Η παγίδα των μνημονίων

Είναι αδύνατον να υπάρχουν Έλληνες που πιστεύουν πως η πολιτική της συνεχούς αύξησης των φόρων, καθώς επίσης της μείωσης των εισοδημάτων, χωρίς διαγραφή και χωρίς μέτρα ανάπτυξης, θα μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση.

«Τα λάθη σίγουρα είναι ανθρώπινα, ενώ κανένας δεν είναι αλάνθαστος. Χαρακτηριστικό βέβαια όλων όσων κάνουν μεγάλα λάθη με σοβαρές επιπτώσεις είναι το ότι, είτε προσπαθούν να βγάλουν τους πάντες τρελούς είτε, σε ελάχιστες περιπτώσεις, να τα παραδέχονται – προσπαθώντας πραγματικά μετανιωμένοι να τα διορθώσουν. 

Οι στημένες εκλογές για την… πάνδημη έγκριση των μνημονίων μετά το ΟΧΙ του 61%

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Το συστηματικό και έντεχνα προετοιμασμένο μακρόπνοο σχέδιο των ξένων ελίτ (Υπερεθνική Ελίτ και η Ευρωπαϊκή συνιστώσα της), σε αγαστή σύμπνοια με τη ντόπια ελίτ, για τη Μεξικανοποίηση της χώρας και την πλήρη υποταγή του Ελληνικού λαού (που τόλμησε πάλι πρόσφατα ν’ αντισταθεί στα σχέδια τους ― όπως φάνηκε με το 61% του «ΟΧΙ» στα μνημόνια του Ιούλη) είχε αρχίσει να υλοποιείται πολύ νωρίτερα.

Η γενική επίθεση των ελίτ εκδηλώθηκε ήδη από την αρχή της πρώτης δεκαετίας αυτού του αιώνα, όταν εξαπατήθηκε ο Ελληνικός λαός να ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ του «εκσυγχρονιστή» Σημιτούλη. Ένα κόμμα, που ήδη από τη δεκαετία του ‘80, είχε δείξει τι πραγματικό ρόλο έπαιζε, όταν «ξέχασε» τις δεσμεύσεις του ιδρυτού του να βγάλει την Ελλάδα από την ΕΕ και ΝΑΤΟ ― «το ίδιο συνδικάτο».

Την πατρίδα σου, θέλουν να την παραδόσεις εσύ ο ίδιος!

Μήπως εξακολουθείς ακόμα να θυμάσαι; 

Γράφει ο Δημήτρης. Βουλγαρίδης 

Πραγματικά είναι τραγικό όταν καθημερινά βλέπουμε πολιτικούς, δημοσιογράφους και διάφορους άλλους διαμορφωτές της κοινής γνώμης να προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπροστά μας έχουμε άλλη μία συνηθισμένη εκλογική αναμέτρηση, στην οποία συγκρούονται κόμματα, προγράμματα και πολιτικές.

Συγχρόνως είναι αστείο όταν υπάρχουν πολίτες που πιστεύουν ότι υπάρχουν κόμματα που μπορούν να εφαρμόσουν μνημόνιο με συμπάθεια. Όταν τα μνημόνια, δεν είναι απλές συμφωνίες, αλλά τρόπος επιβολής κατοχής, είναι ξεκαρδιστικό όταν κάποιοι πιστεύουν, ότι μπορεί να υπάρξει ολίγον κατοχή, κατά το «ολίγον έγκυος».