Στη χώρα μας υπάρχει μια "αδυναμία" του νομικού και φορολογικού μας συστήματος. Το σύστημα παριστάνει ότι ΔΕΝ μπορεί να διαχωρίσει την φοροδιαφυγή κάποιου που δούλεψε και έφτιαξε μια τουαλέτα αλλά δεν έκοψε απόδειξη όταν πληρώθηκε, από την εγκληματική πράξη κάποιου που πήρε μίζα για να βλάψει το δημόσιο συμφέρον ωφελώντας κάποιον τρίτο.
Έτσι εξισώνονται οι μικροαπατεώνες με τους εγκληματίες, και το κράτος προσπαθεί μετά, αποσπασματικά μόνο, να... πατάξει τις «εγκληματικές» πράξεις.
Στα κράτη δικαίου ο φοροφυγάς όταν πιαστεί, πληρώνει το φόρο και το πρόστιμο που του αναλογεί, ενώ ο εγκληματίας τιμωρείται ποινικά και το οικονομικό προϊόν του εγκλήματος κατάσχεται. Στη χώρα μας ίσχυσε μόνο το πρώτο: