Ο όρος “έρπουσα δικαιοδοσία“ (creeping jurisdiction) χρησιμοποιείται στο διεθνές δίκαιο για να περιγράψει τη σταδιακή και αυθαίρετη επέκταση των αρμοδιοτήτων ενός κράτους ή διεθνούς οργανισμού πέραν των ορίων που έχουν καθοριστεί από διεθνείς συνθήκες ή το εθιμικό δίκαιο (που αποτελεί πηγή δικαίου).
Η πρακτική αυτή (η έρπουσα δικαιοδοσία)
εμφανίζεται όταν ένα κράτος διεκδικεί νέες εξουσίες ή επεκτείνει την
εφαρμογή των υφιστάμενων δικαιωμάτων του χωρίς σαφή νομική θεμελίωση, με
τρόπο που συχνά γίνεται ανεκτός στην πράξη / de facto και, εφόσον δεν
αμφισβητηθεί, μπορεί να παγιωθεί ως και de jure με νομική αναγνώριση. Η
έννοια εμφανίστηκε κυρίως στο πεδίο του Δικαίου της Θάλασσας.



