MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Σάββατο 7 Ιουλίου 2018

Διασπορά ψεύτικων ελπίδων

Χωρίς την ονομαστική διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του δημοσίου χρέους η Ελλάδα θα καταστραφεί εντελώς αλλάζοντας παράλληλα ιδιοκτήτες, ενώ θα διακινδυνεύσει ακόμη και να χαθεί ως Έθνος – οπότε όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν με τα παραισθησιογόνα που διατηρούν τους ανθρώπους σε μία ελπιδοφόρα αποχαύνωση, για να μην συνειδητοποιούν που οδηγούνται.

«Πρέπει να έχουν αντιληφθεί πια όλοι οι Έλληνες ότι, οι «Τρόικες» θα μας ζητούν 2 € μέτρα, για να μας δανείσουν με τόκο 1 € – ενώ την ίδια στιγμή θα μας κλέβουν 4 € με διάφορους τρόπους, όπως τελευταία με τις τράπεζες και με τα αεροδρόμια, χωρίς να το παίρνουμε καν είδηση. Επίσης πως τα μνημόνια παράγουν μαζικά ανέργους, οδύνη, φτώχεια και εξαθλιωμένους υποψηφίους για τις φυλακές – ενώ θα συνεχίζονται επ’ άπειρον όσο δεν αντιδράει κανένας».

Τα 600 δις € της Ελλάδας και το σιωπηλό bank run της Ιταλίας

Ενώ συνεχίζεται η πορεία μας προς το χάος, με τα πολιτικά κόμματα να ενδιαφέρονται μόνο για τις μεταξύ τους ανόητες διαμάχες, ο τραπεζικός τομέας της γειτονικής μας χώρας, μεγέθους 4 τρις €, κινδυνεύει να καταρρεύσει.

Επικαιρότητα

Με την Ελλάδα δεν έχει νόημα να ασχολείται πια κανείς, αφού αυτά που συμβαίνουν είναι κάτι περισσότερο από κωμικοτραγικά – ενώ φυσικά το δημόσιο χρέος της είναι εξαιρετικά μη βιώσιμο, εάν δεν θέλει κανείς να εθελοτυφλεί. Ειδικότερα, εάν στα 343,5 δις € που ήταν στα τέλη Μαρτίου προστεθούν τα 15 δις € της τελευταίας δόσης της τρίτης δανειακής σύμβασης, καθώς επίσης τα 45,9 δις € που οφείλονται στο σύστημα Target 2 της ΕΚΤ, τότε θα φτάσει στο εξωπραγματικό ποσόν των 404,4 δις € – το οποίο αντιστοιχεί στο 227,6% του ΑΕΠ του 2017 (177,7 δις €)! Το εξωτερικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, είναι βέβαια υψηλότερο, ενώ το κόκκινο ιδιωτικό απέναντι στο κράτος, στις τράπεζες και στα ασφαλιστικά ταμεία είναι εκτός ελέγχου – έχοντας υπερβεί το 130% του ΑΕΠ.