Χρήστος Μαντζιάρης : Γιατί το ευρώ δεν είναι χρήμα. Αποδείξεις!

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

 

Το ευρώ δεν είναι χρήμα. Δεν είναι χρήμα διότι δεν έχει αντίκρισμα. Τυπώθηκε από κάποια εκτυπωτικά μηχανήματα κατόπιν πολιτικής αποφάσεως, κρυφών διαπραγματεύσεων και των συνηθισμένων ραδιουργιών. Το ευρώ, το τυπώνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) η οποία είναι ανεξάρτητη εταιρεία. Ποιοί την ελέγχουν και πως διορίζονται οι υπάλληλοί της; Ποιος ειν’ αυτός που της έδωσε το δικαίωμα να τυπώνει όταν θέλει, όσο χρήμα θέλει; Πως κατόπιν καθορίζεται η ισοτιμία ενός νομίσματος χωρίς αντίκρισμα με ένα άλλο νόμισμα που κι αυτό είναι χωρίς αντίκρισμα; Και γιατί οι ευρωπαϊκές χώρες, οι πολιτικοί τους δηλαδή, παρέδωσαν πραγματικό πλούτο για να πάρουν χρωματιστά χαρτάκια; Αλλοίμονο στους λαούς όταν θ’ αποφασίσουν οι παγκόσμιοι εξουσιαστές να τα καταργήσουν και να τυπώσουν νέα με νέες ισοτιμίες. (Δεν αναγράφεται ο οικονομικός όρος).

 

1η Ιανουαρίου 2002: Η αποφράδα μέρα του Ελληνισμού

Όταν η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ την 1η Ιανουάριο του 2002 είχε τα εξής οικονομικά δεδομένα: Στις τις 31 Δεκεμβρίου του 2001, στις 12 την νύχτα ακριβώς, είχε χρέος 151,8 δις ευρώ, δηλαδή 103,7% του ΑΕΠ,  με ΑΕΠ 146,4 δις ευρώ. Από τα 151,8 δις ευρώ που ήταν το συνολικό χρέος της χώρας, μόλις το 37,9 δις ευρώ  ήταν σε ξένο νόμισμα, και σε ποσοστό ως προς το ΑΕΠ ήταν 25,88%. 

 

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος

 

Το υπόλοιπο χρέος ήταν σε δραχμές που η χώρα εξέδιδε υπό το δίκαιο της, και άρα το χρέος αυτό ήταν και εθνική αποταμίευση και  άνευ κινδύνου, γιατί μια χώρα που εκδίδει το νόμισμα της ποτέ δεν πτωχεύει. 

 

Το νέο «εργαλείο» της ΕΚΤ είναι μια «μπλόφα» που θα αποτύχει - Για πόσο ακόμη η Lagarde θα πιέζει τη Γερμανία για το χρέος της Ελλάδας;

Η αλήθεια είναι όμως πως δεν υπάρχει νέο εργαλείο… και, φυσικά, δεν θα υπάρξει.
 

Η πρόεδρος της ΕΚΤ Christine Lagarde δηλώνει πως είναι «αποφασισμένη» να αντιμετωπίσει το φαινόμενο του κατακερματισμού των ομολόγων και της διεύρυνσης των spreads στην ΕΕ. 

Για αυτό τον λόγο μετέφερε στους υπουργούς της ζώνης του ευρώ πως ένα νέο «εργαλείο» της ΕΚΤ θα τεθεί σε εφαρμογή αν το κόστος δανεισμού των υπερχρεωμένων χωρών του Νότου αυξηθεί σε δυσθεώρητα ύψη, πολύ γρήγορα. 

Την προηγούμενη εβδομάδα, στο Λουξεμβούργο, εξήγησε ότι ο νέος μηχανισμός που σχεδιάζουν οι αξιωματούχοι της κεντρικής τράπεζας έχει σκοπό να αποτρέψει πιθανές κινήσεις της αγοράς να ασκήσουν πίεση σε μεμονωμένα κράτη του ευρώ, καθώς λαμβάνει χώρα η νομισματική σύσφιξη μέσω της αύξησης των επιτοκίων. 

