Το κυριότερο πρόβλημα της Ελλάδας σήμερα είναι πως η πλειοψηφία των Πολιτών της στερείται οράματος, ιδανικών και αρχών, λόγω της υποβαθμισμένης παιδείας – η οποία δεν τους εξηγεί καν τον τρόπο, με τον οποίο το Έθνος τους δημιούργησε έναν θαυμαστό πολιτισμό, ούτε πώς πρέπει να συμπεριφέρεται κανείς καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, για να αποκτήσει το δικαίωμα και για να έχει την τιμή να αποκαλείται Έλληνας.
«Η ευημερία ενός Έθνους αποτελεί συνέπεια της ανεξαρτησίας του, η ανεξαρτησία του αποτελεί συνέπεια της πολιτικής ισχύος του Κράτους, ενώ η πολιτική ισχύς του Κράτους αποτελεί συνέπεια μίας δυναμικής εξωτερικής και συμμαχικής πολιτικής – οι οποίες, με τη σειρά τους, αποτελούν συνέπεια μίας συντονισμένης, οργανωμένης και επίσης δυναμικής εσωτερικής πολιτικής που πρέπει να βασίζεται στην ενδυνάμωση της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος του Κράτους. Το συγκεκριμένο συμπέρασμα είναι μία πανάρχαια αρχή και σταθερά, επάνω στην οποία βασίστηκαν όλα τα Έθνη του πλανήτη που κάποτε μεγαλούργησαν – έχοντας καταφέρει, έστω, να επιβιώσουν έως τη σημερινή εποχή.
Η παγκόσμια οικονομική ύφεση του 1929 ήταν μια κατάσταση διεθνούς οικονομικής ύφεσης που διήρκεσε από ένα μέχρι δέκα χρόνια σε διάφορες χώρες του κόσμου. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη οικονομική ύφεση της σύγχρονης ιστορίας και χρησιμοποιείται στον 21ο αιώνα ως παράδειγμα για το πόσο οδυνηρή μπορεί να είναι μια οικονομική καταστροφή. 