Καταλύεται η Δημοκρατία στην Ευρώπη με... νόμιμο τρόπο - Απαγορεύουν στο 1ο κόμμα στην Αυστρία να σχηματίσει κυβέρνηση

Ο σύχρονος φασισμός με την βούλα... της Δημοκρατίας

 

Ένα μήνα μετά τις βουλευτικές εκλογές, οι αυστριακές Αρχές αποφάσισαν πώς θα... εκλάβουν τη γνώμη του λαού που αποτυπώθηκε με την ψήφο τους στην κάλπη: Να τη φτύσουν... και να την πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων.

Ο Πρόεδρος του Ανατολικού Ράιχ (αυτό, παρεμπιπτόντως, είναι το επίσημο όνομα του κράτους) Alexander van der Bellen έδωσε εντολή στον σημερινό καγκελάριο Karl Nehammer να σχηματίσει κυβέρνηση, της οποίας το Αυστριακό Λαϊκό Κόμμα (ANP) «έφαγε» ξεκάθαρα άκυρο από τον πληθυσμό που ψήφισε: 

Ε.Μασκ προς Τάκερ Κάρλσον: «Αν δεν κερδίσει ο Τραμπ τις εκλογές θα είναι το τέλος της Δημοκρατίας στις ΗΠΑ»

«Θα τον στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις - Λέτε να με στείλουν οι Δημοκρατικοί στη φυλακή;»

 

Αποφασισμένος να κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να βοηθήσει τον Ντόναλντ Τραμπ να κερδίσει τις εκλογές, «για να μην είναι οι τελευταίες στην ιστορία των ΗΠΑ», είναι ο Έλον Μασκ, όπως αποκάλυψε ο ίδιος σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Τάκερ Κάρλσον.

 

Ο Ε.Μασκ θεωρεί ότι το Δημοκρατικό κόμμα όπως έχει μεταμορφωθεί και λόγω του παρασκηνιακού πολιτικοοικονομικού διευθυντηρίου που κρύβεται από πίσω του, είναι μέγιστη απειλή για την δημοκρατία στις ΗΠΑ.

 

Για ποιους λόγους κερδίζουν έδαφος οι αντισυστημικοί στη Δύση

Οι πολύ δυσμενείς συνέπειες της παγκοσμιοποίησης για τους λαούς της Δύσης, και ιδιαιτέρως για τη μεσαία και τη φτωχότερη τάξη, δημιούργησαν μια έντονη αντίδραση εναντίον των κυβερνήσεών τους. Οι κυρίαρχες κατηγορίες, εναντίον τους, ήταν ότι νοιάζονται μόνο για τους πλούσιους, για την ελίτ, την οποία και ευνόησαν χάρις στην χωρίς προηγούμενο αναδιανομή εισοδημάτων υπέρ αυτής.

 

Οι δυτικές κυβερνήσεις κατηγορούνται ακόμα ότι συναίνεσαν στην εξασθένιση του κράτους πρόνοιας, ότι ευνόησαν την αθρόα λαθρομετανάστευση, ότι περιόρισαν τη δημοκρατία κι ότι αδιαφόρησαν για τις βασικές αξίες ζωής. Η αντίδραση των λαών της Δύσης εναντίον των συστημικών κομμάτων υπήρξε η γενεσιουργός αιτία της δημιουργίας νέων κομμάτων, τα οποία έκαναν την εμφάνισή τους στο διάστημα των τελευταίων 20 περίπου ετών, με την εμβέλειά τους να αυξάνεται παντού.

 

B.Πούτιν σε Τ.Κάρλσον: «Οι ΗΠΑ δεν κυβερνώνται από τους εκλεγμένους προέδρους – Η αμερικανική δημοκρατία είναι μια ψευδαίσθηση»

«Το αμερικανικό πολιτικό σύστημα είναι ένας στραγγισμένος βάλτος»

 

Ο Ρώσος πρόεδρος Β.Πούτιν κατά την διάρκεια της συνέντευξής του στον Αμερικανό δημοσιογράφο Τ.Κάρλσον είπε ότι «οι ΗΠΑ δεν κυβερνώνται από τους εκλεγμένους αξιωματούχους τους» κάνοντας σαφή υπαινιγμό πως η διοίκηση της υπερδύναμης δεν πραγματοποιείται από τον εκάστοτε Αμερικανό πρόεδρο αλλά από ένα «αόρατο σύστημα» (το περιβόητο «βαθύ αμερικανικό κράτος»).