Το δολάριο καταβροχθίζει το ευρώ

Του Michael Hudson

[O συντάκτης του κατωτέρω άρθρου είναι εξέχουσα διεθνώς προσωπικότητα της οικονομικής επιστήμης. Διετέλεσε καθηγητής τεσσάρων πανεπιστημίων στις ΗΠΑ και της οικονομικής σχολής του Βερολίνου, σύμβουλος των κυβερνήσεων ΗΠΑ, Μεξικού, Καναδά και Λετονίας και συγγραφέας δέκα τουλάχιστον βιβλίων μεταφρασμένων στα Ιαπωνικά, Κινεζικά, Γερμανικά Ισπανικά και Ρώσικα, για την πολιτική της διεθνούς χρηματοπιστωτικής εξουσίας, την ιστορία της οικονομικής σκέψης, την οικονομική στρατηγική της αμερικανικής αυτοκρατορίας , κ.α.

Το πρόβλημα του ευρώ

Επειδή ούτε η έξοδος από την Ευρωζώνη, ούτε η πολιτική ένωση δεν φαίνεται να αναμένονται βραχυπρόθεσμα, η επόμενη κρίση θα τεκμηριώσει εάν οι νέοι θεσμοί που δημιουργήθηκαν, όπως το ESM, η εν μέρει τραπεζική ένωση και το άτυπο Euro Group, ή τα νέα εργαλεία που είναι στη διάθεση της νομισματικής ένωσης, θα είναι αρκετά για να κρατήσουν την Ευρωζώνη ενωμένη. Στα πλαίσια αυτά, εάν το «τεστ» είναι αρνητικό, τότε τα πάντα θα ξεκινήσουν από την αρχή – με την έννοια πως οι υπεύθυνοι πολιτικοί σε εθνικό επίπεδο θα έπρεπε ξανά να αποφασίσουν εάν θα ακολουθηθούν οι κανόνες, ακόμη και αν είναι ανεπαρκείς. Εναλλακτικά εάν θα ενεργήσουν με διακριτική ευχέρεια, παρά το ότι δεν έχουν το δικαίωμα για κάτι τέτοιο – τουλάχιστον όχι με σαφή τρόπο. Επομένως η τελική έκβαση του πειράματος του ευρώ είναι ανοιχτή – επειδή δεν είναι σαφές εάν θα μπορέσουν να συμφωνήσουν διακυβερνητικά όλα τα κράτη μεταξύ τους, ακόμη μία φορά. Εάν όχι, τότε οι επιλογές τους παραμένουν οι ίδιες: η έξοδος από το ευρώ ή η πολιτική ένωση της Ευρωζώνης. Σε κάθε περίπτωση, η πανδημία θα επιταχύνει τις όποιες εξελίξεις – ενώ το BREXIT προκάλεσε ήδη την πρώτη ρωγμή στο γερμανικό οικοδόμημα, δημιουργώντας μία έξοδο κινδύνου.

Η ευρωπαϊκή τραγωδία συνεχίζετα

Η Ευρωζώνη, αθεράπευτα υπερχρεωμένη πλέον, με ένα θνησιγενές τραπεζικό σύστημα, καθώς επίσης με μία ανυποχώρητη Γερμανία στο εσωτερικό της, έχει μετατρέψει το ευρώ σε έναν «χρυσό ζουρλομανδύα» – στον οποίο έχουν υποχρεωθεί όλα τα μέλη της. Αν και με την έννοια αυτή είχαν χαρακτηρισθεί οι χώρες που αποτελούσαν τη Σοβιετική Ένωση, επειδή προσπαθούσε να συνδεθεί η οικονομική ολοκλήρωση με τα εθνικά κράτη, η Ευρωζώνη είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση – επειδή γίνεται προσπάθεια επίτευξης του αδιανόητου: της σύνδεσης της Δημοκρατίας, με την οικονομική ολοκλήρωση και με τα εθνικά κράτη μαζί, υπό την απολυταρχική ηγεσία της Γερμανίας! Πρόκειται λοιπόν για ένα καταδικασμένο εγχείρημα, το οποίο δεν πρόκειται ποτέ να λειτουργήσει – πόσο μάλλον όταν τα περισσότερα κράτη της Ευρωζώνης είναι σε τέτοιο βαθμό υπερχρεωμένα και μη ανταγωνιστικά, ώστε μόνο η ονομαστική διαγραφή μέρους των χρεών τους, θα μπορούσε να τα διασώσει. Στα πλαίσια αυτά, τα προγράμματα που ανακοινώνονται με αφορμή την πανδημία απλά μεταθέτουν το πρόβλημα διογκούμενο στο μέλλον – λειτουργώντας ως παγίδα για τα κράτη του Νότου, ειδικά για την Ιταλία, την Ισπανία και τη Γαλλία.

