Η Eποχή της Aνοησίας – H Bουλή των Φαυλοτήτων

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

Το 2018 τελείωσε και το 2019 προοιωνίζεται συνταρακτικό και με μεγάλες αλλαγές ιδιαίτερα στο πολιτικό σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν γνωρίζω κατά πόσο οι αλλαγές αυτές θα είναι καλύτερες για την πλειοψηφία των ανθρώπων ή όχι. Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε παρακμή πάρα πολλά χρόνια τώρα. Ο Χέρμπερτ Ρηντ ήδη από το 1940 έγραψε κάτι που το βρίσκω απόλυτα επίκαιρο. «Η σημερινή Βουλή των Κοινοτήτων μας έχει πέσει κάτω και από μετριότητα, σε ένα απόλυτο μηδέν χυδαιότητας και ανικανότητας. Βουλή των Φαυλοτήτων θα έπρεπε να λέγεται. Το λέω αυτό θυμούμενος όλα όσα έλεγε ο Μπέιτζχοτ προς υπεράσπιση της βλακείας στα υψηλά αξιώματα. Όμως ο νεότερος πολιτικός δεν είναι βλάκας: είναι μια τερατώδης μορφή που μοιάζει να το έχει σκάσει από κάποιο τσίρκο, και αναδίδει την απαίσια αύρα του κλόουν».

Η τέλεια καταιγίδα πλησιάζει στις αγορές – Μπαράζ profit warning στην Wall, επιβράδυνση στην Ευρώπη, απροετοίμαστη η Ελλάδα

Η τέλεια διεθνής καταιγίδα βρίσκει την Ελλάδα απροετοίμαστη.

Τις τελευταίες εβδομάδες βρίσκεται σε εξέλιξη ένα άκρως ενδιαφέρον sell off στις αγορές με επίκεντρο την Wall Street και την Ευρώπη (κυρίως τον Γερμανικό DAX).

Ήδη στην Wall Street οι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι έχουν ξεκινήσει τις αρνητικές αναθεωρήσεις, τις επί τα χείρω αναθεωρήσεις για τους κύριους χρηματιστηριακούς δείκτες τον S&P 500 και τον Dow Jones.

Η Citigroup υποβάθμισε την τιμή στόχο για το 2019 για τον S&P 500 από τις 3100 μονάδες στις 2850 μονάδες και για τον Dow Jones στις 26.000 μονάδες από 28.100 μονάδες.

Θα ακολουθήσουν και άλλες αναθεωρήσεις.

Ο πόλεμος εναντίον της ΔΕΗ

Η Κομισιόν έχει θέσει ως υποχρέωση της ΔΕΗ την απώλεια του 50% των εσόδων της – κάτι που εφόσον συνέβαινε σε οποιαδήποτε εταιρεία, το να χάσει δηλαδή το 50% του τζίρου της παραμένοντας με τα ίδια χρέη, καθώς επίσης ασκώντας κοινωνική πολιτική (τα χρέη των πελατών της ΔΕΗ έχουν φτάσει στα 3 δις € ενώ δεν της επιτρέπεται ουσιαστικά η λήψη αυστηρών μέτρων είσπραξης τους για κοινωνικούς λόγους), θα την οδηγούσε σε χρόνο μηδέν στη χρεοκοπία. Με στόχο τώρα την υφαρπαγή των καλύτερων πελατών της ΔΕΗ, έχει ξεσπάσει ένας πόλεμος τιμών και προσφορών από ιδιώτες – χωρίς κανένας να καταλαβαίνει πώς είναι δυνατόν να καλύπτουν το κόστος τους και ποιός τους ελέγχει. 

Ρεσιτάλ χειραγώγησης και ανοησίας

Εάν η πατρίδα μας είχε μία μόνο εταιρεία, όπως τη Novartis, αξίας 190 δις €, θα μπορούσε πουλώντας την να εξοφλήσει πάνω από το 50% των χρεών της – όχι να εξευτελίζεται ακόμη μία φορά, με τους πολιτικούς της να κατηγορούνται για εκβιασμό (ΣΥΡΙΖΑ) ή δωροδοκία (ΝΔ) και τους δεκάδες περισπούδαστους δημοσιογράφους να ισχυρίζονται πως πρόκειται για σκευωρία, σαν να μην υπήρξε ποτέ διαφθορά στην Ελλάδα!

Επικαιρότητα 

Πριν προλάβει να ξεκινήσει ένα από τα δυσκολότερα έτη στην ιστορία της Ελλάδας, με βάση τις προβλέψεις για την οικονομία της, για την Ευρώπη και για τον υπόλοιπο πλανήτη που βαδίζει ολοταχώς προς την επόμενη κρίση, με χρέη μεγαλύτερα από ποτέ, με τεράστιες εισοδηματικές ανισότητες και με εκρηκτικές φούσκες, εμφανίζεται ξανά στους τηλεοπτικούς δέκτες το σκάνδαλο Novartis – από κάποιον προστατευόμενο μάρτυρα που επέλεξε έναν φιλικό προς την αξιωματική αντιπολίτευση σταθμό (αφού όμως του απαγορεύθηκε η έξοδος από τη χώρα), για να δηλώσει ότι προσπαθούσε, η κυβέρνηση προφανώς, να τον αναγκάσει να ενοχοποιήσει ένα πρώην πρωθυπουργό, έναν πρώην υπουργό, καθώς επίσης τον νυν διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας! 

Ο ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ ΓΕΝΝΑ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

Το μειονέκτημα του κοινοβουλευτικού συστήματος (και ειδικά όταν αυτό δεν περιέχει λαϊκές δικλείδες ασφαλείας, όπως στην Ελλάδα) είναι ότι γεννά τον ατομικισμό στην κορυφή της πολιτικής εξουσίας, παρέχοντας ατομική ηδονή κατά την άσκηση της εξουσίας και την απόλαυση των προνομίων της, ενώ ταυτόχρονα «σκοτώνει» τον πολίτη στη βάση της κοινωνίας και τον μετατρέπει σε έναν ατομοκεντρικό μαζάνθρωπο.

Το αποτέλεσμα του μειονεκτήματος αυτού είναι ότι οδηγεί, τον μεν πολιτικό σε απόλυτη εξάρτηση από εξωθεσμικές, κυρίως οικονομικές, δυνάμεις που του εξασφαλίζουν παραμονή στην εξουσία, το δε άτομο σε αναζήτηση μιας μαζικής οντότητας εντός της οποίας θα αισθανθεί ασφάλεια.