Κρούγκμαν: Πολλές οι διαφορές Αμερικής - Ευρώπης.

Ο Πολ Κρούγκμαν συμμετείχε και σε πρωινό πάνελ στο πλαίσιο του συνεδρίου, με θέμα την οικονομική ανισότητα. Στις παρεμβάσεις του, μεταξύ άλλων, τόνισε ότι η προσδοκία πολλών ότι η κατάρρευση του 2008 θα οδηγούσε σε ένα νέο New Deal και στην υποχώρηση των φονταμενταλιστών της αγοράς, διαψεύστηκε. 

Ωστόσο, είπε, η κατάσταση είναι καλύτερη στην Αμερική, όπου ο Ομπάμα ακολούθησε σε κάποιο βαθμό τα χνάρια του Φρανκλίνου Ρούζβελτ. Αντιθέτως στην Ευρώπη, πρόσθεσε, η κατάρτιση της πολιτικής έχει παραδοθεί σε τεχνοκρατικές ελίτ, «που δεν έχουν ιδέα τι κάνουν» και απλώς προωθούν δογματικά πολιτικές που περιορίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και τα εισοδήματα των πολιτών.

«Αλληλεγγύη» για τα μάτια του κόσμου…

Μπροστά στις κάμερες δύσκολα θα βρει κανείς μεγαλύτερη φίλη των προσφύγων από την Ανγκελα Μέρκελ. Ειδικά τις τελευταίες μέρες η Γερμανίδα καγκελάριος έχει επιδοθεί σε ένα κρεσέντο επικοινωνιακών εμφανίσεων, όπου φωτογραφίζεται χαμογελαστή με οικογένειες προσφύγων, τους παροτρύνει να μάθουν γερμανικά για να ενσωματωθούν ευκολότερα στη γερμανική κοινωνία και πάει λέγοντας. 

Οταν σβήνουν οι προβολείς όμως, το κλίμα αλλάζει άρδην: αιφνιδιασμένη από το ανθρώπινο «τσουνάμι» των απελπισμένων, που από τη μια μέρα στην άλλη πλημμύρισαν τους σταθμούς και τα πάρκα της, η Γερμανία αναγκάστηκε μεν να φορέσει το φιλομεταναστευτικό, ανθρωπιστικό «προσωπείο της», για τα μάτια του κόσμου, αλλά στην πραγματικότητα κάνει ό,τι μπορεί για να σφραγίσει τάχιστα τις ρωγμές στα περιφερειακά τείχη της, που επέτρεψαν σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να φτάσουν στην καρδιά του άπαρτου ώς τώρα «φρουρίου Ευρώπη». 

Μαύροι κύκνοι

Ο πλανήτης μοιάζει να κατευθύνεται προς το τέλος της δεύτερης εποχής της παγκοσμιοποίησης – μέσα από μία σειρά τοπικών προβλημάτων που κάποια στιγμή θα συντονισθούν μεταξύ τους, προκαλώντας μία παγκόσμια καταιγίδα τεραστίου μεγέθους

Η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 είχε ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα, σε σχέση με αυτή που θα ξεσπάσει στο προσεχές μέλλον, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις – ειδικά με τις πρόσφατες της τράπεζας διεθνών διακανονισμών (BIS, πηγή). 

Το πλεονέκτημα της ήταν πως δεν ξέσπασε σε όλες τις χώρες μαζί, ξεκινώντας από την κρίση των αμερικανικών ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης (Sub primes) και καταλήγοντας αργότερα, σταδιακά όμως και όχι απότομα, στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους – όπου ως βασικός ένοχος θεωρήθηκε το διογκωμένο «κράτος πρόνοιας».