Ιταλία: «Δημοψήφισμα ανάμεσα στην Ευρώπη των ελίτ και των λαών οι επόμενες Ευρωεκλογές»

Στις Ευρωεκλογές του 2019 αναφέρθηκε ο ιταλός υπουργός Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι κατά την άφιξή του στην ετήσια κομματική γιορτή της Λέγκας, στην τοποθεσία Ποντίντα της Βόρειας Ιταλίας.

«Οι Ευρωεκλογές του 2019 θα είναι δημοψήφισμα ανάμεσα στην Ευρώπη των ελίτ, των τραπεζών, της χρηματοοικονομικής ισχύος, της μετανάστευσης, της εποχικής εργασίας από την μία, και της Ευρώπης των λαών και της εργασίας, από την άλλη. Πιστεύω ότι θα είμαστε πλειοψηφία», τόνισε ο γραμματέας της Λέγκας.

Η επιδείνωση της νομισματικής καταιγίδας

Ορισμένοι υποψιάζονται πως η Κίνα δεν συγκρατεί την πτώση του γουάν, επειδή θέλει να χρησιμοποιήσει το νόμισμα ως αντιστάθμισμα στους δασμούς που της επιβάλλουν οι Η.Π.Α. – πως απαντάει δηλαδή στον εμπορικό πόλεμο των Η.Π.Α. με έναν συνδυασμό εμπορικού και νομισματικού πολέμου 

Επενδύσεις & Αγορές 

Ενώ ο πληθωρισμός στην Τουρκία έχει υπερβεί το 15% λόγω της κατάρρευσης του νομίσματος της, όπως επίσης της Αργεντινής και της Βραζιλίας, το κύμα της υποτίμησης απέναντι στο δολάριο που ισχυροποιείται συνεχώς έφτασε στην Κίνα – η οποία οφείλουμε να γνωρίσουμε πως αποτελεί τη σημαντικότερη εξαγωγική αγορά της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, σε αντίθεση με την Ιαπωνία που έχει μεγαλύτερη διασπορά (τα δύο από τα πέντε αυτοκίνητα που παρήγαγε η Volkswagen οδηγήθηκαν στην Κίνα, της Audi το ένα από τα τρία, της BMW το ένα από τα τέσσερα και της Mercedes το ένα από τα πέντε – γράφημα με τα μερίδια αγοράς των αυτοκινήτων στην Κίνα). 

Η διαδικασία δημιουργίας του 4ου Ράιχ

Ενώ η Γερμανία προσπαθεί να ξεφύγει από την παγίδα του δανεισμού και των ομολόγων, για να είναι σε θέση να πετύχει το στόχο της κυριαρχίας της στην Ευρώπη, η Ιταλία χάνει πολύτιμο χρόνο που δεν έχει στη διάθεση της – κινδυνεύοντας να εγκλωβιστεί όπως η Ελλάδα, η οποία έχει μία τελευταία ευκαιρία για να μην καταστραφεί εντελώς.

Ανάλυση 

Από εκείνη τη χρονική στιγμή και μετά που το παγκόσμιο χρέος συνέχισε να αυξάνεται, μεταξύ άλλων λόγω των ενέσεων ρευστότητας των κεντρικών τραπεζών, οι αγορές είναι πλέον κυρίαρχες – επιβάλλοντας αυτά που θέλουν δικτατορικά στα κράτη. Η χώρα πάντως που σίγουρα το έχει καταλάβει, εκμεταλλευόμενη όσο μπορεί την ηγεμονική θέση της στην Ευρωζώνη για να απομυζεί αχόρταγα τους εταίρους της, είναι η Γερμανία – η οποία προσπαθεί με τα τερατώδη κέρδη της από το ευρώ να μειώσει τα χρέη της, αδιαφορώντας για την κατάρρευση των υποδομών της, με την έννοια πως έχει περιορίσει τις δημόσιες επενδύσεις της σε μεγάλο βαθμό.