MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

H Ελληνική "Δικαιοσύνη" εχθρός του λαού - Η απόφαση για τα αναδρομικά των βουλευτών

Του Γιάννη Αποστολίδη*

Οι σκέψεις που ακολουθούν γράφονται λήγοντος του παράξενου έτους 2015 και έχουν αφορμή την επιδίκαση αναδρομικών στους συνταξιούχους βουλευτές.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η ελληνική δήθεν Δικαιοσύνη, δηλαδή η συντεχνία των δικαστών και των εισαγγελέων, που ευθύνεται κυρίως αυτή για την οικτρή κατάσταση της Χώρας μας, μένει στο απυρόβλητο ενώ βρίσκεται πίσω και από αυτήν την σκανδαλώδη διεκδίκηση αναδρομικών από τους συνταξιούχους βουλευτές, αφού η υπόθεση αυτή έχει τη νομική ρίζα της στα αναδρομικά που πήραν εκβιαστικά οι δικαστικοί το 2008, σε εφαρμογή της αριθμ. 13/2006 απόφασης του Μισθοδικείου, της πιο βρώμικης από καταβολής της ελληνικής Δικαιοσύνης.

Το έμμεσο μήνυμα προς το 99%

του system failure

Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, αν όχι απίστευτο, το γεγονός ότι οι άνθρωποι αποδέχονται παθητικά, χωρίς κανένα ίχνος έκπληξης, πράγματα που στο παρελθόν θα τα θεωρούσαν απαράδεκτα και εξωφρενικά. Μερικά πράγματα θεωρούνται σήμερα τόσο κοινά, που δεν μπαίνουν στον κόπο να τα συζητήσουν περισσότερο. Παράδειγμα: οι μαζικές παρακολουθήσεις πολιτών από κυβερνητικές υπηρεσίες.

Ο Ελληνας συνεχίζει να υπάρχει και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για κάποιους

Πέρασε καιρός.

Αλλά θέλω να πω έναν λόγο. Νομίζω οτι αφορά τους εξουσιαστές. Εδώ και έξω από δω. Αλλά και τους αντι-εξουσιαστές. Κι έχει να κάνει με το σε τι κατάσταση είναι τώρα ο Ελληνας.

Χάλια είναι. Το γνωρίζουμε όλοι. Είναι φοβισμένος και μουδιασμένος. Ζαρωμένος στη γωνία του. Είναι νικημένος για άλλη μια φορά.

Τον Ελληνα τον νίκησαν οι εχθροί του. Τον νίκησαν και οι «φίλοι» του. Οι ίδιοι οι «πρόμαχοί» του. Που εκείνος με τα χεράκια του τους όρισε προμάχους. Οι πρόμαχοί του τον πούλησαν για δούλο. Στεγνά. «Πέντε κρίκοι ένα τάληρο».