 

Ο Β.Πούτιν μιλώντας για τους προηγούμενους προέδρους των ΗΠΑ – κατά τη διακυβέρνησή του είδε τέσσερις θητείες προέδρων – που δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συναίνεση με τη Ρωσία σε θέματα ασφάλειας, είπε ότι «το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ είναι, για να δανειστώ μια φράση, ένας στραγγισμένος βάλτος και η αμερικανική δημοκρατία μια ψευδαίσθηση».

 

Κοσμοσυστημική Γνωσιολογία:Απαντώντας στη πρo-νε"O"τερική νε"O"τερικότητα & την Τεχνολογική Δυστοπία

Στις "Αντιθέσεις",  ο Ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης Γιώργος Κοντογιώργης , με αφορμή  την συμπλήρωση 50 χρόνων επιστημονικής του παρουσίας, σε μια συζήτηση - έκπληξη για το στίγμα της επιστημονικής  του συμβολής και πως αυτή ιχνηλατεί την δημιουργία μιας νέας  επιστήμης,  την "Κοσμοσυστημική Γνωσιολογία" .

Τι είναι, τι προτείνει, σε τι συνίσταται η νέα αυτή γνωσιολογική και επιστημονική πρόταση του καθηγητή Κοντογιώργη; Και γιατί μας χρειάζεται σήμερα μια νέα κοινωνική επιστήμη;

Σταυρος Καλεντερίδης: «Το 20% κυβερνάει αυτοδύναμα το υπόλοιπο 80%. Τίθεται θέμα δημοκρατίας»

Για θέματα πολιτικής επικαιρότητας μίλησε στον FOCUS FM 103.6 και τη Δέσποινα Μποτίτση ο διεθνολόγος, Σταύρος Καλεντερίδης μετά και τις εθνικές εκλογές της 25^ης Ιουνίου.

 

Ο κ.Καλεντερίδης κλήθηκε, αρχικά, να σχολιάσει το μεγάλο ποσοστό που απείχε από την κάλπη της 25^ης Ιουνίου, λέγοντας:

 

«Αν πούμε ότι η συμμετοχή ήταν 50% και ότι το κυβερνών κόμμα έλαβε το 40% αυτού του ποσοστού (σ.σ. όσων ψήφισαν), σημαίνει ότι το 20% κυβερνάει αυτοδύναμα το υπόλοιπο 80%. Τίθεται θέμα δημοκρατίας»

 

«Δεν είναι απαραίτητα αποτέλεσμα στείρα άρνησης στην εκλογική διαδικασία, αλλά ένας υγιής ελληνισμός που δε θέλει τα συστήματα εξουσίας και σε συνδυασμό με τα πολλά μικρρά κόμματα, ο Έλληνας αρνείται να συμμετάσχει», συμπλήρωσε.

 

Εκλογές και «δυνητική νοθεία». Η δικτατορική προϊστορία της Αβασίλευτης «Δημοκρατίας» συνεχίζεται

Γιώργος Ρωμανός

 

Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός ερευνητής

Τα ψεύδη της εγχώριας κομματικής αλλά και της διεθνούς προπαγάνδας που φυτεύτηκαν στην ελληνική ιστορία είναι αμέτρητα. Ο ελληνικός λαός κολυμπάει κυριολεκτικά στο ψέμα, και, κατά την περίοδο του Νεώτερου Ελληνικού Κράτους, 1821-σήμερα. Ένα ρητό που έχω προτάξει στο πρόσφατο βιβλίο μου: «Ο Ανυπότακτος, Η αληθινή Ιστορία του Εθνικού Διχασμού¹ είναι το: «Λαός που δεν γνωρίζει και δεν αποδέχεται την πραγματική Ιστορία του είναι καταδικασμένος να ξαναζήσει τις τραγωδίες της.»

 

Η καταλυτικά κυρίαρχη προπαγάνδα, που συντηρούν με μανία από τον 19ο αι. μέχρι σήμερα, τα νεοκοτζαμπάσικα κόμματα της κληρονομικής οικογενειοκρατίας, λέει ότι: «κατά τις περιόδους της Αβασίλευτης Δημοκρατίας το πολίτευμά μας ήταν έως και ιδανικό, σε κάθε περίπτωση ‘‘δημοκρατικό’’, με ελεύθερες εκλογές, χωρίς νοθεία.» Κι όμως στην πραγματικότητα συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο… 

 

Διεθνής έκθεση: Υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας λένε οι Έλληνες πολίτες

Απειλές για τη δημοκρατία, η οικονομική ανισότητα και η διαφθορά • Η κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών.