2022, ο τελικός του ευρώ

Με τους επικεφαλής Γερμανούς που έχουν τοποθετηθεί παντού, η χώρα ελέγχει την Κομισιόν, ελέγχει τον ESM, ελέγχει το Euro Group, ελέγχει την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων κοκ. – ενώ μπορεί να μην ελέγχει την ΕΚΤ, αλλά με απαίτηση της εγκαταστάθηκε από την αρχή στη Φρανκφούρτη. Ως εκ τούτου, έχει όλα τα χαρτιά στο χέρι της, για να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει – ενώ η απόφαση του γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου ήταν προμελετημένη, εν μέσω της οικονομικής κρίσης της πανδημίας, με στόχο να τοποθετηθεί σε νέες βάσεις το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Με απλά λόγια, τα θεμέλια του 4ου Ράιχ στην Ευρώπη έχουν τοποθετηθεί προσεκτικά, ενώ το μόνο που αναμενόταν ήταν η σωστή στιγμή για το εναρκτήριο λάκτισμα – ένα χρονικό σημείο που δεν θα μπορούσαν να αντιδράσουν οι άλλες μεγάλες χώρες, όπως η Ιταλία, η Ισπανία και κυρίως η Γαλλία, λόγω των οικονομικών προβλημάτων τους, ενώ έχει προηγηθεί η έξοδος της Μ. Βρετανίας. Ο δρόμος που θα επιλέξει δεν είναι μεν ξεκάθαρος, το μάρκο ή το ευρώ, αλλά εναπόκειται στους δικούς της σχεδιασμούς. Το μόνο σίγουρο είναι πως έχει αφήσει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, ότι έχει δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις για να επιλέξει τελικά αυτό που θα τη συμφέρει ανάλογα με τις αντιδράσεις των «εταίρων» της, καθώς επίσης πως η οικονομική της ισχύ και η εξουσία της επάνω στους άλλους, είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από τη στρατιωτική της το 1940 – όπου ήταν μεν σαφώς ισχυρότερη από το 1914, αλλά όχι αρκετά.

Η τραγωδία του ευρώ

Δεν είναι απίθανο να ζούμε παραστατικά τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας, όσον αφορά την Ευρωζώνη – με κριτήριο τη σύγκρουση της Ιταλίας με τη Γερμανία, λόγω της άρνησης της τελευταίας να επιτρέψει την έκδοση ενός ευρωομολόγου. Δυστυχώς η ελληνική κυβέρνηση, ξεκάθαρα γερμανόφιλη, δεν συντάχθηκε με την Ιταλία και με την Ισπανία – θεωρώντας πως τα συμφέροντα της δεν είναι τα ίδια με των δύο αυτών χωρών. Έχουμε την άποψη όμως ότι, θα το πληρώσουμε ακριβά – αφού οι Γερμανοί αγαπούν την προδοσία, αλλά ποτέ τους προδότες.

