MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Η διεθνής διαφθορά

Οι Πολίτες καλούνται να αναπληρώσουν τις κλοπές των διεφθαρμένων πολιτικών, των πολυεθνικών και των τραπεζών - με τους συνεχώς υψηλότερους φόρους, με τις μειώσεις των μισθών τους, καθώς επίσης με τον περιορισμό του κοινωνικού κράτους.

Είναι προφανές το δυστύχημα στην Ελλάδα, σύμφωνα με το οποίο αυτό που ουσιαστικά «παράγει πλούτο», τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, είναι η διαφθορά - μη αναλύοντας στο κείμενο μου τη διαπλοκή, η οποία επίσης παράγει πλούτο, με έναν διαφορετικό όμως τρόπο. 

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΥΠΟΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

«Για εμάς, όχι μόνο ένα τζαμί, αλλά και η μουσουλμανική, η οθωμανική κληρονομιά στην Ελλάδα είναι μέρος της εθνικής μας κληρονομιάς και ως πρώην υπουργός Πολιτισμού είμαι σε θέση να επαναλάβω πως η αναστήλωση και η προβολή των οθωμανικών και μουσουλμανικών μνημείων στην ελληνική επικράτεια είναι μεγάλο πλεονέκτημα, όχι μόνο για την πολιτιστική πολιτική μας και την πολιτιστική κληρονομιά μας, αλλά και για την τουριστική βιομηχανία μας». 

ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ Η... ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ»

Στο ίδιο... έργο θεατές οι Έλληνες πολίτες, παρακολουθούν άναυδοι το θέατρο «σκιών» της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, να αφήνει στην άκρη τους πανηγυρισμούς και τις κόκκινες γραμμές 

Αντιμέτωπο με τη σαφή διάθεση των στελεχών της τρόικας να μην προβούν σε ουδεμία, μείζονος τουλάχιστον σημασίας, παραχώρηση πορεύεται το Μέγαρο Μαξίμου κατά τη... σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές. 

Απαιτώντας περισσότερο αίμα από μια κατεστραμμένη χώρα. Γιατί επιμένουν και γιατί τώρα

του system failure

Οι τελευταίες διαπραγματεύσεις μεταξύ των αξιωματούχων της Ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας στο Παρίσι κατέληξαν, εν μέρει, σε αδιέξοδο, ή αυτή ήταν τουλάχιστον η εικόνα που ήθελαν να περάσουν τα συστημικά μίντια στην Ελλάδα.

Η σκληρή στάση της τρόικας απέναντι στην Ελλάδα, με το ΔΝΤ να παίζει πάλι το ρόλο του πιο σκληρού, έχει δύο βασικούς στόχους. Ο πρώτος στόχος είναι να βοηθήσει την κυβέρνηση να βγάλει την εικόνα προς τους ψηφοφόρους ότι δήθεν διαπραγματεύεται και ότι αντιστέκεται σε ορισμένες απαιτήσεις των δανειστών.

Αξίζει τόσος ανθρώπινος πόνος;

Η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού ακούει τον όρο Τρόικα και δανειστές, και νομίζει ότι είναι κάτι το απρόσωπο, ότι απλώς μας επιβάλουν μέτρα, λαμβάνουν κάποια χρήματα και μας αφήνουν στην ησυχία μας. Η αλήθεια είναι πολύ πέρα από αυτή την απλοϊκή εικόνα. 

Ενδεικτικά και μόνο αναφέρουμε ότι βάσει της Εισηγητικής Έκθεσης «Απολογισμού και Ισολογισμού για το 2013» (μπορείτε να την βρείτε όλη την έκθεση από την σελίδα της Βουλής των Ελλήνων εδώ http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c8827c35-4399-4fbb-8ea6-aebdc768f4f7/9069222.pdf ) που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2014, στη σελίδα 30 αναφέρετε ότι η Ελλάδα πλήρωσε μόνο για το 2013 69.4 δις ευρώ προς τους δανειστές μας. 

Ο ξένος παράγοντας δεν ενδιαφέρεται για το τι λέει ο Σαμαράς και ο Τσίπρας

Η προοπτική μιας πολιτικής λύσης στη διένεξή μας με την τρόικα είναι το επιθυμητό, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μοιάζει να είναι και το πιο πιθανό σενάριο.

Οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες επιμένουν ότι η στάση της τρόικας θα εξακολουθήσει να είναι αταλάντευτα σκληρή, μέχρι να πετύχουν τον πολιτικό τους στόχο, ο οποίος είναι η υπογραφή όλων των πολιτικών δυνάμεων σε ένα νέο πρόγραμμα. Μακάρι να έχουμε άδικο! Αλλά εκείνο που σήμερα φαίνεται πιο πιθανό είναι το αδιέξοδο...