 

Ακόμα μια διεθνής έκθεση που καταγράφει την πεποίθηση των Ελλήνων πολιτών πως υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας στη χώρα. Όπως εκτιμούν, η οικονομική ανισότητα και η διαφθορά αποτελούν απειλές για τη δημοκρατία. Παράλληλα, τονίζουν πως η κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους, όσον αφορά το θέμα της δημοκρατίας.

 

Συγκεκριμένα, στη φετινή ετήσια έκθεση του Democracy Perception Index 2023 η Ελλάδα καταγράφει πολύ χαμηλά σκορ σε σχέση με άλλες 52 χώρες που συνολικά αντιπροσωπεύουν πάνω από το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού. 

 

Είναι Δημοκρατικές οι εκλογές με απόλυτα ελεγχόμενη Τηλεόραση και μαζικό εκμαυλισμό συνειδήσεων;

Παρακολουθώντας τα Μέσα Ενημέρωσης στη χώρα μας και ειδικότερα την τηλεόραση όταν αναφέρονται στα τρέχοντα γεγονότα – ενημερωτικές εκπομπές, ειδησεογραφικά δελτία, εκπομπές πολιτικής και εκλογικής ανάλυσης – παρατηρούμε πως εκτός από τα δελτία ειδήσεων, όλα τα υπόλοιπα «πολιτικά» προγράμματα αναφέρονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο και με μια συγκεκριμένη άποψη ή κοσμοαντίληψη σε όλα τα θέματα. Ταυτόχρονα, «κάτι» ανάλογο συμβαίνει και με τα δελτία ειδήσεων. Τι ακριβώς; Και τα μεν και τα δε –πολιτικά/ενημερωτικά προγράμματα, δελτία ειδήσεων– διακατέχονται από τον ίδιο τρόπο σκέψης, ανάλυσης και παρουσίασης, είναι του «ιδίου φυράματος» πολιτικής και ιδεολογικής σήμανσης. Αφορούν τις ίδιες επαναλαμβανόμενες απόψεις και αντιλήψεις συν όλα τα ιδεολογήματα της φιλελεύθερης/νεοφιλελεύθερης αντίληψης περί ανταγωνιστικότητας και ελληνικής οικονομίας αλλά και εξωτερικής πολιτικής,  στηριγμένης στον έξαλλο και νοσηρό αντιρωσισμό, στον ψυχοπαθολογικού τύπου «αμερικανισμό» και στον ιδεολογικό μεταπρατισμό.

Έρευνα: Το 66% των Ελλήνων δεν είναι ικανοποιημένο από την λειτουργία της δημοκρατίας στη χώρα

Φωτογραφία ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
EUROKINISSI

Έρευνα Ινστιτούτου ΕΝΑ: Πολιτική εμπιστοσύνη και δημοκρατία

 

Το ΕΝΑ διεξήγαγε, σε συνεργασία με την εταιρεία ερευνών Prorata, πολιτική έρευνα, η οποία παρουσιάστηκε στο θεματικό τραπέζι που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών με θέμα «Δημοκρατία, θεσμοί & πολιτική εμπιστοσύνη: Διαγενεακές τάσεις στην Ελλάδα», στις 26 Απριλίου 2023.

 

Η συλλογή των δεδομένων έλαβε χώρα κατά το διάστημα 12-18 Απριλίου 2023.

 

Βασικό συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι παρά τα προβλήματα στη λειτουργία της δημοκρατίας στην Ελλάδα, αλλά και την ταύτιση της πολιτικής με τη διαφθορά, οι πολίτες δηλώνουν ενδιαφέρον για την πολιτική, δείχνοντας πρόθυμοι να συμμετάσχουν στα κοινά ή σε δραστηριότητες που αφορούν την πολιτική με διάφορες μορφές.

