Ο θάνατος της συλλογικότητας

Μέσα από τους ανθρώπους έχει αναδυθεί ένα αίσθημα αδυναμίας, το οποίο αποτελεί μία έκφραση της αλλοτρίωσης, της αποξένωσης της συνείδησης από όλα όσα συμβαίνουν – κάτι που θεωρείται ως η μεγαλύτερη νίκη της Ολιγαρχίας. Δεν είναι λοιπόν πια σε θέση να κατανοήσουν πως δεν υπάρχει αδυναμία στις Δημοκρατίες – ότι όλες οι δομές που έχουν επιβληθεί βίαια μπορούν να καταργηθούν, με έναν νόμιμο και συνταγματικό τρόπο, ειρηνικά και δημοκρατικά.

«Ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, ένας από τους πλουσιότερους τότε ανθρώπους του κόσμου (1937), είχε πει πως το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα δημιουργεί χρήματα από το πουθενά – ενώ η συγκεκριμένη διαδικασία είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή εφεύρεση στην ιστορία της ανθρωπότητας. 

Πετρέλαιο: H θεωρία "peak oil"

(Αναδημοσίευση παλαιότερου άρθρου)
 

Η θεωρία peak oil είναι με απλά λόγια η εκτίμηση ότι η παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου θα αγγίξει σύντομα το σημείο κορύφωσής της.

Αλλά ας κάνουμε μια ιστορική ανασκόπηση του θέματος:

Η θεωρία " peak oil " διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον γεωλόγο Μάριον Κινγκ Χάμπερτ (M. K. Hubbert), ο οποίος, το 1956, προέβη στην εκτίμηση ότι η παραγωγή πετρελαίου στις ΗΠΑ θα αγγίξει το σημείο κορύφωσής της μεταξύ 1965 και 1970 και έπειτα θα ακολουθούσε πτωτική καμπύλη, γνωστή τώρα ως η καμπύλη του Χάμπερτ.

Ιδού γιατί «σφάζονται» για τα πετρέλαια Ελλάδας και Κύπρου: Τελειώνουν τα αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου της Σ.Αραβίας

«Στέρεψε» η Σαουδική Αραβία από φυσικά αποθέματα αερίου και πετρελαίου και όλοι έχουν στραμμένα τα μάτια τους στα μεγάλα και υποσχόμενα κοιτάσματα της Ελλάδας και της Κύπρου. 

Εδώ και χρόνια γίνονται προσπάθειες να αποκαλυφθεί η ποσότητα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου που διαθέτει η Σαουδική Αραβία. Τα νέα μαθεύτηκαν! 

Το μεγαλύτερο συμβατικό πετρελαϊκό πεδίο στον κόσμο, το Ghawar της Σαουδικής Αραβίας, μπορεί να παράγει πολύ λιγότερο από ό,τι πίστευαν οι ειδικοί, αναφέρει σε δημοσίευμά του το Bloomberg. 

ΕΡΕΥΝΑ: Η γνώμη των Ευρωπαίων για την ΕΕ.

Η πρόθεση ψήφου στις ευρωεκλογές είναι ενθαρρυντική: Το 68% των πολιτών των κρατών μελών της ΕΕ σκοπεύουν να λάβουν οπωσδήποτε μέρος στις ευρωπαϊκές εκλογές το Μάιο. Σε τέσσερις χώρες, μάλιστα, το ποσοστό της πρόθεσης για συμμετοχή ξεπερνά το 70%. Πρόκειται για την Ιταλία (77%), τη Δανία (76%), τη Γερμανία (73%) και την Ελλάδα (70,8%). Διαφορετική είναι η εικόνα σε ό,τι αφορά το βασικό κριτήριο με το οποίο θα ψηφίσουν οι ευρωπαίοι πολίτες. Στην πλειοψηφία τους φαίνεται να κάνουν την επιλογή τους με σκοπό να τιμωρήσουν ένα συγκεκριμένο κόμμα, δηλαδή ψηφίζουν το κόμμα «Β» όχι επειδή είναι οπαδοί του, αλλά επειδή αισθάνονται απογοητευμένοι από το κόμμα «Α».

Προτεκτοράτο η «Ωραία Ελλάς»

Εδώ που μάθαμε τα χρόνια μας να φταίνε

Κι όλοι οι γειτόνοι να ζητάνε μερτικό

Παίξε το τζόγο σου και βρίσε τους καϋμένε

Με λεξιλόγιο πολύ ελληνικό.

(Από το τραγούδι «η εθνική μας μοναξιά» με τον Δημήτρη Μητροπάνο. Μουσική Μάριος Τόκας, στιχουργός Φ. Γράψας).

Τρεις φορές, ιστορικά σημαντικές, έχουμε ξεσηκωθεί οι Έλληνες για ελευθερία και ανεξαρτησία και άπειρες άλλες πιο μικρές. Δεν μας έλειψε η διάθεση και το κουράγιο κι ας λένε ότι έχουμε βουλιάξει στους καναπέδες. Αλλά καμία δεν ολοκλήρωσε τους σκοπούς της. Η πρώτη και ασφαλώς η πιο σημαντική ήταν το 1821, αλλά και οι άλλες δυο δεν υστέρησαν. Η μία υπό τον Βενιζέλο διπλασίασε την Ελλάδα, αλλά εξόκειλε στη Μ. Ασία.

Στο τόξο Αιγαίο-Κύπρος-Ισραήλ το γεωπολιτικό σύνορο της Δύσης

Αν και οι Αμερικανοί δεν θέλουν να χάσουν την Τουρκία, έχουν πλέον πεισθεί πως με τον Ερντογάν στο τιμόνι της γειτονικής χώρας δεν πρόκειται οι διμερείς σχέσεις να επανέλθουν σε ανεκτό για την Ουάσιγκτον σημείο. Το ίδιο ισχύει και για τους Ευρωπαίους. Αν και τυπικώς δεν έχει αλλάξει τίποτα, ουσιαστικά η Δύση επιδίδεται ολοένα και περισσότερο σε μία τακτική πλαγιοκοπήσεων, οι οποία έχει στόχο την αποσταθεροποίηση του καθεστώτος και ειδικότερα την πολιτική εξουδετέρωση του ίδιου του Τούρκου προέδρου.