Ερχεται θύελλα για το Σκοπιανό: Σε όλη την Ελλάδα συλλαλητήρια (και ίσως όχι μόνο...)

Την μεγαλύτερη κρίση, πολύ μεγαλύτερη και από αυτή των capital controls θα αντιμετωπίσει το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση, με αφορμή την προσπάθειά της να ικανοποιήσει, βασικά τις ΗΠΑ και δευτερευόντως την ΕΕ και να «κλείσει» χωρίς εγγυήσεις για την αλλαγή των αλυτρωτικών διατάξεων του σκοπιανού Συντάγματος, το Σκοπιανό, προκειμένου τα Σκόπια να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ.

Στη Βουλή, μπορεί να βρουν πλειοψηφία (οι ψήφοι του Ποταμιού του Σ.Θεοδωράκη, εκτός αυτών της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούνται δεδομένοι), αλλά στην κοινωνία τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί ότι παραδίδονται ιστορικά δικαιώματα με την εκχώρηση του όρου «Μακεδονία», έστω με συνθετικό, όπως «Ανω», «Βόρεια», Νέα» κλπ.

Ο Ματαρέλα θέλει να «σώσει» την Ιταλία από τους Ιταλούς!!!

Του Σταύρου Λυγερού 

Αυτή τη φορά το ευρωιερατείο δεν έχει απέναντι την άπειρη κυβέρνηση Τσίπρα. Η Ιταλία, άλλωστε, δεν είναι Ελλάδα. Ο νέος πρωθυπουργός Κόντε ναι μεν δεν θέλει να πάει σε ρήξη με την Ευρωζώνη, αλλά τα δύο κόμματα που τον στηρίζουν (Κίνημα των 5 Αστέρων και Λέγκα) εμφανίζονται αποφασισμένα να εφαρμόσουν το κοινό πρόγραμμα, ακόμα και εάν χρειασθεί να έρθουν σε αντιπαράθεση με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.

Προς το παρόν, πάντως, έδειξαν την αποφασιστικότητά τους στον τρόπο που αντιμετώπισαν την άρνηση του προέδρου της Δημοκρατίας Ματαρέλα να εγκρίνει ως νέο υπουργό Οικονομικών τον διακεκριμένο οικονομολόγο Σαβόνα. Ο Σαβόνα προτάθηκε από τον εντολοδόχο πρωθυπουργό Κόντε, μετά από πρόταση της Λέγκας και με τη σύμφωνη γνώμη των Πέντε Αστεριών. Ο Σαβόνα είναι κόκκινο πανί για το ευρωιερατείο, επειδή ασκεί κριτική στη μετάλλαξη της ΕΕ σε γερμανική Ευρώπη.

Ο Ιταλός «κόκκινο πανί» για την καγκελάριο

Η Γερμανία δεν έχει αλλάξει την άποψη της για το ρόλο της στην Ευρώπη μετά το τέλος του ναζισμού, αν και εγκατέλειψε την ιδέα να το πετύχει στρατιωτικά – ενώ η Ιταλία έχει πέσει επανειλημμένα στην παγίδα της, την τελευταία φορά το 1992 με τη συνθήκη του Μάαστριχτ.

Άποψη

Ο 82χρονος Ιταλός καθηγητής οικονομικών, το όνομα του οποίου οδήγησε στο θάνατο τη νέα συγκυβέρνηση της Ιταλίας προτού καν γεννηθεί, ο P. Savona, δεν έχει ελλείψεις πείρας και επάρκειας – αφού εργάσθηκε για την κεντρική τράπεζα της χώρας και για το ισχυρότερο συνδικάτο εργοδοτών της, ενώ ήταν μέλος πολλών διοικητικών συμβουλίων μεγάλων επιχειρήσεων και τραπεζών. Εκτός αυτού έχει πολιτική εμπειρία, αφού διετέλεσε υπουργός βιομηχανίας (1993-1994) – ενώ στην κυβέρνηση Berlusconi ήταν επικεφαλής του κοινοτικού τμήματος (2005-2006).

Τι είναι η προπαγάνδα – ποιά τα ειδη της

Μου άρεσε πάρα πολύ η σειρά άρθρων που γράφει ο Argos μετά από παρότρυνση του Κόραξ και θα ήθελα να συμπράξω κι εγώ με μια σειρά 2 άρθρων όπου θα κάνουμε ακαδημαικό μαθημα για την προπαγάνδα και πως αυτή επιρρεάζει την μάζα. Πάμε λοιπόν στο 1ο από τα 2 κομμάτια: 

1. Η σημασία της Προπαγάνδας. 

«Η Προπαγάνδα βασιλεύει, η Προπαγάνδα θριαμβεύει. Τα διαποτίζει όλα, τα παραμορφώνει όλα,. όλα είναι Προπαγάνδα. Από εδώ κι’ εμπρός, αυτή κανονίζει, την σκέψη μας, τις αντιδράσεις μας, την δραστηριότητα μας. H σύγχρονη βασιλεία της Προπαγάνδας είναι ένα τετελεσμένο γεγονός. Είναι ένα χαρακτηριστικά μιας νέας μορφής πολιτισμού. Οι Ιστορικοί τον μέλλοντος θα ονομάσουν τον 20ο αιώνα, αιώνα της Προπαγάνδας». (Ζ. Σεβαλιέ).