 

Πώς “πεθαίνουν οι δημοκρατίες” – Το ελληνικό παράδειγμα

Οι απαγορεύσεις της συμμετοχής κομμάτων στην εκλογική διαδικασία είναι το αποκορύφωμα μίας σειράς αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων την τελευταία τετραετία σε πολλά επίπεδα που γεννούν το ερώτημα για το αν η Ελλάδα έχει ήδη μετεξελιχθεί σε “αντιφιλελεύθερη ή αυταρχική δημοκρατία“, όπως εξετάζουν στο κλασικό, πλέον, “Πως πεθαίνουν οι δημοκρατίες” οι Στίβεν Λεβίτσκι και Ντάνιελ Ζιμπλάτ.

 

Πρώτα ήταν η απαγόρευση του κόμματος Κασιδιάρη, στην συνέχεια ήλθε η απαγόρευση του κόμματων των Εμφιετζόγλου και Μπογδάνου και ακολούθησε η απαγόρευση του κόμματος της Λατινοπούλου και του Νικολόπουλου. Είναι σαφές ότι οι απαγορεύσεις συμμετοχής στις εκλογές με μία αμφιλεγόμενη διαδικασία προκαλούν μεγαλύτερη ζημιά στην δημοκρατία από ότι θα προκαλούσε η ενδεχόμενη κάθοδος όλων αυτών μαζί. Το αποφασιστικό δημοκρατικό κριτήριο επαφίεται στην κρίση της χειραγωγούμενης και πιεζόμενης δικαστικής εξουσίας.

 

Γιατί είμαστε «Hellenic Republic» και όχι «Hellenic Democracy»

pixabay / AJEL

( John.k - Βασικά είμαστε κάτι χειρότερο από Banana Republic ….. )

 

Η επίσημη ονομασία του ελληνικού κράτους είναι «Ελληνική Δημοκρατία». Αλλά στην αγγλική γλώσσα δεν είναι “Hellenic Democracy”, αλλά “Hellenic Republic”. (https://www.mfa.gr/en/index.html και https://en.wikipedia.org/wiki/Greece)

Ο όρος «Republic» προέρχεται από τη λατινική φράση «Res publica». Η φράση χρησιμοποιήθηκε στην αρχαία Ρώμη, αρχικά για την περιγραφή δημοσίων υποθέσεων και στη συνέχεια έλαβε την έννοια του κράτους. Έπειτα, Ρωμαίοι συγγραφείς την χρησιμοποίησαν για να περιγράψουν το πολίτευμα της αρχαίας ρωμαϊκής δημοκρατίας, κατά την ρεπουμπλικανική περίοδο της ρωμαϊκής ιστορίας (509 π.Χ έως 31 π.Χ.). Αλλά, ας δούμε αν η λέξη δημοκρατία αποδίδει ορθά την πολιτειακή κατάσταση εκείνης της περιόδου.

Ποιος θα μείνει να υπερασπιστεί τη δημοκρατία μας; Σε μια δεκαετία εξαφανίστηκαν 1.300.000 ψηφοφόροι από τις κάλπες!

Οργή, απαξίωση και τελικά, παθητικότητα από ένα όλο και μεγαλύτερο «σιωπηλό» ποσοστό απελπισμένων και αηδιασμένων πολιτών. Στο τέλος ποιος θα μείνει να υπερασπιστεί τη δημοκρατία μας;

Για τον Έλληνα ψηφοφόρο κάποτε η κάλπη ήταν μια γιορτή δημοκρατίας, όχι μόνο μια υποχρέωση από τον νόμο. Όλα άλλαξαν από το πρώτο Μνημόνιο και μετά. Έκτοτε τα αντανακλαστικά των πολιτών ατόνησαν. Η πίστη σε μια ψήφο που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα έδωσε τη θέση της στην απογοήτευση κι εν τέλει στην αδιαφορία και την παραίτησηγια ένα όλο και μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών.

Του Βασίλη Γαλούπη

Τα δύο μεγάλα ερωτήματα για τις εκλογές της 21ης Μαΐου είναι τα ποσοστά της αποχής και η ψήφος των νέων. Σε ένα τόσο θολό τοπίο, πρόβλεψη δεν χωρά. Μοναδικές βάσιμες κρίσεις προκύπτουν από το πρόσφατο παρελθόν. Και οι αριθμοί δεν είναι καλοί.

