bankingnews αποκαλύπτουν ότι είναι έρμαιο των funds παρότι δεν διαθέτουν όλα τα απαραίτητα έγγραφα που να δικαιολογούν το ύψος του χρέους όπως και τις χρεώσεις από τα πανωτόκια της εξόφλησης.