ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΗΤΑΝ ΣΤΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ…

Greek Spirit 

Ρωτήστε όποιον θέλετε, ερευνήστε όσο θέλετε, θα μάθετε ότι καταδρομικές πολεμικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις συλλήψεως επικίνδυνων κακοποιιών, σαμποτάζ και φυσικά πραξικοπήματα γίνονται ΠΑΝΤΑ από τις 3:00 έως τις 6:00 πρωί. 

Πραξικοπήματα δεν γίνονται στις 21:00 όταν όλοι οι πολίτες βρίσκονται σπίτι και σε βόλτα με την πλειοψηφία τους να έχουν σχολάσει από την εργασία τους και μάλιστα κοντά στην ώρα των κεντρικών δελτίων ειδήσεων.

Ο Ερντογάν μας δουλεύει.

Δραματική η κατάσταση στην αγορά - Πώς το «φέσι» φέρνει... λουκέτα.

Με μορφή επιδημίας φαίνεται πως μεταδίδεται από κρίκο σε κρίκο της παραγωγικής αλυσίδας, η «μόλυνση» κάθε επιχείρησης, που αναγκάζεται να βάλει λουκέτο. Το «φέσι» που αφήνει πίσω της σε προμηθευτές, τράπεζες, Δημόσιο, λειτουργεί σε βάθος χρόνου και απειλεί να δημιουργήσει έναν νέο γύρο πτωχεύσεων… Οι αριθμοί το αποδεικνύουν. 

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, οι βεβαιωθείσες οφειλές προς προμηθευτές, δημόσιο και εργαζόμενους μόλις 196 πτωχευμένων επιχειρήσεων εκτοξεύθηκαν στα 1,807 δισ. ευρώ το 2014, από 699,8 εκατ. ευρώ το 2013 (αύξηση 158%)!

Η Λαγκάρντ «απειλεί» όσες χώρες δεν δέχονται την παγκοσμιοποίηση

Με ωραίο και… ευγενικό τρόπο, εν είδει προειδοποίησης, εμμέσως πλην όμως σαφούς… σαφέστατης απειλής, η Λαγκάρντ λέει τι θα πάθουν οι χώρες που θα αρνηθούν τους κανόνες της παγκοσμιοποίησης, ανεξάρτητα σε ποιο νόμισμα ή μπλοκ ανήκουν 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Bloomberg: 

Ο κίνδυνος των χωρών που γυρίζουν την πλάτη τους στην παγκόσμια συνεργασία είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει ο κόσμος, καθώς η χαμηλή ανάπτυξη και η ανισότητα τροφοδοτούν την άνοδο του λαϊκισμού, δήλωσε η Διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ. 

Η διάλυση του ευρώ

Η ευρωπαϊκή τραγωδία αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου, με τον οποίο αρχικά ευημερούν και στη συνέχεια καταρρέουν οι νομισματικές ενώσεις – όταν δεν μετατρέπονται έγκαιρα σε πολιτικές, όπως οι Η.Π.Α.

«Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να εμποδίσει την κατάρρευση μίας χώρας της Ευρωζώνης, καθώς επίσης την τελική έξοδο της από τη νομισματική ένωση, όταν προσβληθεί από μία οικονομική κρίση – γεγονός που τεκμηριώθηκε ήδη από το 1992, όπου η Βρετανία και η Ιταλία εγκατέλειψαν τον πολύ πιο ήπιο μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών, ενώ θα αποδειχθεί ξανά στο μέλλον.

Ως εκ τούτου, ίσως δεν είναι καθόλου τυχαίο που η Βρετανία επέλεξε την έξοδο από την ΕΕ, ενώ η πλειοψηφία της Ιταλίας τάσσεται υπέρ της εξόδου από την Ευρωζώνη – κάτι που θεωρείται απαραίτητο, εάν δεν θέλει να καταστραφεί εντελώς».