Δημοκρατία για τις ελίτ – Η περίπτωση της Γαλλίας

Δύο σημαντικές πολιτικές εξελίξεις απασχολούν την Ευρώπη, τα τελευταία 24ωρα: Η πρώτη είναι ο “πολιτικός σεισμός” στην Ολλανδία, με τη νίκη του Κόμματος των Αγροτών στις περιφερειακές εκλογές της χώρας και την καταβαράθρωση του κυβερνητικού συνασπισμού του Μαρκ Ρούτε. Ενός κόμματος που μετρά μόλις τέσσερα χρόνια ζωής και προήλθε από τις μαζικές διαμαρτυρίες των αγροτών κατά της “πράσινης” πολιτικής Ρούτε. Δεύτερη εξέλιξη, είναι φυσικά η περίπτωση της Γαλλίας, με την “λαοθάλασσα” που έχει ξεσηκωθεί, κατά του ασφαλιστικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης Μακρόν.

 

Νομοσχέδιο που ο Μακρόν επιχειρεί να περάσει με προεδρικό διάταγμα, προκειμένου να παρακάμψει την Εθνοσυνέλευση, γεγονός που τον έφερε αντιμέτωπο με πρόταση μομφής. Την ίδια στιγμή, αλγεινή εντύπωση προκάλεσε και η απαγόρευση των διαδηλώσεων, με τους εξεγερμένους να μην πτοούνται… Σε ότι αφορά ειδικά την Γαλλία, οι εξελίξεις εκεί μπορούν εύκολα να εκληφθούν ως δολοφονία εξ αμελείας της δημοκρατικής Ευρώπης, αν όχι ως προμελετημένο έγκλημα.

 

Βαθιά δημοκρατική κρίση στις ΗΠΑ

«Δεν μπορούμε πλέον να θεωρούμε τη δημοκρατία δεδομένη».

 

Η δήλωση την περασμένη Πέμπτη του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν θα μπορούσε να ακουγόταν υπερβολική από ορισμένους, αν οι πάνω από τους μισούς Ρεπουμπλικάνους υποψηφίους στις αυριανές ενδιάμεσες εκλογές της χώρας δεν αρνιόντουσαν ή εξέφραζαν αμφιβολίες για το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του 2020.

 

Στις αυριανές εκλογές κρίνονται το σύνολο των εδρών της Βουλής των Αντιπροσώπων, το ένα τρίτο των εδρών της Γερουσίας, οι θώκοι κυβερνητών και τοπικών αιρετών.

 

Και νέα διεθνής έρευνα – κόλαφος για την κυβέρνηση

Το 40% των πολιτών εκτιμά πως στη χώρα μας δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία

Στο πάτο της παγκόσμιας κατάταξης της αντίληψης της Δημοκρατίας βρίσκεται η χώρα μας, η οποία, σύμφωνα με την εκτίμηση των πολιτών της, βρίσκεται στην τρίτη θέση από το τέλος των λιγότερο δημοκρατικών χωρών.

Η νέα διεθνής έρευνα, που είδε προσφάτως το φως της δημοσιότητας, αποτελεί ακόμη ένα χαστούκι στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς αποδεικνύει περίτρανα πως δεν ανταποκρίνεται στις δημοκρατικές προσδοκίες των πολιτών. Αλλωστε, η κυβέρνηση εδώ και μήνες βάλλεται πανταχόθεν από διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αλλά και ανεξάρτητους οργανισμούς.

Γ. Κοντογιώργης : Από την «Εκλεγμένη Μοναρχία» στη Συμμετοχική Δημοκρατία των Πολιτών

Ο πανεπιστημιακός δάσκαλος στο χώρο της Πολιτικής Επιστήμης και στοχαστής , Γιώργος Κοντογιώργης, σε μια συζήτηση – ανάλυση στον 98.4 , απαντά στη πρόκληση των ακροατών, να περιγράψει τα άμεσα πρώτα βήματα, που σύμφωνα με τον δημόσιο λόγο του, θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο, ώστε αυτό που αποκαλεί ο ίδιος ως «εκλεγμένη μοναρχία» και κατ όνομα αντιπροσωπευτική δημοκρατία, να μετασχηματιστεί με ενεργό την κοινωνία, σε Συμμετοχική Δημοκρατία των Πολιτών. Όπως επισημαίνει, το πρώτο που χρειάζεται , είναι το σώμα της κοινωνίας να προχωρήσει σε μια εσωτερική – προσωπική επανάσταση , έτοιμη να αλλάξει από την αλλοτρίωση της παγκόσμιας ενιαίας σκέψης , που της έχει επιβληθεί από τα οικονομικά και πολιτικά συστήματα. 