Εκτόξευση του χρέους στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου μέσα στο ευρώ

Θεόδωρος Κατσανέβας

Ένα τεράστιο ψέμα που διαδίδεται ευρύτατα τελευταία είναι η υπόθεση ότι, χώρες όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία,η Ιταλία,η Κύπρος έχουν βγει απο τα μνημόνια και πορεύονται ικανοποιητικά. Στην πραγματικότητα και οι χώρες αυτές σέρνονται οικονομικά και το δημόσιο χρέος τους διπλασιάστηκε ή και τριπλασιάστηκε τα πέντε τελευταία χρόνια μέσα στην ευρωζώνη.Συγκεκριμένα, μεταξύ 2008 και 2015 το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε ως ακολούθως στις κάτωθι χώρες : 

Οι Γερμανοί μεθοδεύουν την κλοπή της χώρας μας

Οι Γερμανοί βρήκαν και νέα φάμπρικα για να κλέψουν τις χώρες του νότου και ειδικότερα την καταχρεωμένη Ελλάδα, επιβαρύνοντας το ισοζύγιο πληρωμών της και αδιαφορώντας για τις προσπάθειες που καταβάλλει η χώρα μας για να αντιμετωπίσει τις υπέρογκες δανειακές της υποχρεώσεις. Επέβαλλαν στις Βρυξέλλες να εκδώσει οδηγία για την επιβολή βαρύτατης φορολογία στους κατόχους παλαιών αυτοκινήτων, ώστε να προωθηθεί η αγορά νέων που θα εισαχθούν κυρίως από τη χώρα δυνάστη της Ευρώπης. Ως δικαιολογία, οι Βρυξέλλες και η εδώ υποτακτική κυβέρνηση, προβάλλουν την ανάγκη να προστατευθεί το κλίμα από τους ρύπους που εκπέμπουν τα παλιά αυτοκίνητα, αναδεικνύοντας έτσι και την απάτη που συντελείται με την καλλιέργεια φοβίας για τους δήθεν κινδύνους της κλιματικής αλλαγής.

FT: Η πικρή αλήθεια για τη Γερμανία και το ευρώ

Η χρυσή ευκαιρία για επενδύσεις που έχει ανάγκη η Ευρώπη και γιατί το Βερολίνο… δεν θα την αδράξει. Τι δεν είπαν οι πολιτικοί στους γερμανούς ψηφοφόρους και γιατί δεν αρκεί η ΕΚΤ για να αλλάξει πορεία η Ευρ. Ενωση.

Philip Stephens

Financial Times

Την περασμένη εβδομάδα ευρωπαίοι πολιτικοί συγκεντρώθηκαν στις ακτές της λίμνης Κόμο για το φόρουμ Ambrosetti. Ακουσα τρία πράγματα. Η κάμψη στην οικονομία της ευρωζώνης δείχνει ως πρελούδιο ύφεσης. Η χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής από την ΕΚΤ θα λειτουργήσει ως ζωτικής σημασίας, αλλά ανεπαρκές διορθωτικό μέτρο. Και η Γερμανία θα περιμένει μέχρι να είναι πολύ αργά πριν προσφέρει μετρήσιμη δημοσιονομική τόνωση. Το Brexit είναι δευτερεύον θέμα, παρ’ όλα αυτά ανεπιθύμητο δεδομένων των σύννεφων πάνω από την οικονομία.

Έτοιμη να τινάξει στον αέρα την Ευρωζώνη η Ιταλία!

Στην ΕΕ δεν σήμανε συναγερμός, ούτε για το πολύ υψηλό έλλειμμα της Ιταλίας, που υπερβαίνει το αντίστοιχο της Ελλάδας, όταν κρίθηκε απαραίτητη η είσοδός της στο ΔΝΤ, αλλά ούτε και για την στασιμότητα της οικονομίας της, που τροφοδοτεί υψηλή ανεργία και συνεχή αύξηση του χρέους της, ως ποσοστό στο ΑΕΠ. Αντιθέτως, ανέβηκε στο κόκκινο το θερμόμετρο του πανικού, με την είδηση ότι η Ιταλία ετοιμάζει ένα παράλληλο σύστημα πληρωμής, το Mini-BOT. Η ιταλική κυβέρνηση έσπευσε να υποβαθμίσει τη σημασία του, υποστηρίζοντας απλώς, και χωρίς άλλες επεξηγήσεις, ότι πρόκειται για μεθόδευση, που θα επιτρέψει την ταχύτερη πληρωμή του χρέους της. Το Mini-BOT, προοίμιο της εξόδου από το ευρώ;

