Το λέμε συνεχώς ότι το δικό μας πολιτικό σύστημα της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας, είναι θεατρικό.
Δηλαδή αφενός τα διάφορα μέρη του (κόμματα) δεν εκφράζουν κοινωνικές τάξεις και συγκρουόμενα κοινωνικά συμφέροντα, αφετέρου όλα τα κόμματα αγωνίζονται για την ανάληψη της διαχείρισης του συστήματος (δηλαδή για την ανάληψη της εξουσίας μέσα στο σύστημα) και όχι για την αλλαγή του. Με βάση τα δεδομένα αυτά, τα κόμματα παίζουν θέατρο και επικοινωνιακά παιχνίδια απέναντι στο λαό, προκειμένου να τον διαιρούν σε κομματικές στάνες.