 

Το σοκ με τις παρενέργειες των εμβολίων της Moderna, τα νοσοκομεία με 38% νοσούντες εμβολιασμένους και ο απαράδεκτος Αλιβιζάτος

Η υποχρεωτικότητα δεν είναι μόνο συνταγματικά διάτρητο μέτρο και για τον λόγο αυτό δεν εφαρμόζεται πουθενά καθολικά… αλλά θα προκαλέσει μεγάλη ρήξη στην κοινωνία και βεβαίως θα επιφέρει πολιτικό κόστος.

Τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν με τον covid 19, τον εμβολιασμό, τις εντολές υποχρεωτικότητας και τα μέτρα αλλά και τις παρενέργειες… τελικά οδήγησαν ορισμένους πολίτες σε μεγάλα ποσοστά 30% με 45% να μην εμβολιαστούν εντός και εκτός Ελλάδος. 

 
Παρακολουθώντας σχεδόν όλες τις μελέτες που έχουν δημοσιευτεί για τον covid 19 και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων, τις αναφορές για παρενέργειες αλλά και τα πραγματικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στα νοσοκομεία ένα πράγματα δεν μπορεί να συμβεί… να υποχρεώσεις κάποιον να εμβολιαστεί. 

 
Η υποχρεωτικότητα δεν είναι μόνο συνταγματικά διάτρητο μέτρο και για τον λόγο αυτό δεν εφαρμόζεται πουθενά καθολικά… αλλά θα προκαλέσει μεγάλη ρήξη στην κοινωνία και βεβαίως θα επιφέρει πολιτικό κόστος. 

 

Παγκόσμια διαδήλωση κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού στις 19 Σεπτεμβρίου

Σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη η διαδήλωση στην Ελάδα

Παγκόσμια διαδήλωση κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού θα πραγματοποιηθεί στις 18 και 19 Σεπτεμβρίου σε περισσότερες από 180 χώρες σε όλο τον κόσμο.

Στην Ελλάδα η διαδήλωση θα γίνει μόνο την Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα (Ωδείο Ηρώδου του Αττικού) και στη Θεσσαλονίκη (Λευκός Πύργος). Η ώρα έναρξης της διαδήλωσης είναι 7 το απόγευμα.

Κοινωνική αλλαγή και δημοσιογραφία των πολιτών

Φωτεινή Μαστρογιάννη

Η δημοσιογραφία των πολιτών δίνει φωνή στους απλούς ανθρώπους και ως εκ τούτου, εκπληρώνει μία βασική προϋπόθεση της κοινωνικής αλλαγής.
 

Οι πολίτες δεν είναι πλέον παθητικοί καταναλωτές ειδήσεων αλλά αντίθετα, αρκετές φορές, είναι αυτοί που διανέμουν ειδήσεις σε πολλούς ανθρώπους με τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ιστολογίων κτλ προσπερνώντας τα παραδοσιακά ΜΜΕ.
 

Η δημοσιογραφία των πολιτών δεν είναι απλώς συμμετοχική επικοινωνία ενώ η κοινωνική αλλαγή δεν αφορά μόνο ποιος μιλά και εάν οι πολίτες έχουν ευκαιρίες να μιλήσουν γενικά αλλά εάν μπορούν οι φωνές τους να ακουστούν στις συζητήσεις και στις αποφάσεις που λαμβάνονται για τις κοινές υποθέσεις.
 

Η δημοσιογραφία των πολιτών παρέχει «ορατότητα» σε κοινωνικά προβλήματα που δεν θα είχαν σε διαφορετική περίπτωση. Πλέον η επαγγελματική δημοσιογραφία δεν διαδραματίζει τον ρόλο του ενδιάμεσου που ενημερώνει το κοινό σχετικά με το τι είναι και δεν είναι είδηση. Ο εμπλουτισμός με ειδήσεις που αφορούν την κοινωνία βοηθά στη διεύρυνση της ενημέρωσης και της γνώσης του κοινού, διαμορφώνει τη δημόσια ατζέντα αλλά και πληροφορεί τη δημόσια συζήτηση σχετικά με τις κρατικές πολιτικές που πρόκειται να εφαρμοσθούν.