Το πείραμα του ευρώ

Η τελική έκβαση του πειράματος είναι ανοιχτή, επειδή δεν είναι σαφές εάν θα μπορέσουν να συμφωνήσουν διακυβερνητικά όλα τα κράτη μεταξύ τους, ακόμη μία φορά. Εάν όχι, τότε οι επιλογές τους παραμένουν οι ίδιες: η έξοδος από το ευρώ ή η πολιτική ένωση της Ευρωζώνης. Η Ελλάδα πάντως είναι η μοναδική χώρα που έχει εγκλωβιστεί στο ευρώ, στο χρέος και στα μνημόνια, ενώ συμμετέχει μόνο τυπικά στην Ευρωζώνη, όπως περίπου το Πουέρτο Ρίκο στις Η.Π.Α. – μετά την προδοσία του PSI και τη δολοφονία της τελευταίας ελπίδας των Πολιτών της από τη σημερινή κυβέρνηση. Επομένως θα πρέπει να βιαστεί να βρει δικές της λύσεις, προτού ξεσπάσει η επόμενη κρίση – η οποία δεν θα αργήσει για πολύ ακόμη.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΕΥΡΩ

Του Χασάπη Πέτρου 

Είναι εσφαλμένη η εντύπωση ότι το ευρώ είναι ένα και ότι έχει την ίδια αξία σε όλη την Ευρωζώνη. Υπάρχουν πολλά ευρώ, γερμανικό, γαλλικό, ιταλικό, ελληνικό κλπ. Άλλα υπερτιμημένα και άλλα υποτιμημένα. Η ονομαστική αξία είναι μεν η ίδια και αυτό μας ξεγελάει, αλλά η «πραγματική» διαφορετική. 

Η «πραγματική» αξία του ευρώ, σε κάθε κράτος της Ευρωζώνης, είναι στην ουσία συνάρτηση της ανταγωνιστικότητας της αντίστοιχης εθνικής οικονομίας. Όταν για παράδειγμα, το ίδιο πράγμα το αγοράζεις 1 € από το ένα κράτος και 2 € από το άλλο, προφανώς θα το αγοράσεις από το πρώτο. Έτσι όμως, η οικονομία του δεύτερου κράτους, που δεν καταφέρνει να είναι ανταγωνιστική, θα γίνει ακόμα χειρότερη και μοιραία θα οδηγηθεί στη χρεοκοπία έστω, και αν έχει ως νόμισμα το ευρώ. Και μετά μάλιστα δεν θα μπορεί να βρει και τα απαιτούμενα ευρώ, γιατί εξαρτάται από την ΕΚΤ.

Economist: Η ευρωζώνη επιστρέφει στα πρόθυρα της ύφεσης

«Η ευρωζώνη επιστρέφει στα πρόθυρα της ύφεσης, γεγονός που δεν πρέπει να μας εκπλήσσει και μετά από δύο δεκαετίες χαμηλής απόδοσης. Πολύ γρήγορα το #euroboom μετατράπηκε #eurogloom και τα στοιχεία για το ΑΕΠ που επίκεινται προς δημοσίευση αργότερα αυτόν το μήνα θα επιβεβαιώσουν ότι κατά τους τελευταίους τρεις μήνες του 2018 η οικονομία της Ιταλίας συρρικνώθηκε για το δεύτερο συνεχόμενο τρίμηνο καλύπτοντας έτσι τις τεχνικές προϋποθέσεις της ύφεσης.

«Η Γερμανία φαίνεται πως έχει αποφύγει -παρά τρίχα- την ύφεση και η ευρωζώνη που διαμορφώθηκε τον Ιανουάριο του 1999 μπορεί να περάσει την επέτειό της στα πρόθυρα μιας άλλης κάμψης», εκτιμά το βρετανικό περιοδικό Economist.

Πως μας κλέβουν οι Γερμανοί

Ναι οι Γερμανοί μας κλέβουν με την χειραγώγηση του ευρώ τον έλεγχο της οικονομίας της ευρωζώνης και των τραπεζών. Αλλά το κάνουν με νομιμοφάνεια σαν καθως πρέπει κύριοι που είναι! Κερδοσκοπούν ασύστολα και ασυδοτα σε βάρος των χωρών σε βάρος της Ελλάδας κατά κύριο λόγο και κατά δεύτερο σε βάρος και άλλων χωρών του νότου. 

 Από τα πολλά σχετικά δεδομένα που υπάρχουν, ένα απλό αποδεικτικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι, αμέσως μετά την υιοθέτηση του ευρώ το 2002, το εμπορικό πλεόνασμα υπέρ της Γερμανίας σε βάρος της χώρας μας, σημειώνει αλματώδης ανάπτυξη, όπως φαίνεται από το ιστόγραμμα εδώ. 

Η τραγωδία του ευρώ

Η τραγωδία του ευρώ 

Μετά από δύο δεκαετίες, οι ευρωσκεπτικιστές φαίνεται να οδηγούν την Ευρωζώνη σε μεγάλο πρόβλημα. 

Ο Δεκέμβριος του 2018 ήταν ο τελευταίος μήνας των μηνιαίων αγορών κρατικών ομολόγων (QE) από την ΕΚΤ. 

Μια ασθμαίνουσα παγκόσμια οικονομία θα αυξήσει απροσδόκητα τα δημοσιονομικά ελλείμματα. 

Το σκοτεινό μέλλον του ευρώ

Εάν ο σκοπός της Γερμανίας είναι ξανά η κατάληψη της Ευρώπης, θα πρέπει να έχει κάποιο ασφαλές σχέδιο – αφού χωρίς σχέδιο θα επρόκειτο για το άκρον άωτο της ανοησίας, όπως συνέβη με το Χίτλερ που αιματοκύλισε τον πλανήτη, χωρίς καμία δυνατότητα να κυριαρχήσει.

«Όταν πριν από εκατό χρόνια η Rosa Luxemburg είχε πει το γνωστό «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», πλήρωσε το λάθος της με τη ζωή της – επειδή δεν είχε σκεφτεί σωστά τι σημαίνει βαρβαρότητα και για τι ακριβώς είναι ικανή» (T. Schilter).

Τι έφερε το ευρώ στην Ελλάδα μετά από 20 χρόνια

Τι έφερε το ευρώ στην Ελλάδα μετά από 20 χρόνια

Είκοσι χρόνια κλείνουν σήμερα από την ημέρα που το ευρώ έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του, αρχικά μόνο με λογιστική μορφή στις συναλλαγές, ως το νέο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.

Η 1η Ιανουαρίου 1999 σηματοδότησε την απαρχή της Νομισματικής Ένωσης της Ευρώπης, η οποία είχε κριθεί απαραίτητη για την πιο αποτελεσματική λειτουργία της Ενιαίας Αγοράς και την μεγιστοποίηση των ωφελειών που προέκυπταν από αυτήν.

Η μονοκρατορία των Η.Π.Α.

Τα παγκόσμια αποθεματικά νομίσματα, όπου το δολάριο παραμένει ο απόλυτος κυρίαρχος του πλανήτη, αντανακλούν σχέσεις εξουσίας και όχι το αντίθετο – ενώ είναι μεν δυνατές οι μετατοπίσεις της ισορροπίας δυνάμεων και οικονομικών μεγεθών, αλλά μόνο σε μακροπρόθεσμη βάση και υπό προϋποθέσεις.

Ανάλυση 

Σύμφωνα με τον P.C. Roberts, επικριτή της παγκόσμιας ηγεμονίας των Η.Π.Α., ειδικά του συμπλέγματος στρατού και ασφάλειας που κατά τον ίδιο κυβερνάει την υπερδύναμη, η παγκόσμια τάξη έχει ήδη αλλάξει – ενώ οι Η.Π.Α. έχουν το ένα πόδι στον τάφο, οπότε όποια χώρα συμμαχεί μαζί τους είναι ανόητη (πηγή). Τονίζει δε πως η Κίνα διαθέτει μία μεγαλύτερη και ισχυρότερη βιομηχανική και μεταποιητική οικονομία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ η δυνητική εγχώρια καταναλωτική αγορά της είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη – γεγονός που σημαίνει ότι, εφόσον οι οικονομίες βασίζονται στην εγχώρια κατανάλωση, η δυναμικότητα της Κίνας είναι τετραπλάσια από αυτήν των Η.Π.Α.